Toukiden 2 Review

Η ανήκουστη επιτυχία που έχουν γνωρίσει τα παιχνίδια Monster Hunter, τόσο στην Ιαπωνία φυσικά όσο και στη Δύση, έχει παράξει ένα ολοκαίνουριο είδος παιχνιδιών. Δεν είναι εύκολο να το περιγράψει κανείς αν και δεν είμαι σίγουρος ότι χρειάζεται σε κάθε περίπτωση. Προοπτική τρίτου προσώπου και ένα αέναο κυνηγητό εχθρών που αφήνουν υλικά για καλύτερα όπλα και αντικείμενα. Το συστατικό για να γίνει αυτή η συνταγή

πετυχημένη είναι φυσικά το εθιστικό, απροβλημάτιστο gameplay. Πολλοί το έχουν προσπαθήσει, μερικοί με μία κάποια επιτυχία. Είναι σειρά του Toukiden 2 να πειραματιστεί με ορισμένες φρέσκες ιδέες και να προσπαθήσει να ρίξει μια ματιά στον θρόνο που έχει καταλάβει η σειρά της Capcom.

Η μεγαλύτερη αλλαγή που δοκιμάζει το Toukiden 2 είναι η εφαρμογή ενός καθόλα ανοιχτού κόσμου ως πεδίου μάχης. Μια γρήγορη υπενθύμιση: στα παιχνίδια κυνηγιού τεράτων (ένας συνοπτικός, πλην αυθαίρετος ορισμός για τα Monster Hunter και λοιπά παρεμφερή παιχνίδια), υπήρχε η βάση με όλα τα απαραίτητα στοιχεία όπως οι μαγαζάτορες με τα όπλα και τις πανοπλίες, ή το σπίτι του παίκτη που διαχειρίζεται τα υλικά που έχει αποκτήσει και, ανάλογα με την αποστολή, ο ήρωας ταξίδευε σε συγκεκριμένες, συνήθως περιορισμένες αρένες για τη διεξαγωγή του κυνηγιού. Το Toukiden 2, παρότι κρατάει την έννοια της βάσης, ανταλλάσσει τις αρένες για έναν περίπου ανοιχτό κόσμο όπου μπορείτε να κινείστε ελεύθερα. Φυσικά, υπάρχουν περιορισμοί, ενώ τα τέρατα (το παιχνίδι τα ονομάζει oni – δαίμονες) έχουν συγκεκριμένα σημεία όπου εμφανίζονται. Φυσικά, δεν δίνεται όλος ο κόσμος προς εξερεύνηση μονομιάς, ούτε είναι επακριβώς πλήρως ανοικτός – και για τους δύο όμως αυτούς περιορισμούς φροντίζει η υπαρκτή ιστορία του παιχνιδιού.

Κάποια στιγμή, λοιπόν, σε ένα παράλληλο σύμπαν, ορδές δαιμόνων εισβάλλουν στη μεσαιωνική Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας σε ένα συμβάν που ονομάζεται Awakening. Ένα επίλεκτο και μυστικό σώμα ηρώων εμφανίζεται να σώσει την κατάσταση, μόνο που αποτυγχάνει και ο κόσμος παραδίνεται στο έλεος των δαιμόνων. Ο πρωταγωνιστής τη γλυτώνει με έναν ανεξήγητο τρόπο και ξυπνάει 10 χρόνια μετά, πολύ μακριά από τη Γιοκοχάμα, χωρίς καμία ανάμνηση από το μεσοδιάστημα. Η επιστήμονας που τον περισυλλέγει αποφασίζει να τον βοηθήσει να εξηγήσει τα ανεξήγητα αφού διαπιστώσει τις ικανότητες του εναντίoν των Oni και τον εξοπλίζει με τα απαραίτητα όπλα και ικανότητες. Η πλοκή είναι φυσικά τυπική και προβλέψιμη ως ένα σημείο. Η ύπαρξή της όμως είναι ένα αυτόματο θετικό, πόσο μάλλον από τη στιγμή που είναι σχετικά καλογραμμένη και παρουσιάζεται στις κατάλληλες δόσεις, τις κατάλληλες στιγμές.

Το demon hand είναι μια πολύ καλή προσθήκη.

Η ιστορία αυτή λοιπόν, προστάζει πως, στα 10 χρόνια που μεσολάβησαν από το Awakening τα Oni κατέκλυσαν τον κόσμο φέρνοντας μαζί τους μια αρνητική αύρα που επηρεάζει τους ανθρώπους, το miasma – μένοντας αρκετή ώρα σε μολυνσμένες περιοχές, ο ήρωας πεθαίνει και επέρχεται το game over. Φυσικά, κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού οι περιοχές αυτές “καθαρίζονται”, οπότε δικαιολογείται και η σταδιακή φύση του κόσμου. Ένα άλλο στοιχείο που δικαιολογείται από την πλοκή είναι η ύπαρξη του demon hand, ενός εργαλείου που μπορεί να χρησιμοποιεί ο ήρωας για να γραπώνει oni ή να φτάνει σε δυσπρόσιτες περιοχές του χάρτη. Το demon hand είναι μια μυστήρια συσκευή που έχει εφεύρει η κυρία επιστήμονας και το παιχνίδι διακριτικά ξεχνά να εξηγήσει ιδιαίτερα – όχι κάποιο σπουδαίο ελάττωμα, που σίγουρα δικαιολογείται από τον αέρα ανανέωσης που φέρνει στις μάχες.

Ναι, οι μάχες περίπου σώζονται από το demon hand και από μια άλλη ιδιαίτερη προσθήκη, τη χρήση των mitamas. Τα mitamas είναι ψυχές πεσούντων μαχητών της μυστικής οργάνωσης που δίνουν κάποιες έξτρα ικανότητες στον ήρωα, εν είδη buffs. Κάποιο mitama προσφέρει ζωή υπό συγκεκριμένες συνθήκες, ενώ κάποιο άλλο μπορεί να ενισχύσει την άμυνα του ήρωα. Οι επιλογές είναι πάμπολλες και οι δυνατοί συνδυασμοί αναπόφευκτα άπειροι. Γράφω οι μάχες περίπου σώζονται γιατί το σύστημα μάχης του Toukiden 2 έχει αρκετά θέματα, τα περισσότερα εκ των οποίων οφείλονται στο τεχνικό υπόβαθρο. Το πρώτο σφάλμα εντοπίζεται στα όπλα. Μπορεί να είναι 11 σε αριθμό και να προσφέρουν μία κάποια ποικιλία όμως κανένα από αυτά δεν προσφέρει ένα εξαιρετικά βαθύ, ικανοποιητικό σύστημα μάχης όπως εκείνο του Soul Sacrifice (τα... της Capcom δεν τα αναφέρω καν), ενώ θα έλεγα πως το παιχνίδι είναι και σχετικά εύκολο. Προσωπικά ίδρωσα μόνο στις αρχές του, όπου δεν είχα αντιληφθεί πλήρως τη λογική του.

Από την άλλη, μου φαίνεται εντελώς παράλογο που ένα παιχνίδι κυνηγιού τεράτων, που βασίζεται τόσο πολύ στις κινήσεις ακριβείας και θέλει να παρουσιάσει πολυεπίπεδο gameplay, κυκλοφορεί με frame rate μη καρφωμένο στα 30fps. Αυτό είναι κάτι για το οποίο είναι ένοχα τα περισσότερα σχετικά παιχνίδια του Vita, δηλαδή πασχίζουν να διατηρήσουν σταθερό ρυθμό καρέ, ειδικά στις μάχες με μεγάλους εχθρούς και η όλη κατάσταση μετά από ένα σημείο ενοχλεί. Σημειωτέον, πως ίσως η έκδοση του PS4 να συμπεριφέρεται διαφορετικά. Στο PS Vita όμως, το θέμα των καρέ, σε συνδυασμό με το γενικά μέτριο παρουσιαστικό του παιχνιδιού, μάλλον το καταδικάζουν στην μετριότητα. Ναι μεν τα Oni είναι καλοσχεδιασμένα και το συνολικό animation κάτι παραπάνω από αξιοπρεπές, τα περιβάλλοντα όμως φαίνονται στείρα από περιεχόμενο και οι ανθρώπινοι χαρακτήρες δύσκολα εντυπωσιάζουν.

Τα oni είναι καλοσχεδιασμένα και στο Vita (εικόνες από PS4).

Ας μην κρυβόμαστε, ελάχιστος κόσμος αγοράζει παιχνίδια κυνηγιού τεράτων για να παίξει μόνος του και το Toukiden 2 δεν το ξεχνά αυτό. Για τις κοινωνικές σας ανάγκες το παιχνίδι προσφέρει τις phase missions που είναι κατ’ ουσίαν αποστολές όπως τις έχουμε συνηθήσει μέχρι τώρα στο είδος, δηλαδή σε κλειστές αρένες, με συγκεκριμένους στόχους. Είναι κάπως απογοητευτικό που δεν μπορεί άλλος κόσμος να σας συνοδέψει στις περιπέτειες της κεντρικής ιστορίας, όμως το multiplayer λειτουργεί άψογα και προσφέρει όση πρόκληση είναι απαραίτητη για να παραμείνει ενδιαφέρον.

Παρότι το Toukiden 2 ρισκάρει, τα στοιχήματα που παίρνει βγαίνουν υπέρ του. Αν δεν υπήρχαν τα σοβαρά τεχνικά θέματα (τουλάχιστον στην έκδοση του PS Vita) και το κάπως βαρετό σύστημα μάχης θα μιλούσαμε για ένα κορυφαίο παιχνίδι του είδους. Πάντως, αν θέλετε ένα τέτοιο παιχνίδι για το Vita σας, το Soul Sacrifice ίσως είναι καλύτερη επιλογή.

Ανοιχτός κόσμοςΦρέσκες ιδέες στο gameplayΚάπως ρηχό σύστημα μάχηςΤεχνικά θέματα (τουλάχιστον στο PS Vita)ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, PS Vita (review), PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Omega ForceΕΚΔΟΣΗ:Koei TecmoΔΙΑΘΕΣΗ:CD MediaΕΙΔΟΣ:Action RPGΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player, multiplayerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://www.koeitecmoeurope.com/toukiden2/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:24/3/2017PEGI:16

Game20.gr, το Άσυλο των gamers