Legend of Grimrock Review

Αραιά και που, πέφτουν στα χέρια μας μερικά εκπληκτικά indie games. Ένα από αυτά είναι το Legend of Grimrock, ένα dungeon crawler RPG, εμπνευσμένο από κλασικά παιχνίδια όπως το Dungeon Master, το Eye of the Beholder, και το Ultima Underworld. Εκ πρώτης όψεως, το Legend

of Grimrock φαντάζει απλό στην σύλληψη. Κι όμως, η Almost Human κατάφερε να δημιουργήσει έναν άκρως εθιστικό τίτλο που θα σας κρατήσει καρφωμένους στις οθόνες σας.

Το σενάριο του παιχνιδιού είναι πέρα για πέρα τυπικό. Πιο τυπικό… πεθαίνεις που λέμε. Ένα γκρουπ φυλακισμένων έχει καταδικαστεί σε θάνατο και έχει εξοριστεί στο Όρος Grimrock, το οποίο είναι στην ουσία ένας λαβύρινθος από μπουντρούμια και κατακόμβες, που δημιουργήθηκε από έναν αρχαίο πολιτισμό. Ο σκοπός σας πολύ απλός: να κατεβείτε το βουνό και να μην ψοφήσετε κατά την περιήγησή σας στα μπουντρούμια. Απλά πράγματα μωρέ.

Ο τομέας των γραφικών του παιχνιδιού είναι σχετικά καλός για indie τίτλο. Οι υφές είναι υψηλής ανάλυσης, το μοντέλο φωτισμού εκπληκτικό και άκρως ατμοσφαιρικό και το animation των αντιπάλων σχετικά καλό. Δυστυχώς όμως, δεν υπάρχει μεγάλη ποικιλία στα μπουντρούμια του Legend of Grimrock. Παρόλο που όλα δείχνουν πανέμορφα, από ένα σημείο και μετά θα βαρεθείτε να βλέπετε τα ίδια και τα ίδια. Προφανώς αυτός είναι κι ο λόγος που λέγονται μπουντρούμια, αλλά, όπως και να έχει, περίμενα να δω κάτι περισσότερο. Κατά γενική ομολογία, μπορούμε να πούμε ότι το Legend of Grimrock είναι ευχάριστο στο μάτι χωρίς να ωθεί στα όρια ακόμα και τους υπολογιστές μέτριας ισχύος. Κοινώς, θα τρέχει ομαλά ακόμα κι αν δεν διαθέτετε βαρβάτο PC.

Ώρα για μια βουτιά.

Σε ανάλογα πλαίσια κυμαίνεται και ο ήχος. Ενώ λοιπόν το παιχνίδι μας φτιάχνει με την εκπληκτική μουσική στο κεντρικό μενού, ξαφνικά αυτή χάνεται καθόλη την διάρκειά του. Ω ναι, δεν υπάρχει καθόλου in-game μουσική. Αυτό βέβαια έχει τα καλά του, έχει και τα κακά του όμως. Αφενός δημιουργείται μια ωραία και μουντή ατμόσφαιρα, αφετέρου από ένα σημείο και μετά ο παίκτης κουράζεται και νιώθει την ανάγκη να ακούσει κάτι άλλο πέρα από τις κοτρόνες που σείονται, τα ουρλιαχτά, τα σπαθιά και τις ροχάλες από τις αράχνες. Ευτυχώς όλα τα εφέ είναι ποιοτικά και καλοδουλεμένα.

Όλα αυτά βέβαια δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία αν το gameplay του παιχνιδιού μετράει, σωστά; Κι εδώ ακριβώς είναι το βασικό συστατικό της επιτυχίας του Legend of Grimrock. Όπως προανέφερα, το καμάρι της Almost Human είναι ένα old-school dungeon-crawler RPG. Σκεφτείτε το σαν ένα Heroes of Might and Magic με την δράση να εκτυλίσσεται σε πραγματικό χρόνο (αντί για turn-based) και σε οπτική πρώτου προσώπου. Αν δεν έχετε παίξει τη σειρά της Ubisoft, σκεφτείτε το σαν μια σκακιέρα στην οποία μετακινείτε τον χαρακτήρα σας ανά τετράγωνα. Στην κατοχή σας έχετε τέσσερις παίκτες: δύο μαχητές, μια rogue και έναν μάγο (το προκαθορισμένο γκρουπ).

Sub Zero, wins.

Στην αρχή, κάτι τέτοιο ίσως σας ξινίσει. «Μα είναι δυνατόν να χρησιμοποιούν ένα