Fobia: St. Dinfna Hotel | Review

Ανέκαθεν η κατηγορίας horror, είτε αυτή αφορούσε στο κομμάτι των ταινιών και του κινηματογράφου είτε σε αυτό του gaming, ήταν ένα είδος στο οποίο δεν υπήρχε πάντοτε παρθενογένεση. Αντιθέτως, πολλές φορές νεότεροι δημιουργοί «πατούσαν» επάνω σε προηγούμενες δουλειές παλαιότερων δημιουργών, για να δημιουργήσουν και αυτοί με τη σειρά τους το δικό τους πόνημα.

Μερικές φορές γιατί ήθελαν να βελτιώσουν τον προκάτοχό τους, από τον οποίο αντλούσαν έμπνευση, άλλοτε γιατί ήθελαν να αποτίσουν με αυτό τον τρόπο έναν φόρο τιμής στον δημιουργό που τους ενέπνευσε, και άλλες φορές γιατί με αυτόν τον τρόπο

ο θεατής (στην περίπτωση των ταινιών) ή ο παίκτης (στην περίπτωση των παιχνιδιών) μπορούσε να νιώσει πιο «οικία» και να ταυτιστεί ή να νοσταλγήσει τις στιγμές που είχε περάσει παλιότερα με κάτι που έχει ήδη δει ή παίξει ξανά, με τον κίνδυνο βέβαια το νέο έργο -που «πατάει» στο παλιότερο- να μην είναι αρκετά καλό ή να μη διαφοροποιείται τόσο, όσο πρέπει, από το έργο από το οποίο αντλεί την έμπνευσή του.

Το Fobia: St. Dinfna Hotel είναι ένα indie παιχνίδι που αναπτύχθηκε από την Pulsatrix Studios, μια νεοσύστατη ομάδα δημιουργών από τη Βραζιλία, η οποία -σε συνεργασία με την εκδότρια εταιρία Maximum Games- δημιούργησε τον εν λόγω indie horror τίτλο πρώτου προσώπου.

Το Fobia έχει σαφείς επιρροές κυρίως από τους αρχικούς τίτλους της σειράς Resident Evil, αλλά και από το Resident Evil 7, κυρίως στον τρόπο προσέγγισης του gameplay, αλλά και του inventory management. Σημαντική είναι και η επιρροή μιας εξίσου γνωστής horror σειράς παιχνιδιών, αυτής των παιχνιδιών Silent Hill, ενώ η ομάδα της Pulsatrix Studios αντλεί έμπνευση και από τη σειρά Outlast. Εντοπίσαμε επίσης και σαφή επιρροή από τον κινηματογράφο και πιο συγκεκριμένα από την ταινία “ The Shining” του 1980 σε ό,τι αφορά στο σχεδιασμό των εσωτερικών χώρων και ιδιαίτερα στο κομμάτι του ξενοδοχείου, που είναι και το βασικό μέρος στο οποίο εξελίσσεται η ιστορία.

Το σενάριο του Fobia: St. Dinfna Hotel δεν απέχει πολύ από τις τυπικές horror ιστορίες, ξεκινώντας με πολλά αινίγματα και αναπάντητα ερωτήματα, τα οποία και καλούμαστε να απαντήσουμε. Ο ερασιτέχνης ρεπόρτερ Roberto Leite Lopes, ο οποίος θέλει να αναδειχθεί γρήγορα επαγγελματικά, ταξιδεύει στην περιοχή της Santa Catarina της Βραζιλίας με σκοπό να γράψει μια ιστορία και να κάνει μια επιτόπια έρευνα, αφού πρώτα έχει λάβει μερικές πληροφορίες από τη φίλη του, τη Stephanie, σχετικά με μια σειρά μυστηριωδών συμβάντων στην περιοχή.

Έτσι, ο Roberto θα βρεθεί στην περιοχή του Treze Trilhas της Santa Catarina, που φιλοξενεί το ξενοδοχείο St. Dinfna, ένα μυστηριώδες και δαιδαλώδες ξενοδοχείο, με σκοπό να ερευνήσει τις πληροφορίες για το μέρος καθώς και τις αναφορές για μια σειρά από εξαφανίσεις, αλλά και την πλούσια παραφυσική δραστηριότητα του μέρους.

Το παιχνίδι ξεκινά με την άφιξη του Roberto στο ξενοδοχείο, ένα μεγαλοπρεπές και μυστηριώδες κτίριο που κάποιος θα μπορούσε να πει ότι είναι και ο πρωταγωνιστής του τίτλου, μιας και θα είναι το μέρος που θα εξελίχθει το μεγαλύτερο κομμάτι της ιστορίας. Όπως προαναφέρθηκε, το Fobia είναι ένα παιχνίδι με ξεκάθαρες επιρροές από άλλα πετυχημένα και καταξιωμένα horror παιχνίδια του παρελθόντος. Ο ήρωάς μας πάσχει από μερική αμνησία και προσπαθεί σιγά σιγά να ενώσει το παζλ των αναμνήσεών του, εξερευνώντας αρχικά το ξενοδοχείο και στη συνέχεια και κάποια άλλα μέρη, τα οποία θα ανακαλύψει αργότερα, ενώ η εξερεύνησή του αυτή θα γίνει τόσο στο παρόν όσο και στο παρελθόν.

Έτσι, σχεδόν κατευθείαν, ένας οικείος βρόχος εξερεύνησης, επίλυσης γρίφων και μάχης δημιουργείται καθώς ο ατρόμητος ερευνητής μας πιάνει ένα πιστόλι, και μια μυστηριώδης αίσθηση σκοπού τον ωθεί να προχωράει μπροστά. Το inventory, όπως στη σειρά Resident Evil, είναι σε κουτάκια που αντιπροσωπεύουν τις θέσεις που καταλαμβάνουν τα διάφορα αντικείμενα που έχουμε στη κατοχή μας, ενώ μπορεί να επεκταθεί με την πάροδο του χρόνου.

Κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής μας θα βρούμε μια μικρή επιλογή όπλων -δυστυχώς μόνο τεσσάρων- ένα πιστόλι, μια καραμπίνα, ένα αυτόματο, καθώς και ένα τέταρτο όπλο το οποίο είναι αρκετά καλά κρυμμένο και μπορεί να ξεφύγει από τον παίκτη. Ωστόσο, όταν βρεθεί, «λύνει» τα χέρια μας, μιας και είναι πολύ ισχυρό. Η αποθήκευση της προόδου μας γίνεται σε προκαθορισμένα σημεία (ρολόγια τοίχου), τα οποία ανακαλύπτουμε σταδιακά, ενώ επίσης σταδιακά ανακαλύπτουμε και σημεία στα οποία υπάρχουν τα γνωστά κουτιά αποθήκευσης του εξοπλισμού μας ώστε να δημιουργήσουμε λίγο χώρο στο inventory μας.

Γενικότερα, στον τομέα του inventory management το Fobia: St. Dinfna Hotel ακολουθεί την πεπατημένη, γνωστή συνταγή παλαιότερων τίτλων, ενώ ένα ακόμη γνώριμο κομμάτι είναι και ο συνδυασμός των διάφορων «υλικών» για τη δημιουργία απλών ή πιο εξελιγμένων επιδέσμων, τους οποίους μπορεί να χρησιμοποιήσει ο πρωταγωνιστής για επαναφέρει την «υγεία» του.

Ως σημείο διαφοροποίησης, το Fobia μάς εξοπλίζει αρκετά νωρίς με μια ειδική κάμερα (εμπνευσμένη από το Outlast) που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διαφοροποιεί τον χρόνο και τον χώρο. Κοιτάζοντας μέσα από αυτή ο χώρος γύρω μας θα αλλάζει καθώς ο κόσμος θα παραμορφώνεται ώστε να αντικατοπτρίζεται μια διαφορετική πραγματικότητα. Σε αυτόν τον χώρο μπορούμε να κινηθούμε μέσα από προηγουμένως απρόσιτους χώρους, να βρούμε κρυμμένα αντικείμενα αλλά και μικρά κομμάτια της ιστορίας του παιχνιδιού.

Η δυνατότητα αυτή είναι μια ευπρόσδεκτη προσθήκη στο παιχνίδι αφού μέσω αυτής θα ξοδεύουμε αρκετό χρόνο ψάχνοντας και εξερευνώντας τα κρυφά σημεία του ξενοδοχείου μέσα στους απόκοσμους διαδρόμους του. Προχωρώντας στα βασικά κομμάτια του gameplay, σημαντικό κομμάτι του -και δυστυχώς ίσως ένα από τα πιο αδύναμα σημεία του παιχνιδιού- είναι η μάχη αλλά και ό,τι έχει να κάνει με αυτή.

Αρχικά, θα έχουμε να ανακαλύψουμε τα όπλα με τα οποία θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τους εχθρούς που θα συναντήσουμε κατά τη διάρκεια της ενασχόλησής μας με τον τίτλο. Οι εχθροί αντιμετωπίζονται σχετικά εύκολα, ενώ μερικοί -αν κινηθεί γρήγορα ο παίκτης- μπορούν να προσπεραστούν ώστε να γλυτώσουμε μερικά πυρομαχικά, τα οποία στο αρχικό κομμάτι του τίτλου βρίσκονται αρκετά δύσκολα. Ωστόσο, η ποικιλία των εχθρών είναι τόσο μικρή (μόνο δύο τύποι εχθρών), που μετά από λίγη ώρα είναι το λιγότερο επαναλαμβανόμενοι. Σε συνδυασμό με την αρκετά δύστροπη κάμερα κατά τη διάρκεια της μάχης, αλλά και την κακή εν γένει αίσθηση των όπλων κατά τη διάρκεια του shooting, το κομμάτι της μάχης είναι αρκετά αδύναμο.

Εκτός των βασικών εχθρών, ένας ακόμη γνώριμος μηχανισμός από άλλα παιχνίδια είναι και αυτός της εμφάνισης ενός συγκεκριμένου εχθρού (τύπου “Mr. X”), που μας καταδιώκει κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού και που εμφανίζεται ενώ εξερευνούμε το ξενοδοχείο. Υπάρχει επίσης και ένας μικρός αριθμός από boss fights, με το τελευταίο boss που θα αντιμετωπίσουμε να είναι δυστυχώς και το πιο αδιάφορο. Σε όλα τα boss fights αρκεί η ύπαρξη πολλών πυρομαχικών και κάποιων επιδ΄εσμων για να ολοκληρώθούν, μιας και δεν παρουσιάζουν κάποια ιδιαίτερη δυσκολία ή δεν απαιτούν διαφορετική προσέγγιση.

Κλείνοντας με τον τομέα της μάχης και των όπλων, κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής μας στους διαδρόμους του ξενοδοχείου θα βρούμε και κάποια «ιδιαίτερα» υλικά, τα οποία θα μας χρησιμεύσουν ώστε να αναβαθμίσουμε είτε την ειδική κάμερα που θα έχουμε στην κατοχή μας είτε τα όπλα που θα χρησιμοποιούμε.

Αφήνοντας πίσω μας το αδύναμο κομμάτι της μάχης, ερχόμαστε σε αυτό των γρίφων, στους οποίους το Fobia τα πηγαίνει πολύ καλύτερα. Ο τίτλος έχει αρκετά παζλ και γρίφους, μερικοί εκ των οποίων είναι αρκετά ενδιαφέροντες και απαιτητικοί, ωστόσο δεν λείπουν και οι γρίφοι που είναι αρκετά απλοϊκοί ή επαναλαμβανόμενοι. Μια ατυχής επιλογή των δημιουργών είναι ότι ορισμένοι γρίφοι οδηγούν σε δεύτερο κομμάτι γρίφου, ωστόσο όταν λυθούν όλοι με τη σειρά το αποτέλεσμα δεν είναι τόσο «μεγαλειώδες» όσο θα περιμέναμε. Όμως υπάρχουν και γρίφοι -όπως, ενδεικτικά, ένας με μια σκακιέρα- που απαιτούν από τον παίκτη περισσότερη εξερεύνηση και έρευνα του χώρου. Σε γενικές γραμμές όμως, το κομμάτι των γρίφων αλλά και αυτό των παζλ είναι αρκετά ενδιαφέρον, απαιτητικό και σίγουρα ένα από τα πιο δυνατά σημεία του παιχνιδιού.

Στο ξενοδοχείο και τους πέριξ χώρους θα βρούμε επίσης τα κλασικά χρηματοκιβώτια με κωδικούς αλλά και διάφορες πόρτες με κάρτες και κωδικούς, των οποίων ο κωδικός θα βρίσκεται είτε σε κάποιο έγγραφο στο δωμάτιο είτε γραμμένος, πάντα -περιέργως- στον τοίχο δίπλα τους, τον οποίο και βρίσκουμε χρησιμοποιώντας την ειδική κάμερα. Αυτός ο σχεδιασμός του gameplay μειώνει επί της ουσίας την ανάγκη για συνδυαστική σκέψη και εξερεύνηση.

Η ιστορία του Fobia: St. Dinfna Hotel είναι βασισμένη στη γνωστή πεπατημένη του είδους: Ένας αινιγματικός outsider με αμνησία ερευνά ένα απόκοσμο μέρος, μια μυστηριώδης γυναικεία φωνή τον καθοδηγεί μέσα από μηνύματα ή το τηλέφωνο, ένα επιβλητικό, δαιδαλώδες και τρομακτικό μέρος πρέπει να εξερευνηθεί, αντίπαλοι περιμένουν, έτοιμοι να τρομάξουν τον παίκτη (μερικές φορές), έγγραφα γεμάτα από την ιστορία είναι αραδιασμένα σε κάθε δωμάτιο, μια μυστηριώδης οργάνωση έχει βάλει ως στόχο την επικράτηση της ιδεολογίας της και την απόκτηση δύναμης στον κόσμο. Και βέβαια, ο κεντρικός ήρωας είναι ρυθμιστής όλων, καταλύτης των εξελίξεων που έπονται.

Στα θετικά του Fobia πρέπει να καταγραφεί το minimal HUD, που δείχνει μόνο τα απαραίτητα, χωρίς να «κρύβει» μεγάλο μέρος της οθόνης, αλλά και η γενική κατεύθυνση του art direction, το οποίο συμβαδίζει με την ιστορία του παιχνιδιού. Οι δημιουργοί έχουν προσπαθήσει να «τρομάξουν» τον παίκτη, άλλες φορές πετυχημένα και άλλες όχι τόσο, ενώ η όλη προσέγγιση και εκτέλεση του τίτλου -σχεδόν σε όλους του τους τομείς (εικαστικό, σενάριο, gameplay, core mechanics)- «κλείνουν το μάτι» στον παίκτη, θυμίζοντάς του γνωστά horror παιχνίδια των τελευταίων ετών.

Η γενικότερη αισθητική του ξενοδοχείου είναι αρκετά καλή, αλλά δυστυχώς οι διάδρομοι και τα δωμάτια του -από ένα σημείο και έπειτα- είναι λίγο επαναλαμβανόμενοι. Ωστόσο, αρκετές μικρές, ενδιαφέρουσες πινελιές στους διαδρόμους και τα δωμάτια του ξενοδοχείου, αλλά και αργότερα στα υπόλοιπα μέρη που θα επισκεφθούμε, δείχνουν ένα μεγάλο επίπεδο φροντίδας. Η ειδική κάμερα, αν και χρησιμοποιείται λίγο, προσθέτει ένα ενδιαφέρον κομμάτι τρόμου, το οποίο ανεβάζει σε αρκετά σημεία την ένταση του παιχνιδιού.

Η επιλογή του να μην υπάρχει χάρτης στο Fobia, αλλά ο παίκτης να βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στους χάρτες που βρίσκει στους τοίχους του ξενοδοχείου ή από μνήμης, είναι μια ακόμη δημιουργική πινελιά που βοηθάει στο να αυξηθεί η διάρκεια, ωστόσο η απουσία χάρτη αποτελεί ταυτόχρονα και ένα μεγάλο μειονέκτημα, μιας και ο παίκτης -ειδικά κατά τις πρώτες ώρες της ενασχόλησής του με τον τίτλο- θα δυσκολευτεί αρκετά στην περιήγηση στους διαδρόμους και τους ορόφους του ξενοδοχείου.

Η ανάπτυξη του Fobia βασίστηκε στην Unreal Engine 4, με τα περιβάλλοντα και το ξενοδοχείο να είναι αρκετά προσεγμένα. Ωστόσο τόσο τα animation των εχθρών, που είναι αρκετά «ξύλινα», ενώ οι φωτισμοί του, οι οποίοι στα περισσότερα σημεία είναι υποτονικοί, δεν είναι το δυνατότερο σημείο. Αξίζει να αναφερθεί ότι στις κονσόλες νέας γενιάς (PS5/ Xbox Series) υπάρχει και επιλογή για ενεργοποίηση Ray Tracing, χωρίς όμως να υπάρχει κάποια αισθητή βελτίωση.

Η διάρκεια του Fobia κυμαίνεται -ανάλογα με τον τρόπο και την προσέγγιση παιχνιδιού- από 10 ως 14 ώρες, ωστόσο οι developers του παιχνιδιού υπόσχονται ότι το παιχνίδι μπορεί να κρατήσει έως και 25 ώρες για κάποιον που θέλει να το εξερευνήσει πλήρως. Mετά το τέλος δίνεται και η δυνατότητα για New Game +, για να ανακαλύψουμε όλα τα μυστικά του St. Dinfna Hotel και να εξερευνήσουμε όσα σημεία δεν έτυχε να εξερευνήσουμε με την πρώτη προσπάθεια. Υπάρχουν δύο εναλλακτικά τέλη, για τα οποία πρέπει να επιστρέψουμε στο τελευταίο save και να αντιμετωπίσουμε εκ νέου το τελικό boss, ώστε να δούμε και τις δύο εναλλακτικές στην κατάληξη της ιστορίας.

Τα voice over, παρά το περιορισμένο budget του τίτλου, είναι αρκετά καλά εκτελεσμένα, αν και το αγγλικό voice over είναι σαφώς χαμηλότερου επιπέδου από το αντίστοιχο πορτογαλικό, που ήταν και το αρχικό, μιας και το παιχνίδι αναπτύχθηκε στη Βραζιλία.

Το Fobia: St. Dinfna Hotel είναι ένα indie horror παιχνίδι που αντλεί την έμπνευσή του από προηγούμενους, πετυχημένους horror τίτλους του παρελθόντος ενώ ταυτόχρονα διαθέτει μερικές καλές ιδέες, οι οποίες όμως μένουν πίσω σε εκτέλεση προφανώς λόγω της απειρίας της νεοσύστατης ομάδας από τη Βραζιλία και του μικρού budget που είχε στη διάθεσή της. Σίγουρα δεν είναι για όλους, όμως οι φίλοι των horror παιχνιδιών (βλ. Resident Evil, Silent Hill, Outlast) θα το εκτιμήσουν, αρκεί να τους αρέσει η εξερεύνηση και η επίλυση γρίφων.

Το Fobia: St. Dinfna Hotel κυκλοφορεί από τις 28/6/22 για PS5, PS4, PC, Xbox Series και Xbox One. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5 με review code που λάβαμε από την AVE.

The post Fobia: St. Dinfna Hotel | Review appeared first on GameOver.