Ανοιχτή επιστολή στον Γιώργο Λούκο

Αξιότιμε κύριε Λούκε,

Το όνομα μου ενδεχομένως να μην σας λέει πολλά – έχουμε συστηθεί μια και μόνη φορά ( κι αυτό από επιμονή κοινού φίλου), πρόσφατα σε κάποια παράσταση στην Επίδαυρο. Σε μια παράσταση που με διαφορά ούτε μιας ώρας σε διαφορετικές παρέες (συντελεστές- δημοσιογράφους) σας άκουσα να εκφράζεστε κριτικά εντελώς αντιθετικά για την παράσταση που παρακολουθήσατε εκείνο το βράδυ. Σας λέω την αλήθεια. Έτσι έχω διδαχθεί. Από το ελληνικό σχολείο. Κι από τη βέργα πάνω στα αθώα χέρια που ίδρωναν στο άκουσμα της λέξης «προπαίδεια» κάπου εκεί στη δεκαετία του ‘ 80.