Μανώλης Αγγελάκης – “Ο Άνθρωπος Βόμβα”

Προτού το 2012 μας εγκαταλείψει δια παντός, πρόφτασε να μας κληροδοτήσει ένα καλλιτεχνικό δημιούργημα με εχέγγυα εγγραφής στα ευχάριστα κατάστιχα της μνήμης. Κι αυτό, διότι Ο Άνθρωπος Βόμβα του Μανώλη Αγγελάκη πορεύεται από ακρόαση σε ακρόαση με σπανίως απογυμνωμένη ειλικρίνεια, στοχεύοντας κατευθείαν στις ευαίσθητες απολήξεις της ψυχοσύνθεσής μας.

Κατά τη σταδιοδρομία της τραγουδοποιίας του, ο Μανώλης Αγγελάκης παρεμβάλει ενεργή κι αξιοπρόσεκτη θητεία σε μουσικές παρέες (Illegal Operation)

και σημαίνουσα συνδρομή στην ανέγερση ηχητικών έργων από τη σκοπιά του παραγωγού/μηχανικού ήχου (λ.χ. Film, Θάνος Ανεστόπουλος). Τούτη η πολύπλευρη σχέση του με την προσέγγιση της μουσικότητας, τον προικίζει με μια διορατικότητα αναφορικά με την έκβαση των κόπων του. Η, δε, εξερευνητική στάση που έχει επιδείξει, προσδίδει ποικίλες προεκτάσεις στο υλικό του.

Στην αφετηρία μέσω της Σταματίνας επικοινωνούσε, απ’ την αυγή της προηγούμενης δεκαετίας, τις πρωταρχικές σκέψεις του σχετικά με τον μικρόκοσμο εγχώριας λαϊκής μουσικής που επιθυμεί στωικά να πλάσει. Προχωρώντας, εξακολουθούσε να τον απασχολεί ο βίος καθημερινών, συχνά παραγκωνισμένων στο περιθώριο, ανθρώπων. Τόσο στις Δύσκολες Μέρες υπό τη σύμπραξη με τα Θηρία του, όσο και στο προπέρσινο Τι Κάνουν οι Σκιές τη Νύχτα;, κατέθεσε ένα γόνιμο αμάλγαμα πολιτισμικών ηθών που θέλει, το ρεμπέτικο και κρίκους απ’ το εν γένει εθνικό μας τραγούδι αγκαζέ με τα μπλουζ.

Στο ελληνοπρεπές, λοιπόν, σκηνικό που διαμόρφωσε έως και τις μέρες μας, ο 52άχρονος πλέον δημιουργός επισυνάπτει έναν περισσότερο δυτικότροπο προσανατολισμό. Συμπυκνώνοντας ποιητικό λυρισμό μεταξύ blues, ambient rock και ντόπιων λαϊκότροπων γραμμών, και ρυθμικών κραδασμών, με τη μεθοδική συνοδεία κι από στοιχεία ηλεκτρονικής φύσης (εντονότερα από ποτέ). Τον Άνθρωπο Βόμβα διέπει, δε, μια πολυεπίπεδη παραγωγή, η οποία έρχεται ώστε να περιβάλλει την παρούσα ευρύτητα ύφους. Μια ευρύτητα που σφύζει από αμεσότητα, ευθύτητα, αλήθεια, σε άρρηκτη αλληλεξάρτηση με τον πραγματικό κόσμο και χρόνο.

Αντιλαμβάνεσαι τα παραπάνω στο αλισβερίσι μεταξύ, rhodes, ψηφιακά επεξεργασμένων στοιχείων, ηλεκτρικής κιθάρας (με delay και reverb εφέ), που επιβάλλεται στην αμιγώς trip hop ρυθμική βάση του “Δελτίο Καιρού”. Μιας αφοπλιστικής σύνθεσης σε στιχουργική επιμέλεια του Δημήτρη Μπόρση (των Film), που σχεδόν χαρακτηρίζει τη συνολική ενορχηστρωτική οπτική του άλμπουμ. Στο κατόπι της, η δακρύβρεχτη μελοποίηση στο “Απολείπειν ο Θεός Αντώνιoν” του Καβάφη, με ρεφρέν που συντίθεται από τις ανατριχιαστικές “συνομιλίες” νευρικού strumming κιθάρας και βαθιά μελωδικών μοτίβων του hammond. Παραδίπλα, στέκεται η αρμόζουσα ηχητική επένδυση τόσο των στίχων του Τάσου Λειβαδίτη (“Σε Μια Γυναίκα”), όσο και εκείνων του Γεώργιου Σουρή (“Το Παραπαίον Γήρας”), με υποδειγματικά τοποθετημένα τύμπανα. Άλλωστε, τα ευέλικτα και ιδιοτρόπως συμπαγή ρυθμικά μέρη, θεμελιώνουν αψεγάδιαστα κάθε πτυχή του άλμπουμ, ακόμη και στην οργανική είσοδο κι έξοδο του ηχογραφήματος.

Ο Aγγελάκης μετέρχεται μια ηπίων τόνων εκφραστικότητα και μετατρέπεται μονομιάς σε φορέα ενός ιδιότυπου τραγουδιού διαμαρτυρίας, μέσα απ’ το οποίο κραυγάζει ήσυχα για το δίκαιο, με γαλήνη ψυχής και πνεύματος. Ανάμεσα στα διακριτικά σόλο και τις παλλόμενες νότες των κιθάρων όπως, στο γρέζι του ομότιτλου του δίσκου κομματιού, στην ξεθωριασμένη αύρα των Χριστουγέννων (“Τα Χριστούγεννα Φέτος Δε Θα Έρθουν”) με βαλς νύξεις και άλλοτε σ’ ένα εξομολογητικό τραγούδι συζυγικών (α)διεξόδων (“Θα Σε Παντρευτώ”). Τα δύο τελευταία φρόντισε να ντύσει με λόγια ο ίδιος ο Αγγελάκης, αποδεικνύοντας ξανά (πέραν της μουσικής πλαισίωσης) πως οτιδήποτε έχει τραγουδήσει δε θα μπορούσε να έχει διαφορετικό στίγμα απ’ το ελληνικό, από μια σύγχρονη θέαση…

Ο Μανώλης Αγγελάκης υπηρετεί μια αισθητική “γραμμή” που κάνει τα εγχειρήματά του αρκούντως επίκαιρα και εν τέλει καλοδεχούμενα, σε κάθε τους έκφανση.

Label: Inner Ear
Track(s) For Your Mixtape: “Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον”, “Δελτίο Καιρού”, “Τα Χριστούγεννα Φέτος Δε Θα Έρθουν”