The Walkabouts

Για  εμάς που ενηλικιωθήκαμε μουσικά μέσα στο 90s, η επιστροφή των Walkabouts με νέο album για δύο συναυλίες σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα είναι από μόνο του ένα σημαντικό και με συναισθηματικά φορτισμένο γεγονός. Και φυσικά μια κουβέντα σαν παλιοί φίλοι με τον Chris Eckman απαραίτητη.

Από το ξάφνιασμα στην πρώτη εμφάνιση τους στο Ρόδον, εκεί

στο 1994, με ένα από τα καλύτερα encore στην ιστορία του χώρου – ειδικά με την απίστευτη εκείνη διασκευή στο “Like A Hurricane” του Neil Young –  έως την συγκίνηση της μεγαλειώδης εμφάνισης τους με συνοδεία ορχήστρας μάλιστα στο Γκάζι, αλλά και τις τόσες άλλες εμφανίσεις τους σε διάφορους συναυλιακούς χώρους της πόλης, οι Walkabouts – και o Chris και η Carla όταν μας έχουν επισκεφτεί μόνοι τους – αποτελούν πάντα ένα από τα  συναυλιακά highlights μας κάθε χρονιάς για κάποιους από εμάς.

Την ερχόμενη Παρασκευή και το ερχόμενο Σάββατο οι Walkabouts επιστρέφουν στην χώρα μας για δύο εμφανίσεις στο Principal στη Θεσσαλονίκη και στο Κύτταρο στην Αθήνα, στις δύο τελευταίες στάσεις της περιοδείας τους για την προώθηση του πρόσφατου album τους “Travels in the Dustland”. Εν μέσω της περιοδείας τους, καταφέραμε να εντοπίσουμε τον Chris Eckman στην Ελβετία, λίγη ώρα πριν την συναυλία τους εκεί…

Έχω την εντύπωση ότι υπάρχει ένα επαναλαμβανόμενο βασικό θέμα στο  νέο σας album “Travels in the Dustland” με τα περισσότερα από τα τραγούδια σας να έχουν να κάνουν κυριολεκτικά ή μεταφορικά με την Αμερικάνικη έρημο….

Ως ένα σημείο, είναι πράγματι μια συλλογή τραγουδιών που ενώνονται, και αν μη τι άλλο, όπως ανέφερες, το «τοπίο» είναι σταθερό: η έρημος, η “Dustland”… όλα τα τραγούδια «λειτουργούν» σε αυτό το μέρος. Βασικά, η αλήθεια είναι, ότι έψαχνα μία μεταφορά για να περιγράψω την εποχή που ζούμε τώρα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Η έρημος χαρακτηρίζεται ως ένα φυσικός τόπος λιτός, με βασικές ελλείψεις, όπου η επιβίωση είναι πολύ δύσκολη, και όπου προσπαθείς να με κάποιο τρόπο να καταφέρεις να βρεις τα απαραίτητα για να επιβίωσης μέρα με τη μέρα. Αυτή είναι και μία αρκετά σωστή μεταφορά για το παρόν μας. Και εσείς την Ελλάδα έχετε πολλά να πείτε πλέον για την κατάσταση αυτή, δεν είναι εύκολα χρόνια για κανέναν.

Επίσης τo γεγονός ότι επισκέφτηκες την Αφρική σε επηρέασε λογικά…

Ναι φυσικά. Βρέθηκα στην Νότια Σαχάρα και την Αλγερία και εκεί άρχισα να σκέφτομαι περισσότερο για Έρημο και τι σημαίνει. Εκεί εμπνεύστηκα και τον τίτλο του album και εκεί συνειδητοποίησα ότι – μεταφορικά μιλώντας – η έρημος εξαπλώνεται σταδιακά στις ζωές όλων μας, σε όλο τον κόσμο.

Πιστεύεις ότι υπάρχει τρόπος να μην μας «καταπιεί» η έρημος; Υπάρχει τρόπος να βρούμε κάποια όαση;

Είναι πολύ δύσκολο να προβλέψω τι θα γίνει. Δεν νομίζω ότι  υπάρχει κάποιος που να μπορεί να πει που θα  μας οδηγήσει αυτή η κατάσταση. Θεωρώ πάντως ότι αν προσπαθήσουμε να ξεπεράσουμε την κρίση προσωρινά, μπαλώνοντας  το σύστημα που έχουμε τώρα, δεν θα έχουμε και ιδιαίτερη τύχη μακροπρόθεσμα. Έχω την εντύπωση ότι ζούμε τις τελευταίε