Soulmates?

«Ήταν απίστευτο, δεν έχω ξανανιώσει έτσι, νιώθω πως βρήκα επιτέλους το άλλο μου μισό!» μου λέει εκστασιασμένη η κολλητή μου. Άθελά μου, γελάω, αφενός γιατί χαίρομαι που την ακούω τόσο χαρούμενη και ενθουσιασμένη, αφετέρου γιατί σκέφτομαι πως, αν κάθε φορά που μου έλεγε τη συγκεκριμένη φράση όντως έβρισκε το άλλο της μισό, τότε μάλλον χρειάζεται μιαν επανάληψη στα κλάσματα, γιατί αν βάλω μαζί όλα τα «άλλα της μισά», φτιάχνουν μια τούρτα γάμου για 100+ καλεσμένους.

Αργότερα στο σπίτι, σκέφτομαι αυτά που μου είπε. Λες όντως να βρήκε το άλλο της μισό αυτή τη φορά; Μα υπάρχει αυτό που ονομάζουμε

On our bodies, we share the same scar

Πολλά βιβλία έχουν γραφτεί για τις «αδελφές ψυχές» (soul mates/twin souls), όλα προσπαθώντας να εξηγήσουν αυτό που 2500 περίπου χρόνια πριν πρώτος ο Αριστοφάνης όρισε ως ανεξήγητο. Στο μύθο του, που περιγράφεται στο Συμπόσιο του Πλάτωνος, οι άνθρωποι αρχικώς ήταν ένα πλάσμα, με 4 πόδια, 4 χέρια, 2 κεφάλια που κοιτούσαν προς όλες τις κατευθύνσεις. Το πλάσμα αυτό ανήκε στα 3 φύλα: αρσενικό-αρσενικό (προερχόταν από τον ήλιο), θηλυκό-θηλυκό (γέννημα της σελήνης) και αρσενικό-θηλυκό ή ανδρόγυνον (δημιούργημα της γης). Τα πλάσματα αυτά, αναπαράγονταν με διχοτόμηση του εδάφους (μη γνωρίζοντας σαρκικό έρωτα), και ήταν τόσο πανίσχυρα, που τα έβαλαν ακόμη και με τους θεούς. Τότε ο Δίας από φόβο και φθόνο, τα διχοτόμησε κάθετα, δημιουργώντας τους «ανθρώπους». Έκτοτε ο καθένας ψάχνει να ενωθεί με το άλλο του μισό, και αναλόγως από ποιο είδος ζευγαριού προήλθε, αναζητά άνθρωπο του ιδίου φύλου ή του αντίθετου φύλου. Όταν τα δύο μισά βρεθούν και ενωθούν, δημιουργούν πάλι το αρχικό πλάσμα, πανίσχυρο και κυρίαρχο. Και τίποτε δε μπορεί πλέον να τα χωρίσει, γιατί πολύ απλά έχουν επιστρέψει στο αρχικό τους στάδιο: ‘Ενα.

Love me, wherever you are

Οι αδελφές ψυχές είναι μισά που σε μια προηγούμενη ζωή ήταν μαζί. Σε κάθε μετενσάρκωση ψάχνουν συνεχώς να ξανασυναντηθούν, και κάθε φορά, νιώθουν το ίδιο οικεία όταν το καταφέρνουν τελικώς. Αυτό είναι και το 1ο σημάδι πως κάποιος/α ίσως να είναι η αδελφή ψυχή μας: η ανεξήγητη οικειότητα μαζί με μια δόση νοσταλγίας, αυτό το αίσθημα του «κάπου σε ξέρω», η ευχάριστη αίσθηση που προκαλείται όταν συναντιούνται, η άριστη επικοινωνία που δε χρειάζεται λόγια για να εκφραστεί. Δεν έχει σημασία πότε, πώς ή πού θα συναντηθούν. Μπορεί να περάσουν μία ή δύο μετενσαρκώσεις χωρίς να βρεθούν, μπορεί πάλι να βρίσκονται σε κάθε μετενσάρκωση. Το αίσθημα είναι πάντα το ίδιο: κάθε φορά είναι σαν την πρώτη φορά.

Υπάρχει μόνο ένα πράγμα δυνατότερο από τις αδελφές/δίδυμες ψυχές, και αυτό είναι, σύμφωνα με τις σύγχρονες μεταφυσικές θεωρίες οι Δίδυμες φλόγες . Οι δίδυμες φλόγες είναι η αρχή του κόσμου, αποτελούνται από την ίδια, αρχική, ουσία, και στην αρχή ήταν ενωμένες σε μία τέλεια σφαίρα μέσα σε ένα κέντρο βαρύτητας και ένα κοινό ισημερινό ή Σημείο Μηδέν. Αργότερα με το πέρασμα των αιώνων χωρίστηκαν σε μια μορφή δυαδικότητας, και τώρα, πρ