Η Εξέγερση του Πάσχα

Τη Δευτέρα του Πάσχα, στις 24 Απριλίου του 1916, μια ομάδα Ιρλανδών αυτονομιστών κήρυξε την ίδρυση της Ιρλανδικής Δημοκρατίας και, μαζί με περίπου 1.600 συμμάχους, πραγματοποίησε εξέγερση εναντίον της βρετανικής κυριαρχίας στην Ιρλανδία. Οι αντάρτες κατέλαβαν στρατηγικά κτίρια στο Δουβλίνο και συγκρούστηκαν με τα βρετανικά στρατεύματα. Μέσα σε μια μόλις εβδομάδα, η εξέγερση κατεστάλη και περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι έπεσαν νεκροί ή τραυματίστηκαν. Οι ηγέτες της εξέγερσης

εκτελέστηκαν. Όμως τα πάντα είχαν πάρει το δρόμο τους. Οι νεκροί θεωρούνταν πλέον μάρτυρες. Τελικά το 1921 υπογράφηκε μια συνθήκη με την οποία το 1922 ιδρύθηκε επίσημα το ελεύθερο ιρλανδικό κράτος, το οποίο σταδιακά μετατράπηκε στη σύγχρονη Δημοκρατία της Ιρλανδίας.

Το ιστορικό φόντο

Με την πράξη της Ένωσης (Act of Union) το 1800, η Ιρλανδία (η οποία βρισκόταν κάτω από βρετανικό έλεγχο από τον 12ο αιώνα) συγχωνεύθηκε με τη Μεγάλη Βρετανία για να σχηματίσει το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας. Ως αποτέλεσμα, το κοινοβούλιο της Ιρλανδίας διαλύθηκε και η χώρα άρχισε να κυβερνάται από το Γουέστμινστερ στο Λονδίνο. Οι αντιδράσεις ριζοσπαστικές ή μετριοπαθείς δεν κόπασαν ποτέ.

Κάποιοι μετριοπαθείς εθνικιστές τάχθηκαν υπέρ της εγχώριας κυριαρχίας, σύμφωνα με την οποία η Ιρλανδία θα παρέμενε τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά και υπό μια μορφή αυτοδιοίκησης. Αρκετά νομοσχέδια για αυτού του είδους την αυτοδιοίκηση απορρίφθηκαν στο Κοινοβούλιο στα τέλη του 18ου αιώνα, πριν ένα περάσει τελικά το 1914. Ωστόσο, η εφαρμογή της αυτοδιοίκησης της Ιρλανδίας θα αναβαλλόταν λόγω της έναρξης του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (1914-18).

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr