Ένας Σλοβάκος που έγινε…Ναπολιτάνος

Mάρεκ Χάμσικ: 12 χρόνια, 520 αγώνες και 121 γκολ. Κανείς δεν έχει παίξει περισσότερα παιχνίδια και δεν έχει πετύχει περισσότερα γκολ για τη Νάπολι από τον Σλοβάκο μέσο. Παρά το γεγονός ότι μέσα σε αυτό το πέρασμα των χρόνων, κέρδισε μόλις 3 τρόπαια με τους «παρτενοπέι», έχει σίγουρη μία καταχώρηση στα βιβλία της ιστορίας του κάλτσιο.

Ο Σλοβάκος ήταν ο κύριος πυλώνας της επιτυχίας της Νάπολι τα τελευταία χρόνια και τα 5,5 εκατομμύρια που είχε δώσει η Νάπολι στην Μπρέσια το 2007 για να τον αποκτήσει, αποδείχτηκαν πραγματικά πολύ λίγα για την αξία του και την προσφορά στον σύλλογο.

Όταν αποκτήθηκε ο Χάμσικ το 2007 σε ηλικία 20 χρόνων, η Νάπολι μόλις είχε επανακάμψει στη Serie A και παρά το νεαρό της ηλικίας του ο Χάμσικ έδειξε από την πρώτη του σεζόν ότι έχει τις ικανότητες να πάρει πάνω του τον ρόλο του ηγέτη. Τελείωσε ως ο κορυφαίος σκόρερ της ομάδας στο πρωτάθλημα με 9γκολ σε 37 εμφανίσεις - ένα εντυπωσιακό επίτευγμα για έναν μέσο της ηλικίας του, με τη Νάπολι να τερματίζει όγδοη και να επιστρέφει με εντυπωσιακό τρόπο στο κορυφαίο επίπεδο του ιταλικού ποδοσφαίρου.

Την επόμενη σεζόν η Χάμσικ πέτυχε 12 γκολ στη Serie A και στο Coppa Italia και τελείωσε ως ο 1ος σκόρερ της ομάδας του για δεύτερη σερί σεζόν. Έγινε γρήγορα αγαπημένος παίκτης των οπαδών, καθώς είχε όλες τις ιδιότητες και τις προδιαγραφές ενός σύγχρονου μέσου παγκόσμιας κλάσης.

Η Νάπολι είχε πολλούς ποιοτικούς παίκτες την εποχή εκείνη, κυρίως τον Εζεκιέλ Λαβέτσι και μερικά χρόνια αργότερα τον Έντισον Καβάνι, οι οποίοι ήταν παίκτες παγκόσμιας κλάσης. Αυτό που έκανε τον Χάμσικ ξεχωριστό για τους Ναπολιτάνους ήταν το πάθος του κάθε φορά που έμπαινε στο γήπεδο. Αγνό, ωμό και έντιμο πάθος που ταίριαζε τόσο πολύ με τον πολιτισμό του Νότου.

Mε το κύπελλο Ιταλίας το 2012

Το πάθος που μετέδιδε σε όλους τους παίκτες, οδήγησε τη Νάπολι σε έναν μεγάλο θρίαμβο την εποχή εκείνη, με τη νίκη επί της Γιουβέντους του Αντόνιο Κόντε με σκορ 2-0, στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας, το 2012. Ο Χάμσικ σημείωσε το δεύτερο γκολ στο παιχνίδι και η Νάπολι κέρδισε το πρώτο μεγάλο τρόπαιο από την εποχή του Ντιέγκο Μαραντόνα. Ο Σλοβάκος ήταν ήδη μύθος.
Οι αποχωρήσεις του Καβάνι και του Λαβέτσι λίγο αργότερα, έχρισαν και επίσημα τον Χάμσικ, τον ηγέτη της Νάπολι. Σε αντίθεση με το ντουέτο από τη Νότια Αμερική, που μπήκε στον πειρασμό των πολλών χρημάτων της Παρί Σεν Ζερμέν, ο Σλοβάκος παρέμεινε και απέδειξε την άνευ όρων αγάπη του για το σύλλογο.

Δυστυχώς γι 'αυτόν και όλη τη Νάπολι, παρά τις πολλές προσπάθειες να κατακτηθεί ένα πρωτάθλημα, κάτι γινόταν στο τέλος και δεν κατάφερνε να εκθρονίσει την παντοδύναμη Γιουβέντους. Η Νάπολι τερμάτισε στην πρώτη τριάδα στις 5 από τις 6 προηγούμενες σεζόν, αλλά δεν έφτασε στον τίτλο. Πάντως ο Χάμσικ βοήθησε την ομάδα να κατακτήσει εκ νέου το Κύπελλο το 2014, καθώς και το Σούπερ Καπ Ιταλίας την επόμενη χρονιά.

Οι προπονητές και οι παίκτες άλλαζαν συνεχώς κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, καθώς ο Καβάνι και ο Λαβέτσι «έκαναν άκρη» για τους Ντρις Μέρτενς, Γκονζάλο Ιγκουαίν και Χοσέ Καγεχόν, ενώ ο Ράφα Μπενίτεθ αντικαταστάθηκε από τον Μαουρίτσιο Σάρι πριν από την άφιξη του Κάρλο Αντσελότι το καλοκαίρι που μας πέρασε.

Ωστόσο, ο Χάμσικ παρέμεινε πιστός υπηρέτης του συλλόγου και καθιερώθηκε στη συνείδηση όλων των Ναπολιτάνων.
Δεν κέρδισε πολλούς τίτλους, αλλά θα ήταν λάθος να κρίνουμε με αυτόν τον τρόπο την τεράστια προσφορά του Σλοβάκου σε αυτό το πέρασμα των 12 χρόνων. Η πίστη και το πάθος του είναι αυτά που τον έκαναν τον θρύλο που είναι σήμερα.