Πέθανε ο «Φιλίστωρ» της Καθημερινής Μιχάλης Κατσίγερας. Ήταν αρθρογράφος των ιστορικών θεμάτων και υπεύθυνος της πρώτης σελίδας. Έφυγε πριν προλάβει να γιορτάσει τα 100 χρόνια της εφημερίδας

Πέθανε σε ηλικία 72 ετών ο δημοσιογράφος της Καθημερινής Μιχάλης Κατσίγερας που υπέγραφε επί χρόνια τη γνωστή στήλη «Φιλίστωρ». Είχε την ευθύνη της πρώτης σελίδας. Συμμετείχε σε πολλές εκπομπές της Μηχανής του Χρόνου και ενίσχυσε με τις γνώσεις του τις ιστορικές έρευνες.

Οι συνάδελφοί του στην εφημερίδα τον αποχαιρέτησαν με ένα συγκινητικό σημείωμα που αναφέρει ότι τις τρεις τελευταίες δεκαετίες παρέμενε στέλεχος και ραχοκοκαλιά της.

«Συντάκτης ύλης στην αρχή, υπεύθυνος για την πρώτη σελίδα από το 1989, ο «Φιλίστωρ» της, αρθρογράφος και πάνω απ’

όλα δημοσιογράφος με «αίσθηση της Ιστορίας». Η σχέση του με την ελληνική και ευρωπαϊκή ιστορία του 20ου αιώνα ήταν οργανική. Ερευνητής, αναζητούσε πρωτογενείς πηγές, με σύμμαχο μια ισχυρή μνήμη και κριτήριο οξυδερκές και επίμονο. Ήταν μια ασφαλής «μηχανή αναζήτησης» πολύ πριν το Διαδίκτυο προσφέρει αφειδώλευτα την πληροφορία», αναφέρουν οι επαγγελματίες που συνεργάστηκαν μαζί του.

Ο Μιχάλης Κατσίγερας καταγόταν από την Κεφαλονιά, από τον πατέρα του, και από την Αθήνα, από τη μητέρα του. Γεννήθηκε το 1946 στην Αθήνα και σπούδασε θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Paris III. Εργάστηκε στον ΣΚΑΪ και στην «Καθημερινή» , στην οποία ήταν υπεύθυνος για την πρώτη σελίδα από το 1989. Ήταν αρθρογράφος των ιστορικών θεμάτων και έφυγε πριν προλάβει να γιορτάσει τα 100 χρόνια της εφημερίδας.

Ο Διευθυντής της Καθημερινής Αλέξης Παπαχελάς στο αποχαιρετιστήριο σημείωμα αναφέρει: «Για μας όλους στην «Κ» , η απώλεια είναι μεγάλη γιατί ο Μιχάλης ήταν η ψυχή, η παράδοση, οι ιδιοτροπίες, η κουλτούρα της εφημερίδας. Ήταν ο άνθρωπος που για πάρα πολλά χρόνια φιλοτεχνούσε, κυριολεκτικά, την πρώτη σελίδα. Ήταν η θεσμική μας μνήμη, αλλά και ο άνθρωπος που με τα αστεία του και το επίπεδο του μας έκανε να νιώθουμε ότι ανήκουμε σε μια παράδοση και σε μια οικογένεια. Τον αγαπούσαμε τον Μιχάλη, παλιοί, νεότεροι, όλοι».

Οι συνάδελφοί του στην εφημερίδα τον αποχαιρέτισαν γράφοντας:

«Για όλους εμάς ο Μιχάλης Κατσίγερας ήταν περισσότερα από μια πηγή γνώσεων και αναφορών, έναν καλλιεργημένο, αγαπητό και αγαπημένο συνάδελφο, μια προσωπικότητα εκκεντρική, ένα πνεύμα παράδοξο. Ήταν μια σταθερά. Ένας διαχρονικός ταξιδιώτης εποχών, ιστορικών και προσωπικών. Διέσχιζε τις αίθουσες και τους διαδρόμους της «Καθημερινής» από τη Σωκράτους μέχρι το Νέο Φάληρο, με βλέμμα διεισδυτικό στην πραγματικότητα και στους ανθρώπους.»

Συμμετείχε με εισηγήσεις σε συνέδρια για θέματα ιστορίας του Τύπου και πολιτικής ιστορίας. Εργασίες: «La formation des travalleurs culturels du spectacle (en Grece)» [σε συνεργ.]. «Κεφαλονιά 1943. Η αναφορά του Ιταλού πολιτικού διοικητή Vittorio Seganti». «Ιωάννου Μεταξά “24 ώρες αργοπορία” ανέκδοτο κείμενο σε θεατρική μορφή”. Βιβλία: «Ελλάδα, 20ος αιώνας. Οι πρώτες σελίδες» (εκδ. Ποταμός, 1999). «Ελλάδα, 20ος αιώνας. Οι φωτογραφίες» (εκδ. Ποταμός, Α έκδοση δίτομο, Β έκδοση επίτομο). «Η Καθημερινή, πρώτες σελίδες, 1919-2000» (Β’ έκδοση, «1919-2009»). «Οι εκλογές του 1946» (συλλογικό έργο, εκδ. Πατάκης, 2008). «Από τον ανένδοτο στη δικτατορία» (συλλογικό έργο, εκδ. Παπαζήσης, 2009). «Ο Μαλαπάρτε και οι Έλληνες» (επίμετρο στο Κούρτσιο Μαλαπάρτε: «Η τεχνική του πραξικοπήματος», εκδ. Ιωλκός, 2009).

Για εμάς, που δεν προλάβαμε να τον αποχαιρετήσουμε, επιλέγουμε το κατευόδιο, με διαμεσολαβητή τον «μέγιστο». Το φύλο, στο ποίημα, είναι γυναίκα. Ακόμη καλύτερα για εκείνον:
«Με τα’ άνθη μας εμίσεψε*/Να ‘βρ’ άνθη σα γυρίσει*/ Έτοίμασέ τα, κι έφθασε, -/ Δεν ημπορεί ν’ αργήσει*-/ Μην είναι κείνη πόρχεται/ με κάτασπρα πανιά;», έγραψε η Μαρία Κατσουνάκη στην εφημερίδα.

Το άρθρο Πέθανε ο «Φιλίστωρ» της Καθημερινής Μιχάλης Κατσίγερας. Ήταν αρθρογράφος των ιστορικών θεμάτων και υπεύθυνος της πρώτης σελίδας. Έφυγε πριν προλάβει να γιορτάσει τα 100 χρόνια της εφημερίδας δημοσιεύθηκε αρχικά στον δικτυακό τόπο ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.