Όταν ο Χρουτσόφ απειλούσε να βομβαρδίσει με πυρηνικά την Ακρόπολη

Γράφει ο Δημήτρης  Σταυρόπουλος

Η είδηση φαντάζει… τρελή!

Αδιανόητη ακόμα και ως κακόγουστο αστείο…

Κι όμως είναι απόλυτα αληθινή και έρχεται από το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, όταν Δύση και Ανατολή ζούσαν την επικίνδυνη υστερία του Ψυχρού Πολέμου.

Ήταν τότε που η Ακρόπολη… απειλήθηκε από πυρηνικά!

Τα γεγονότα έχουν ως εξής.

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΓΛΕΖΟΥ

To 1961, από τα θερμότερα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, η χώρα μας βρέθηκε στο επίκεντρο μετά από σειρά γεγονότων.

Από το 1958 είχε ανοίξει μια συζήτηση για το η Ελλάδα,

ως χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952, πρέπει να εγκαταστήσει στο έδαφος της πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που θα μπορούσαν να πλήξουν το σοβιετικό μπλοκ.

Τον Αύγουστο του 1958, ο Γλέζος συναντήθηκε στην Αθήνα με το γενικό γραμματέα του ΚΚΕ, Κώστα Κολιγιάννη, που επισκεπτόταν παράνομα τη χώρα.

Οι επαφές του Κολιγιάννη παρακολουθούνταν από τις υπηρεσίες ασφαλείας και στις 5 Δεκεμβρίου ο Γλέζος συνελήφθη μαζί με μερικούς άλλους συνεργάτες του στο σπίτι της αδερφής του Βασιλικής (Μπούμπας) Δημητροκάλλη, για παράβαση του αναγκαστικού νόμου 375/1936 περί κατασκοπείας με την κατηγορία της κατασκοπείας υπέρ της ΕΣΣΔ. Μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση στο στρατοδικείο δεν προέκυψαν συγκεκριμένα στοιχεία για πράξεις που έθεταν σε κίνδυνο της ασφάλεια και την άμυνα της χώρας.

Έτσι, στον Γλέζο και σε οκτώ συγκατηγορούμενούς του απαγγέλθηκε η κατηγορία για «προσφορά εις κατασκοπείαν», με την οποία κατηγορούνταν επίσης δεκάδες μέλη του ΚΚΕ από το 1954 και η οποία επέφερε ποινή ισόβιας κάθειρξης.

Η σύλληψη και η παραπομπή σε δίκη του Γλέζου προκάλεσαν διεθνείς αντιδράσεις και ανησυχία για την κατάσταση των πολιτικών ελευθεριών στην Ελλάδα.

Τη δίκη του Γλέζου, που διεξήχθη το καλοκαίρι του 1959, παρακολούθησαν τρεις διακεκριμένοι διεθνώς νομικοί, που επέρριψαν ευθύνες στο ΚΚΕ για τη χρήση μεθόδων κατασκοπείας (π.χ. κώδικα, πλαστών εγγράφων), αλλά κατέληξαν ότι η κατηγορία ήταν αβάσιμη και η δίκη είχε πολιτικό χαρακτήρα.

Ο Γλέζος καταδικάστηκε το 1959 σε φυλάκιση 5 ετών, εκτόπιση 4 ετών και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων επί 8 έτη, ενώ κρατείτο στις φυλακές από το 1958.

Σε μια πράξη στήριξης στον Γλέζο, τον Δεκέμβριο του 1959, η Σοβιετική Ταχυδρομική Υπηρεσία εξέδωσε αναμνηστική σειρά μ’ ένα γραμματόσημο με προσωπογραφία του Μανώλη Γλέζου, ο οποίος εικονίζεται ανάμεσα στην Ακρόπολη και σε δάφνινο κλαδί, με την επιγραφή στα ρωσικά «Στον Μανώλη Γλέζο».

Στο άνω μέρος υπάρχει επιγραφή, επίσης στα ρωσικά «Ελευθερία στον ηρωικό ελληνικό λαό».

Η Ελλάδα απάντησε.

Στις 8 Δεκεμβρίου 1959 εκδίδεται μία ελληνική σειρά 2 γραμματοσήμων 4.50 και 6 δραχμών, που ήταν τότε τα ταχυδρομικά τέλη για την Ευρώπη και τον λοιπό κόσμο αντίστοιχα.

Στα γραμματόσημα αυτά εικονίζεται ο Ίμρε Νάγκυ, πρωθυπουργός της Ουγγαρίας κατά την εισβολή των σοβιετικών στρατευμάτων το 1956, ο οποίος εκτελέστηκε μετά από απόφαση «λαϊκού δικαστηρίου».

Στα γραμματόσημα αναγράφεται 1956-59 IMRE NAGHI / ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ. Στις 18 Δεκεμβρίου 1959 η Σοβιετική Ένωση απέσυρε το γραμματόσημο με τον Γλέζο και η Ελλάδα τα δυο γραμματόσημα με τον Νάγκυ, τα οποία κυκλοφόρησαν μόλις για δέκα ημέρες.

ΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

Στις αρχές του καλοκαιριού του 1961, στη Βόρεια Ελλάδα, ,συνελήφθησαν από τη Χωροφυλακή τρία άτομα με την κατηγορία της κατασκοπίας υπέρ των Βουλγάρων, ενέργεια στην οποία η Λαϊκή Δημοκρατία απάντησε με αντίστοιχες συλλήψεις κατώτερου υπαλλήλου της ελληνικής πρεσβείας κι άλλων ατόμων, ενώ οι συνομιλίες για τις βουλγαρικές επανορθώσεις διεκόπησαν.

Τον Ιούλιο του 1961, κατά τη διάρκεια δεξίωσης στην πολωνική πρεσβεία στη Σόφια, ο τότε Βούλγαρος πρωθυπουργός Γιούγκοφ είχε κατηγορήσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν εκπροσωπούσε τον ελληνικό λαό, δημιουργώντας έντονο διπλωματικό επεισόδιο.

Το κλίμα μεταξύ Ελλάδας και Σοβιετικής Ένωσης ήταν πολύ βαρύ και στις 11 Αύγουστου 1961, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για τη σοβιετορουμανική φιλία στο Κρεμλίνο, ο Γενικός Γραμματέας (ΓΓ) του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (ΚΚΣΕ) Νικίτα Σεργκιέγιεβιτς Χρουστσόφ, απειλεί ανοιχτά την Ελλάδα με πυρηνικό βομβαρδισμό από τον οποίο δεν θα γλίτωνε ούτε η Ακρόπολη.

ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΥΤΣΟΦ

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής ο Χρουστσόφ, σε συζήτηση του με τον Έλληνα πρέσβη, φέρεται να λέει:

«Ο φασισμός ηττήθηκε.

Θα νόμιζε κανείς ότι οι άνθρωποι που αγωνίστηκαν γενναίως κατά της χιτλερικής Γερμανίας, θα ετύγχανον βαθέως σεβασμού και τιμής.

Αλλά δυστυχώς , πολλοί απ αυτούς, ως πχ ο ήρωας της Ακροπόλεως Μανώλης Γλέζος, είναι   έγκλειστοι εις τας φυλακάς.

Δεν θέλομεν να αναμειγνυώμεθα εις τας εσωτερικάς υποθέσεις της Ελλάδος.

Τούτο δεν είναι εις τας συνήθειάς μας.

Αλλά ημείς, οι Σοβιετικοί άνθρωποι, ως και οι λαοί άλλων χωρών, που έχυσαν πολύ αίμα αγωνιζόμενοι κατά του φασισμού, δεν ημπορούμε να τα παρακολουθούμεν αδιάφοροι, την στιγμήν κατά την οποίαν ο άνθρωπος του οποίου η ηρωική πράξις αποτελεί χρυσήν σελίδα εις την ιστορίαν του αγώνος της ανεξαρτησίας, φθίνει τώρα εγκάθειρκτος…….

Και ιδού τώρα, η ελληνική κυβέρνησις συνεδέθη με τον επιθετικόν βορειοατλαντικόν συνασπισμόν του ΝΑΤΟ. Μας είναι γνωστόν ότι εις το ελληνικόν έδαφος  έχουν εγκατασταθεί στρατιωτικές βάσεις, στρεφόμεναι κατά της ΕΣΣΔ.

Κατά συνέπειαν μας απειλούν με πόλεμον και χώραι ως η Ελλάς, η Ιταλία, η Νορβηγία. Εις τον μέλλοντα θερμοπυρηνικόν πόλεμον, εάν θα τον εξαπολύσουν , δεν θα υπάρχει διάκρισις μεταξύ μετώπου και μετόπισθεν. Εδήλωσα εις τον Έλληνα πρεσβευτήν ότι η πλέον λογική πολιτική δια την Ελλάδα θα είναι όπως αυτή αποχωρήση του ΝΑΤΟ. Τούτο θα αποβή, επίσης, ωφέλιμον δι’ άλλα Κράτη, τα οποία εισήλθον εις τον επιθετικόν αυτόν συνασπισμόν, εκ παρεξηγήσεως.

Εφ’ όσον συμβή τούτο η Ελλάς δεν θα υποφέρη , εις περίπτωσιν εκρήξεως πολέμου».

Παρεμβαίνοντας ο Έλληνας πρέσβης λέει: «Δεν πιστεύω ότι ο Σοβιετικός πρωθυπουργός θα διατάξη, ποτέ, να ριφθούν ατομικαί βόμβαι κατά της Ακροπόλεως και άλλων ιστορικών μνημείων της Ελλάδος».

Ο Χρουτσόφ παρενέβη και τόνισε:

«Κύριε πρεσβευτά, δεν θα ήθελα να σας δυσαρεστήσω, αλλά απατάσθε σοβαρώς. Εγώ, φυσικά, ως πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου, δεν θα διατάξω, απ’ευθείας όπως ριφθούν βόμβαι κατά της Ακροπόλεως, δεν θα διστάσω όμως να δώσω διαταγήν εις τους εις τους στρατιωτικούς μου όπως επιτεθούν κατά των βάσεων του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, αι οποίαι ευρίσκονται εις την Ελλάδα και φυσικά ούτοι δεν θα φεισθούν ούτε των ελαιώνων, ούτε της Ακροπόλεως και άλλων ιστορικών μνημείων της Ελλάδος».

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η αντίδραση ήρθε από τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή ο οποίος είχε δηλώσει ότι «ο πρωθυπουργός της ΕΣΣΔ κ Χρουστσόφ συνηθίζει να διατυπώνει κατά καιρούς απειλές κατά της Ελλάδος.

Δια της αδικαιολογήτου αυτής σταυροφορίας επιδιώκει τον εκφοβισμόν του ελληνικού λαού και την ενθάρρυνσιν της Άκρας Αριστεράς.

Εν πάση περιπτώσει δύναται, όπως απείλησε, να καταστρέψει την Ακρόπολιν.

Δεν δύναται όμως να καταστρέψει τα ιδεώδη τα οποία συμβολίζει ο Ιερός Βράχος και τα οποία είναι ιερώτερα από τους πυραύλους».

Ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και της Ενώσεως Κέντρου Γεώργιος Παπανδρέου, από τη μεριά του, είχε δηλώσει ότι «το έθνος δοκιμάζει ευλόγως βαθυτάτην έκπληξιν από την αδικαιολόγητον επίθεσιν των ηγετών της Σοβιετικής Ένωσης, όταν όμως συμβή η ιστορική ώρα να επιβάλλη επιλογήν, ο Ελληνισμός κατά την μακραίωνη Ιστορία του έχει αποδείξει ότι θυσιάζει την ειρήνη χάριν της ελευθερίας, αλλά ουδέποτε την ελευθερίαν χάριν της ειρήνης.

Και ούτη είναι η λάμψις του εις την Ιστορίαν».

Μέσα στους επόμενους μήνες πάντως οι τόνοι έπεσαν και οι σχέσεις με τους Σοβιετικούς ομαλοποιήθηκαν.

Η επίσκεψη του κοσμοναύτη, Γιούρι Γκαγκάριν τον Φεβρουάριο του 1962 στην Αθήνα επισφράγισε την αλλαγή κλίματος.

Πληροφορίες

Janus.gr

Wilson Wilson

The post Όταν ο Χρουτσόφ απειλούσε να βομβαρδίσει με πυρηνικά την Ακρόπολη appeared first on Militaire.gr.