Όραμα δεν έχουμε, έχουμε όμως ψευδαισθήσεις! – Κωνσταντίνος Καράμπελας

Γράφει ο Κωνσταντίνος ΚαράμπελαςΑμέσως μετά τις Άγιες μέρες του Πάσχα που οι Χριστιανοί γιορτάσαμε με κατάνυξη και λαμπρότητα, και λίγες μόλις μέρες πριν τη συνάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργού με τον κ. Ερντογάν, ο Τούρκος Πρόεδρος αποφάσισε να υλοποιήσει αυτό που από το 2020 είχε ανακοινωθεί. Τη μετατροπή της Μονής της Χώρας σε τζαμί! Η στιγμή που επελέγη για αυτήν την κίνηση προφανώς δεν είναι τυχαία. Είναι γνωστό σε όσους μελετούν την τουρκική πολιτική ότι οι γείτονες αγαπούν τους συμβολισμούς και με αυτούς αποκαλύπτουν τις προθέσεις τους και τη στρατηγική τους. Ο Τούρκος Πρόεδρος, λοιπόν, δεν έκανε τίποτα άλλο από το να στείλει ένα σαφές μήνυμα στη διεθνή κοινότητα. Ότι μπορεί να επιβάλλει τις επιλογές του και ότι αυτές θα αναγκαστούν να τις δεχτούν όλοι. Ας είμαστε, όμως, ειλικρινείς.  Η Τουρκία έχει όραμα. Επιδιώκει την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Επιθυμεί παγκόσμιο ρόλο και ρόλο πρωταγωνιστή στην ευρύτερη περιοχή. Δεν κάνει αποσπασματικές κινήσεις, ακολουθεί ολοκληρωμένη στρατηγική. Επεμβαίνει στην Ασία, στην Αφρική και στη Μέση Ανατολή με σχέδιο. Εισβάλει στο Ιράκ και το Λεβάντε ακολουθώντας συγκεκριμένη στρατηγική. Γίνεται εξαγωγική δύναμη φτάνοντας ως τη Μαλαισία, όπου διαπραγματεύεται συμβόλαιο άνω των 400 εκατομμυρίων, με σκοπό να αυτονομηθεί. Ενεργεί με υπομονή και επιμονή.Το όραμά της εμπεριέχει τον Μουσουλμανικό κόσμο, τους τουρκογενείς πληθυσμούς της κεντρικής Ασίας, τους εμπορικούς και ενεργειακούς δρόμους που διαπερνούν τη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο. Γι’ αυτό επιθυμεί να κοιτά ταυτόχρονα σε Δύση και Ανατολή. Γι’ αυτό δρα απέναντι στις συμφωνίες του Αβραάμ. Γνωρίζει, ακόμη, ότι για να πετύχει την αναβάθμισή της πρέπει να καταστήσει την Ελλάδα κράτος περιορισμένης κυριαρχίας. Ξέρει ακριβώς τι θέλει σε Κύπρο και Αιγαίο. Εκεί εντάσσεται η προσπάθεια ακρωτηριασμού του Ελληνισμού, με απομόνωση της Κύπρου και ολοκληρωτική αποπομπή της Ελλάδος από την Αν. Μεσόγειο.Ο γράφων σε καμία περίπτωση δεν ισχυρίζεται ότι η γείτων θα πετύχει το σκοπό της. Το αντίθετο μάλλον! Την ώρα όμως που στην Τουρκία υπάρχει μια συστηματική προσπάθεια να γαλουχηθεί η νέα γενιά στη νοοτροπία της κατάκτησης και του επεκτατισμού, την ώρα που το ανατολικό ζήτημα έχει ανοίξει για τα καλά, την ώρα που η αστάθεια γενικεύεται, κανείς δεν είναι ασφαλής. Και κανείς δεν θα επιβιώσει αν δεν μπορεί να στηριχθεί στις δικές του δυνάμεις.  Εκείνοι που στη χώρα μας θεωρούν υπερβολικές τις διαπιστώσεις αυτές απλώς εθελοτυφλούν βυθισμένοι στις ιδεοληψίες τους. Το ίδιο και εκείνοι που προσπαθούν να δικαιολογήσουν αντίστοιχες κινήσεις ως ενέργειες δήθεν για εσωτερική κατανάλωση. Η πραγματικότητα διαρκώς τους διαψεύδει. Όσο για τα «ήρεμα νερά» που συνεχώς ακούμε, η ιστορική εμπειρία διδάσκει ότι η συνεχής υποχώρηση δεν φέρνει ειρήνη και σταθερότητα, άλλα οδυνηρό συμβιβασμό, κρίση και πόλεμο!Από την άλλη, αναρωτιέται κανείς ποιος είναι ο εθνικός στόχος της Ελλάδας.  Υπάρχει όραμα για το ρόλο της στον 21ο αιώνα; Η στάση του δεδομένου, πάντως, απέναντι στους συμμάχους δεν αποτελεί όραμα. Ούτε η πράσινη μετάβαση, ούτε η απορρόφηση κονδυλίων.Όραμα αποτελεί η απελευθέρωση της Κύπρου από κατοχικές δυνάμεις και εποίκους. Η επιβολή (δια της ισχύος) της νομιμότητας και του Διεθνούς Δικαίου. Εμείς όμως βλέπουμε το Κυπριακό σαν βαρίδι και συζητάμε σχέδια νομιμοποίησης του εισβολέα. Στα 50 χρόνια τουρκικής κατοχής η Ελλάδα αναφέρεται πιο συχνά στην Ουκρανία παρά στον Αττίλα!Όραμα χρειάζεται η προστασία των Ρωμιών. Η προστασία και ευημερία του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου. Η προστασία των στοιχείων της Ελληνικής πολιτισμικής ταυτότητας σε Τουρκία και Βαλκάνια!Όραμα θέλει η σύνδεση με τις ξεχασμένες πολυάριθμες ελληνορθόδοξες κοινότητες στη Μέση Ανατολή, των οποίων η αναβίωση προσφέρει στρατηγικό βάθος στον Ελληνισμό. Όραμα θέλει η αντιμετώπιση του δημογραφικού, για το οποίο εμείς ψάχνουμε λύση «εισαγόμενη»!Όραμα θέλει ακόμα η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και η σχετική αυτονόμησή της. Αλλά εμείς την καταντήσαμε χώρα υπηρεσιών και μόνο!Απ’ ότι φαίνεται τα μέλη της πολιτικής ελίτ της χώρας δεν γνωρίζουν τις δυνατότητες του τόπου. Δεν γνωρίζουν ούτε την πολιτική ταυτότητα ούτε το πολιτισμικό βάθος του Ελληνισμού. Αγνοούν τη μοναδικότητά του έχοντας μια «προτεσταντικού τύπου» οπτική.Στην αρχή του άρθρου αναφερθήκαμε στην πρόκληση με τη Μονή της Χώρας λίγο πριν τη συνάντηση των δύο ηγετών. Ο Τούρκος Πρόεδρος δεν σταμάτησε εκεί. Μίλησε σε συνέντευξή του σε Ελληνική εφημερίδα για Kazan – Kazan και για δήθεν Τουρκική μειονότητα στη Θράκη. Τα βάζει όλα στο τραπέζι και μετά από κάθε συνάντηση βελτιώνει κι άλλο τη θέση του.Ο Έλληνας Πρωθυπουργός, από την άλλη, μίλησε για ανάγκη ανοικτών διαύλων επικοινωνίας. Λες και υπάρχει σοβαρός πολιτικός ή αναλυτής που να διαφωνεί επί της αρχής μ’ αυτό. Το ερώτημα είναι αν όλες αυτές οι προκλήσεις επιτρέπουν συνάντηση στο ανώτατο επίπεδο. Και ποιες ενέργειές είχε κάνει από πριν η ελληνική πλευρά, ώστε να είχαν αποτραπεί όλα αυτά.Αποτροπή όμως δεν μπορεί να υπάρξει με εκφράσεις του τύπου «αχρείαστη κίνηση». Ούτε με αναφορές όπως αυτές του Ελληνικού ΥΠΕΞ περί μνημείων «παγκόσμιας κληρονομιάς», λες και μιλάμε για κάποιο αρχαίο ναό στο Περού ή για τις πυραμίδες του Μεξικού και όχι για την Ελληνική  πολιτισμική ταυτότητα και κληρονομιά!Σε επίπεδο ενημέρωσης, είναι σαν να βρισκόμαστε σε ένα νέο ιδιότυπο μεσαίωνα. Τα πραγματικά πολιτικά δεδομένα δεν επιτρέπεται να ληφθούν υπόψη – ούτε καν να αναφέρονται – και πρέπει όλοι να δεχτούμε υποχρεωτικά ένα αφήγημα, ασχέτως αν επιβεβαιώνεται από τις συνθήκες ή όχι. Ακόμη και η φρασεολογία, με τις γνωστές αντιπολιτικές και αντιεπιστημονικές εκφράσεις, όπως τα ευφυολογήματα τύπου «στρατηγική ψυχραιμία» είναι κοινή.Υπάρχει ανάγκη να αποβάλουμε φοβικά σύνδρομα και να κοιτάξουμε χωρίς φόβο την πραγματικότητα. Η παγκόσμια μετατόπιση ισχύος φέρνει αλλαγές και νέες διευθετήσεις στην περιοχή. Το πολιτικό προσωπικό δεν μπορεί πλέον να κρύβεται από τις ιστορικές του ευθύνες. Οποιαδήποτε υποχώρηση είναι ταυτόχρονα πρόσκληση προς την άλλη πλευρά για νέες προκλήσεις.*Το μέτωπο που ανοίγεται στην Ανατολική Μεσόγειο έχει και στρατιωτικό χαρακτήρα. Η Πατρίδα μας πρέπει να αποδείξει ότι είναι σε θέση να υπερασπιστεί τα Ελληνικά συμφέροντα. Αυτό απαιτεί ολοκληρωμένη στρατηγική και στοχοθεσία, στα πλαίσια ενός οράματος Εθνικού που λείπει αυτή τη στιγμή. Για μια Ελλάδα σε ρόλο πρωταγωνιστή και ηγέτη της Μεσογείου, όπως αρμόζει σε μια χώρα με τέτοια ναυτική παράδοση και ιστορική παρουσία!* 《Εάν υποχωρήσετε απέναντί των, θα ευρεθήτε ενώπιον νέας κ επαχθεστέρας απαιτήσεως, διότι θα νομίσουν ότι και εις τούτο θα υποκύψετε ένεκα φόβου.. 》Θουκυδίδου Ιστορίαι 

The post Όραμα δεν έχουμε, έχουμε όμως ψευδαισθήσεις! – Κωνσταντίνος Καράμπελας appeared first on Militaire.gr.