Ναυάγιο Πύλος : Ανάλυση – απάντηση στις επικίνδυνες για τα εθνικά συμφέροντα κομματικές αερολογίες!

Οι εκλογές και το εκκωφαντικό νικηφόρο αποτέλεσμα για τη ΝΔ πιθανόν να είναι για πολλούς στο κυβερνητικό στρατόπεδο «γομολάστιχα» που θα σβήσει πολλά αν όχι όλα απ΄  όσα συνέβησαν την προηγούμενη τετραετία…

Σε δύο θέματα οι προσδοκίες αυτές μπορεί να μην επιβεβαιωθούν. Το ένα είναι η τραγωδία των Τεμπών. Οι συγγενείς των θυμάτων δεν θα επιτρέψουν το «κουκούλωμα».

Το δεύτερο είναι το ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου. Οι διεθνείς αντιδράσεις και έρευνες θα κρατήσουν την υπόθεση ανοιχτή.

Όμως στην υπόθεση της Πύλου υπάρχει μια διάσταση πολύ επικίνδυνη για τα εθνικά συμφέροντα. Κυβερνητικοί αξιωματούχοι, υπηρεσιακοί υπουργοί και πάρα πολλοί παράγοντες της ΝΔ δεν δίστασαν να υποστηρίξουν ότι η Ελλάδα ,ούτε λίγο, ούτε πολύ , δεν είναι «καμία δουλειά» να εμπλακεί σε έρευνα-διάσωση στα διεθνή ύδατα, ανοιχτά της Πύλου!

Το επιχείρημα είναι «βούτυρο στο ψωμί» των Τούρκων και γι ΄ αυτό προκαλεί εντύπωση η ευκολία με την οποία υιοθετήθηκε εντός της χώρας! 

Εντοπίσαμε την πιο ολοκληρωμένη ανάλυση για το θέμα του τραγικού ναυαγίου και ειδικά για το τι μπορούσε και έπρεπε να κάνει η Ελλάδα. Είναι μια πολύ μεγάλη σε έκταση ανάλυση την οποία όποιος θέλει να έχει σαφή και αντικειμενική άποψη πρέπει να τη διαβάσει. Η ανάλυση είναι διαθέσιμη προς ανάγνωση στο LoNinga.gr   ΕΔΩ .

Όπως θα διαπιστώσετε στηρίζεται αποκλειστικά σε επίσημες ανακοινώσεις και στοιχεία  και  γι ΄  αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Είναι εκκωφαντική απάντηση σε όσους -δυστυχώς και κάποιους απόστρατους- που έσπευσαν να «ζητήσουν τον λόγο» σε όσους έθεσαν ερωτήματα για την τραγωδία , λειτουργώντας περισσότερο ως κομματικοί κομισάριοι.

Αναδημοσιεύουμε ένα μέρος της εξαιρετικά ενδιαφέρουσας ανάλυσης που απαντά στους δήθεν «προστάτες του Λιμενικού» . Όπως έχουμε ξαναγράψει θα είναι οι πρώτοι που θα …εξαφανιστούν όταν τα στελέχη του Λιμενικού θα ταλαιπωρούνται σε έρευνες και δικαστήρια. Το έχουμε ξαναζήσει…

Οι αερολογίες για το ναυάγιο στην Πύλο

Στο πλαίσιο της αερολογίας "κανείς δεν μπορεί να παρέμβει σε πλοίο στην ανοιχτή θάλασσα", τέθηκε και το ζήτημα ότι "κανείς δεν μπορεί να τους σώσει με το ζόρι και να ανέβει σε σκάφος στα διεθνή ύδατα".

Ο κανόνας είναι ότι η ανοιχτή θάλασσα διέπεται από την αρχή της ελευθερίας των θαλασσών (άρθρο 87 της UNCLOS - N. 2321/1995) και δεν υπόκειται σε κρατική εξουσία. Δηλαδή, στα διεθνή ύδατα ανοιχτά της Πύλου δεν εφαρμόζεται το ελληνικό δίκαιο διότι δεν αποτελούν μέρος της ελληνικής επικράτειας και δεν ασκεί η Ελλάδα κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή αυτή. Ασκεί όμως διεθνή δικαιοδοσία η οποία της απονέμεται από διεθνείς συμβάσεις όπως η δικαιοδοσία έρευνας και διάσωσης καθώς και δικαιοδοσίες που της απονέμονται από την UNCLOS

Το άρθρο 87 UNCLOS - N. 2321/1995 της κάνει μια ενδεικτική* απαρίθμηση των ελευθεριών στην ανοιχτή θάλασσα. Μία από τις επιμέρους ελευθερίες της ανοιχτής θάλασσας είναι η ελευθερία ναυσιπλοΐας. Προϋπόθεση για την ελευθεροπλοΐα στην ανοιχτή θάλασσα είναι το σκάφος να έχει την εθνικότητα ορισμένου κράτους, δηλαδή να φέρει την σημαία του. Αυτός ο νομικός δεσμός του σκάφους με ορισμένο κράτος - σημαίας είναι απαραίτητος. Μόνο το κράτος σημαίας νομιμοποιείται να ασκήσει δικαιοδοσία πάνω σε πλοίο στην ανοιχτή θάλασσα, το οποίο φέρει την σημαία του. Σημειώνεται ότι από τις φωτογραφίες τις οποίες δημοσίευσε το Λιμενικό δεν προκύπτει ότι το αλιευτικό έφερε σημαία.

* [Τσάλτας κ.α. (2003) "Το διεθνές καθεστώς των θαλασσών και των ωκεανών", σελ. 350 επ.]

Το άρθρο 110 της UNCLOS ( N. 2321/1995) προβλέπει περιπτώσεις εξαίρεσης από την αρχή της δικαιοδοσίας του κράτους δικαίου. Σημειώνεται ότι πέρα από τις περιπτώσεις εξαίρεσης οι οποίες προβλέπονται από το Δίκαιο της Θάλασσας και άλλες συμβάσεις, πράξεις εξουσίας σε εμπορικό πλοίο στην ανοιχτή θάλασσα μπορούν να γίνουν και με την συγκατάθεση του πλοιάρχου ή του κράτους - σημαίας*.

* [Τσάλτας κ.α. (2003) "Το διεθνές καθεστώς των θαλασσών και των ωκεανών", σελ. 359]

Τέτοιες περιπτώσεις είναι

α) πειρατεία

β) δουλεμπόριο

γ) παράνομες ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές

δ) δεν έχει εθνικότητα

ε) αν και φέρει ξένη σημαία ή αρνείται να υψώσει την σημαία του, έχει στην πραγματικότητα την ίδια εθνικότητα με το πολεμικό πλοίο

Στις περιπτώσεις αυτές, μόνο πολεμικό πλοίο ή άλλο δημόσιο και κατάλληλα εξουσιοδοτημένο πλοίο μπορούν να ασκήσουν το δικαίωμα ελέγχου και επίσκεψης (110 παρ. 5 της UNCLOS - N. 2321/1995). Επομένως, είναι ανακριβές ότι μόνο πολεμικό σκάφος μπορούσε  να ασκήσει πράξεις διεθνούς δικαιοδοσίας της Ελλάδας. Αν έχει εξουσιοδοτηθεί σχετικά και άλλο δημόσιο πλοίο τότε μπορεί και αυτό να ασκήσει τις συγκεκριμένες πράξεις.

Σημειώνεται ότι η παράνομη μεταφορά μεταναστών δεν υπάγεται στην έννοια της εμπορίας δούλων*. Συνεπώς, πράγματι δεν θα μπορούσε με νομική βάση την δουλεμπορία να ασκηθεί το δικαίωμα επίσκεψης.

* [Εμ. Ρούκουνας (2006) "Διεθνές Δίκαιο", σελ. 168]

Σύμφωνα με το άρθρο 110 παρ. 5 της UNCLOS - N. 2321/1995

Article 110 Right of visit

1. Except where acts of interference derive from powers conferred by treaty, a warship which encounters on the high seas a foreign ship, other than a ship entitled to complete immunity in accordance with articles 95 and 96, is not justified in boarding it unless there is reasonable ground for suspecting that:

(a) the ship is engaged in piracy;

(b) the ship is engaged in the slave trade;

(c) the ship is engaged in unauthorized broadcasting and the flag State of the warship has jurisdiction under article 109;

(d) the ship is without nationality; or

(e) though flying a foreign flag or refusing to show its flag, the ship is, in reality, of the same nationality as the warship.

2. In the cases provided for in paragraph 1, the warship may proceed to verify the ship's right to fly its flag. To this end, it may send a boat under the command of an officer to the suspected ship. If suspicion remains after the documents have been checked, it may proceed to a further examination on board the ship, which must be carried out with all possible consideration.

3. If the suspicions prove to be unfounded, and provided that the ship boarded has not committed any act justifying them, it shall be compensated for any loss or damage that may have been sustained.

4. These provisions apply mutatis mutandis to military aircraft.

5. These provisions also apply to any other duly authorized ships or aircraft clearly marked and identifiable as being on government service.

Το συγκεκριμένο αλιευτικό δεν έφερε σημαία, όπως προκύπτει από τις φωτογραφίες που δημοσίευσε το Λιμενικό. Όπως σημειώνει ο Ρούκουνας*

"Στην πράξη, όταν ένα πολεμικό πλοίο συναντά στην ανοικτή θάλασσα ύποπτο ξένο εμπορικό πλοίο, μπορεί να του ζητήσει με τον ασύρματο ή με τον τηλεβόα, ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο να υψώσει την σημαία του ή να παράσχει περισσότερα στοιχεία της ταυτότητας του. Αν το εμπορικό πλοίο δεν συμμορφωθεί και συνεχίσει τον πλου του τότε το πολεμικό μπορεί να ρίψει προειδοποιητικές βολές προς την κατεύθυνση της πλώρης. Επίσης, μπορεί να αποστείλει υπό τη διοίκηση αξιωματικού άγημα προς το ύποπτο πλοίο"

*[Ρούκουνας (2006) "Διεθνές Δίκαιο", σελ. 168]

Είναι ανησυχητική, κατά την άποψή μας, η ευκολία με την οποία οι υποψήφιοι βουλευτές της ΝΔ αποστρέφονται την διεθνή δικαιοδοσία της Ελλάδας, υπό το πρόσχημα της τήρησης της διεθνούς νομιμότητας. Ήταν επικοινωνιακή τακτική υψηλού ρίσκου καθώς περνάει το μήνυμα ότι η Ελλάδα μπορεί και να μην ασκεί την διεθνή δικαιοδοσία της και μάλιστα σε ύδατα για τα οποία δεν υπάρχουν (ακόμα) διεκδικήσεις από την Τουρκία. Σίγουρα όμως θα μπορούσε η Τουρκία να αξιοποιήσει στο μέλλον την στάση αυτή της ΝΔ.

- ΔΙΑΣΩΣΗ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ

Δεν είναι η πρώτη φορά κατά την οποία η Ελλάδα έρχεται αντιμέτωπη με τον συγκεκριμένο τύπο σκάφους το οποίο μεταφέρει μετανάστες.

Από την ανάλυση των Δελτίων Τύπου του Λιμενικού προκύπτει ότι από τα 42 περιστατικά, τα 3 αφορούσαν σε αλιευτικό. Το 3ο περιστατικό ήταν αυτό της Πύλου. Στα άλλα 2 περιστατικά είχε γίνει επιχείρηση διάσωσης. Με μια λεπτομέρεια: η διάσωση έγινε από παραπλέοντα σκάφη. Μάλιστα, στο ένα από αυτά τα περιστατικά έγινε ρυμούλκηση προς την Ελλάδα και στο σκάφος επέβαιναν 483 αλλοδαποί.

Μπορείτε να βρείτε τα δεδομένα που αναλύσαμε σε excel εδώ.

- ΤΟ ΑΝΕΦΙΚΤΟ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΔΙΑΣΩΣΗΣ

Η αμέσως επόμενη επικοινωνιακή γραμμή της Νέας Δημοκρατίας ήταν ότι τάχα μία επιχείρηση διάσωσης μπορούσε να προκαλέσει την άμεση βύθιση του σκάφους και κατ' επέκταση τον θάνατο του συνόλου των επιβατών.

Η άποψη αυτή όμως στρέφεται κατά του Λιμενικού.

Συγκεκριμένα, με το επιχείρημα αυτό η ΝΔ καταφέρθηκε κατά του Λιμενικού το οποίο το θεωρεί ανάξιο να σχεδιάσει επιτυχημένες επιχειρήσεις διάσωσης και μάλιστα όταν στο παρελθόν το έχει κάνει με απόλυτη επιτυχία και υπό αντίξοες συνθήκες.

Είναι απορίας άξιο γιατί σε ένα αλιευτικό στο οποίο επέβαιναν 483 επιβάτες ήταν εφικτό να γίνει επιχείρηση διάσωσης με ρυμούλκηση και μάλιστα "υπό ιδιαίτερα δυσμενείς καιρικές συνθήκες καθώς στην περιοχή έπνεαν δυτικοί άνεμοι εντάσεως 7 BF" αλλά, κατά την γνώμη του υπηρεσιακού υπουργού Πολιτικής Προστασίας Ευάγγελου Τουρνά και της Νέας Δημοκρατίας, ήταν ανέφικτο στο περιστατικό της Πύλου στο οποίο επικρατούσαν καλές καιρικές συνθήκες. Ποιο ακριβώς μήνυμα ήθελαν να περάσουν? Ότι το Λιμενικό δεν είναι σε θέση να σχεδιάσει και να εκτελέσει μία επιτυχημένη επιχείρηση διάσωσης. Προφανώς, η επιχειρησιακή επάρκεια του Λιμενικού έχει αποδειχθεί σε προηγούμενα πολύ πιο σύνθετα και δυσκολότερα περιστατικά. Ήταν το λιγότερο ατυχής η προσπάθεια της ΝΔ να μετακυλίσει τις ευθύνες στο Λιμενικό.

- ΟΙ ΓΚΡΙΖΕΣ ΖΩΝΕΣ ΤΗΣ ΝΔ

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, απέτυχαν να θέσουν το ζήτημα στην σωστή του βάση.

Η μεγάλη εικόνα πίσω από την ρητορική της ΝΔ ήταν το "γκριζάρισμα" θαλάσσιων περιοχών του Ιονίου. Η ρητορική της ΝΔ ταυτίστηκε με την άρνηση της άσκησης διεθνούς δικαιοδοσίας της Ελλάδας.

Οι επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης όπως και η άσκηση των υπόλοιπων δυνατοτήτων που δίνει στην χώρα μας το Δίκαιο της Θάλασσας είναι μέσο προάσπισης και κατοχύρωσης των εθνικών μας συμφερόντων. Οποιαδήποτε υποχώρηση από ζητήματα διεθνούς δικαιοδοσίας της Ελλάδας, βλάπτουν τα εθνικά συμφέροντα και τροφοδοτούν την Τουρκία με νέα επιχειρήματα και διεκδικήσεις. Αυτό κατάφερε η Νέα Δημοκρατία με την ρητορική περί περιορισμένης διεθνούς δικαιοδοσίας της Ελλάδας.

Εξάλλου, το ίδιο το Υπουργείο Εξωτερικών επί Ν. Δένδια, παραδέχεται σε κείμενό του για τα ζητήματα Ελληνοτουρκικών Σχέσεων (pdf) ότι η Τουρκία θέτει ζήτημα Έρευνας & Διάσωσης. Πρόκειται λοιπόν για απολύτως ευαίσθητα ζητήματα στα οποία θα έπρεπε η Νέα Δημοκρατία να συμπεριφερθεί με μεγάλη περίσκεψη και να μην τροφοδοτεί με επιχειρήματα την Τουρκία. Ναι, ήταν σε προεκλογική εκστρατεία και επεδίωκε την νίκη. Αλλά, νίκη με κάθε κόστος? Ακόμα και ενάντια στα εθνικά συμφέροντα?

Ειδικότερα, αναφέρει (pdf) το Υπουργείο Εξωτερικών:

Με άξονα τη διαφορά για την  οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας (1973), και την κρίση που επακολούθησε φέρνοντας τις δύο χώρες σε έντονη αντιπαράθεση, της οποίας επιλήφθηκε τελικώς, κατόπιν ελληνικής πρωτοβουλίας, τόσο το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, όσο και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, η Τουρκία άρχισε, σταδιακά, να θέτει σε εφαρμογή την πολιτική των αυξανόμενων αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων που σταδιακά περιέλαβε:

• αμφισβήτηση του νομίμου και κυριαρχικού δικαιώματος της Ελλάδας, με   απειλή πολέμου (casus belli), να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της μέχρι τα 12 ναυτικά μίλια, όπως προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας και όπως έχει πράξει το σύνολο σχεδόν των παράκτιων κρατών της διεθνούς κοινότητας, της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης (σε Εύξεινο Πόντο και Ανατολική Μεσόγειο),

• αμφισβήτηση του εύρους του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου, μέσω συνεχών παραβιάσεών του από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη,

• αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας επί νησιών και παραβίασή της ακόμα και στην περίπτωση κατοικημένων περιοχών,

• αμφισβήτηση των θαλάσσιων συνόρων

• αμφισβήτηση των αρμοδιοτήτων εντός του FIR Αθηνών που ασκεί η Ελλάδα βάσει αποφάσεων του ICAO, και η συνεχής άρνηση συμμόρφωσης της Τουρκίας προς τους κανόνες εναέριας κυκλοφορίας,

• αμφισβήτηση των αρμοδιοτήτων της Ελλάδας εντός της περιοχής ευθύνης της για θέματα έρευνας και διάσωσης και

• απαίτηση της Τουρκίας για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και της Δωδεκανήσου.

Σε ό,τι αφορά στα ζητήματα έρευνας & διάσωσης, το Υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει (pdf):

Η έρευνα και διάσωση για αεροπορικά ατυχήματα διέπεται από το Παράρτημα 12 της Σύμβασης του Σικάγο του 1944 και τους Κανόνες και Συστάσεις του ICAO. [..] Όσον αφορά την έρευνα και διάσωση σε περιπτώσεις ναυτικών ατυχημάτων, η Ελλάδα ασκεί τον συντονισμό των εν λόγω επιχειρήσεων εντός του FIR Αθηνών, από τότε που αυτό δημιουργήθηκε τη δεκαετία του ΄50. Η ανάληψη από την Ελλάδα αρμοδιοτήτων για ναυτική έρευνα και διάσωση εντός του FIR Αθηνών αντικατοπτρίζει τη γεωγραφική πραγματικότητα στην περιοχή, δεδομένων των διάσπαρτων ελληνικών νησιών στο Αιγαίο, που επιτρέπουν την πλέον άμεση, ταχεία και αποτελεσματική, από επιχειρησιακής άποψης, παροχή υπηρεσιών για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Άλλωστε, τούτο συνάδει και με σχετικές συστάσεις του IMO και του ICAO περί ανάγκης σύμπτωσης των περιοχών Έρευνας και Διάσωσης, τόσο για αεροπορικά, όσο και για ναυτικά ατυχήματα, με τα όρια των FIRs. [..] Επίσης, τόσο κατά την υπογραφή όσο και κατά την επικύρωση της Σύμβασης του Αμβούργου του 1979, που ρυθμίζει θέματα ναυτικής έρευνας και διάσωσης και υιοθετήθηκε στο πλαίσιο του ΙΜΟ, η Ελλάδα δήλωσε ότι η περιοχή ευθύνης της συμπίπτει με το FIR Αθηνών, δήλωση που συμπεριλήφθηκε και στον νόμο με τον οποίο ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη η εν λόγω Διεθνής Σύμβαση, το 1989 (Ν. 1844/1989). [..] Παρά ταύτα, το 1988, η Τουρκία εξέδωσε τον Κανονισμό 1988/13559 (όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον Κανονισμό 2001/3275), με τον οποίο όρισε ως περιοχή ευθύνης της για παροχή υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης, χωρίς να διευκρινίζει εάν πρόκειται για ναυτικά ή και για αεροπορικά ατυχήματα, περιοχή που, πέραν των FIRs Κωνσταντινούπολης και Άγκυρας, περιλαμβάνει τμήμα του FIR Αθηνών μέχρι το μέσο περίπου του Αιγαίου, εγκλωβίζοντας μεγάλο τμήμα της ελληνικής επικράτειας εντός τουρκικής περιοχής έρευνας και διάσωσης. Τον Οκτώβριο του 2020, η Τουρκία με νεότερο Κανονισμό της (3095/2020), ο οποίος αναφέρεται ρητά σε έρευνα και διάσωση για ατυχήματα τόσο θαλασσίων όσο και εναερίων μέσων, επέκτεινε την περιοχή ευθύνης της για έρευνα και διάσωση στην Μεσόγειο – εντός του FIR Αθηνών – προς δυσμάς μέχρι τον 26ο Μεσημβρινό αγγίζοντας τα εξωτερικά χωρικά ύδατα των ανατολικών ακτών της Κρήτης, καταλαμβάνοντας έτι μεγαλύτερο τμήμα ελληνικής επικράτειας (π.χ. νησιά Κάσου και Καρπάθου) και ελληνικής περιοχής έρευνας και διάσωσης. Η τουρκική αυτή ενέργεια δηλαδή η συμπερίληψη ελληνικών νησιών, ελληνικών χωρικών υδάτων και ελληνικού εναερίου χώρου στην τουρκική περιοχή έρευνας και διάσωσης σαφώς παραβιάζει την κυριαρχία της Ελλάδας και τις σχετικές Διεθνείς Συμβάσεις. Η δε συμπερίληψη τμήματος του FIR Αθηνών στην τουρκική περιοχή ευθύνης, πέραν του ότι στερείται επιχειρησιακής αποτελεσματικότητας, παραβιάζει ελληνικές αρμοδιότητες εκχωρημένες από τον ICAO. [..] Η δε νεότερη (Οκτώβριος 2020) επέκταση τουρκικής περιοχής έρευνας και διάσωσης στην Ανατολική Μεσόγειο, ώστε αυτή να ταυτίζεται με τα όρια του νέου επεκτατικού τουρκικού αφηγήματος της “Γαλάζιας Πατρίδας”, καταδεικνύει ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί την έρευνα και διάσωση ως άλλο ένα όχημα για την προώθηση των αναθεωρητικών και επεκτατικών της βλέψεων σε θαλάσσιες ζώνες πέραν κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου. Σε κάθε περίπτωση, σημειώνεται ότι στην πράξη, η Ελλάδα, μέσω του αρμοδίου ελληνικού Ενιαίου Κέντρου Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης (Joint Rescue Coordination Center – JRCC) στον Πειραιά, συντονίζει αποτελεσματικά όλες τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, παρέχοντας εν προκειμένω υπηρεσίες σε όλα τα κινδυνεύοντα πλοία και αεροπλάνα εντός της ελληνικής περιοχής ευθύνης.

Είναι προφανές ότι η ΝΔ δεν θα έπρεπε να ανοίξει ζητήματα έρευνας και διάσωσης για μικροπολιτικούς λόγους. Δηλώσεις οι οποίες δημιουργούν την εντύπωση περιορισμένης διεθνούς δικαιοδοσίας της Ελλάδας, μπορούν να αξιοποιηθούν από την Τουρκία, και θα αξιοποιηθούν.

Η ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Στην από 16.06.2023 ανακοίνωση (pdf) του Λιμενικού Σώματος αναφέρεται ότι ξεκίνησε η ποινική διαδικασία για το συμβάν και ειδικότερα ότι η Λιμενική Αρχή Καλαμάτας συνέλαβε εννέα (09) άνδρες εθνικότητας Αιγυπτιακής, πλήρωμα του πλοίου για παράνομη είσοδο στη χώρα, για παράνομη διακίνηση αλλοδαπών, κατά παράβαση του Ν. 3386/2005 και του Ν. 4251/2014 όπως ισχύουν, καθώς επίσης και των άρθρων 187 (εγκληματική οργάνωση), 277 (πρόκληση ναυαγίου), 302 (ανθρωποκτονία από αμέλεια) και 306 (έκθεση ζωής σε κίνδυνο) του Π.Κ. Προανάκριση διενεργείται από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Καλαμάτας.

Την 21.06.2023, οι συλληφθέντες τέθηκαν σε προσωρινή κράτηση. Διατηρούμε ζωηρές επιφυλάξεις για την κίνηση της ποινικής διαδικασίας κατά των φερόμενων ως λαθροδιακινητών και ειδικότερα για την ύπαρξη ελληνικής ποινικής δικαιοδοσίας (βλ. και ΑΠ 2070/2017).

Kατά το άρθρο 5 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα, οι Ελληνικοί Ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται σε όλες τις πράξεις που τελέσθηκαν στο έδαφος της Ελληνικής Επικράτειας, ακόμη και από αλλοδαπούς. Έτσι, στην αποκλειστική κυριαρχία της Ελλάδος, εκτός από το χερσαίο έδαφος, τις νήσους, τους ποταμούς, τις λίμνες και κλειστές θάλασσες, ανήκουν και τα εσωτερικά ύδατα της Ελλάδος (κόλποι, όρμοι, λιμένες, αγκυροβόλια, εκβολές ποταμών) καθώς και η αιγιαλίτιδα ζώνη της Ελλάδος, η επιφάνεια της οποίας μαζί με τον υδάτινο όγκο της, το βυθό της και το υπέδαφος αυτού, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 22 του ΑΝ 2597/1940, αποτελεί τμήμα του Ελληνικού εδάφους.

Το έγκλημα της παράνομης μεταφοράς με πλοίο ή πλωτό μέσο στην Ελλάδα από το εξωτερικό υπηκόων τρίτων χωρών που δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στο Ελληνικό έδαφος, στοιχειοθετείται και από την μεταφορά τους από το εξωτερικό στην αιγιαλίτιδα ζώνη με σκοπό την περαιτέρω προώθηση τους στη χώρα, εκτός αν πρόκειται για πλοίο με ξένη σημαία, το οποίο διέρχεται αβλαβώς από την αιγιαλίτιδα ζώνη οπότε δεν ασκείται η ελληνική ποινική δικαιοδοσία με βάση τους ορισμούς των άρθρων 17-19 της Συμβάσεως των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, η οποία κυρώθηκε με τον ν. 2321/1995 από την Ελλάδα, πλην συνδρομής εξαιρέσεων από τις προβλεπόμενες στο άρθρο 27 της ως άνω συμβάσεως, οπότε επεκτείνονται στην Ελλάδα ως παράκτιο κράτος οι συνέπειες του τελουμένου στο διερχόμενο ξένο πλοίο εγκλήματος, ή πρόκειται για έγκλημα από αυτά που εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 8 του ΠΚ.

Κατά το άρθρο 16 του ΠΚ. τόπος τελέσεως της πράξεως (στοιχείο αποφασιστικής σημασίας για την εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς ποινικού δικαίου που προσδιορίζουν εάν θα τύχουν εφαρμογής οι εθνικοί ποινικοί νόμοι ορισμένου κράτους), επί εγκλημάτων που τελούνται με θετική ενέργεια και το αποτέλεσμα τους επέρχεται και συμπίπτει με τη δράση αυτή είναι εκείνος όπου ο δράστης διέπραξε ολικά ή μερικά την αξιόποινη πράξη, δηλαδή την άρχισε ή τη συνέχισε, ενώ στα εγκλήματα όπου το αποτέλεσμα επέρχεται σε άλλο τόπο (εγκλήματα απόστασης) τόπος τελέσεως είναι τόσο ο τόπος όπου ο δράστης ενήργησε όσο και αυτός όπου επήλθε το αποτέλεσμα (ΑΠ 1354/2013).

Σύμφωνα με τα Δελτία Τύπου του Λιμενικού, το πλοίο ήταν σε διεθνή ύδατα και είχε κατεύθυνση την Ιταλία. Μάλιστα, το Λιμενικό επικαλείται την κατεύθυνση προς Ιταλία και όταν αναφέρεται στην "άρνηση αποδοχής βοήθειας".

Κατά συνέπεια, η παράτυπη μεταφορά μεταναστών εκτός Ελληνικών Χωρικών Υδάτων δεν υπάγεται στην Ελληνική Ποινική δικαιοδοσία.

The post Ναυάγιο Πύλος : Ανάλυση – απάντηση στις επικίνδυνες για τα εθνικά συμφέροντα κομματικές αερολογίες! appeared first on Militaire.gr.