ΣΥΡΙΖΑ: Στα χέρια του Κασσελάκη ή του Τσίπρα;

Είναι δύσκολο να βρει κανείς πού παραπέμπουν όσα γίνονται στο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους πρωταγωνιστές τους. Μοιάζει με επιθεώρηση, με δελφινάριο, με κωμωδία, με ιλαροτραγωδία, με ψυχόδραμα, με τραγωδία, με τρικυμία σε φλυτζάνι του καφέ, με όλα αυτά μαζί, ή και με τίποτα από δαύτα; Και ταυτόχρονα, αξίζει και σε ποιο βαθμό η ενασχόληση μαζί τους; Είναι διασκεδαστικό, έχει πλάκα το θέαμα, ή μήπως είναι βαρετό; Πραγματικά δεν ξέρω τι να πω και πάντως δεν επιθυμώ να εμφανίζομαι ότι αντιμετωπίζω αφ’ υψηλού τις εξελίξεις

στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, τυπικά τουλάχιστον, σε μία χώρα με κοινοβουλευτική δημοκρατία όπως η Ελλάδα. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορώ να κρατηθώ και να μη πω ότι όλα αυτά που έφτασαν σε κρεσέντο με το άνοιγμα του συνεδρίου, την ξαφνική παρέμβαση Τσίπρα και την «αρχηγική» εμφάνιση Κασσελάκη, έχουν χαρακτηριστικά εντελώς «αλά γκρέκα», αλλά και με πολύ μεγάλη δόση συριζαϊκής ιδιαιτερότητας, γι’ αυτό και δεν θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά…

Τέλος πάντων, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη βάδιζε θαλασσοδαρμένος – μέσα σε φουρτούνα δηλαδή που προκαλούσαν και συνεχίζουν να προκαλούν λόγω πολιτικού μεγέθους τα ίδια τα στελέχη του και ο αρχηγός – προς το θυελλώδες συνέδριο και ταυτόχρονα προς την εξαέρωση, εμφανίστηκε ως Δίας νεφεληγερέτης ο Τσίπρας να ρίξει τους κεραυνούς του, για να σώσει το κόμμα από την βέβαιη καταστροφή.

Τα είπε «χύμα και τσουβαλάτα» στους πάντες, δηλαδή στον Κασσελάκη, σε αυτούς που έφυγαν και σε εκείνους που έμειναν για την κατάντια, εξαιρώντας τον εαυτό του φυσικά που πριν από λίγους μήνες μόλις τους κατέβασε υπό την εμπνευσμένη ηγεσία του από το 32 στο 18% - ίσως γιατί το τσούρμο ένιωθε ζαλάδες εκεί ψηλά - και συνέστησε / έδωσε εντολή να γίνουν νέες εσωκομματικές εκλογές, προκειμένου να αναβαπτισθεί στη κολυμπήθρα της Σιλωάμ των αγνών μελών και στελεχών, ο αρχηγός που θα προκύψει, ώστε να μην αμφισβητείται από τους υπόλοιπους.

Ως ιδιαίτερα καχύποπτος, καθώς η ίντριγκα στην ελληνική πολιτική σκηνή δίνει και παίρνει, ειδικά στα πολύ χαμηλά επίπεδα, η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι η παρέμβαση Τσίπρα αποσκοπούσε στη στήριξη του Κασσελάκη και στο άδειασμα στελεχών όπως η Όλγα Γεροβασίλη, ο ξάδελφος Γιώργος Τσίπρας και άλλοι. Πριν από μία εβδομάδα ο Κασσελάκης απείλησε ότι θα ξαναπάει στη βάση για επανεκλογή, οι άλλοι έγιναν θηρία με αυτό συμπληρώνοντας την οργή τους για το ερωτηματολόγιο που απηύθυνε ερήμην τους και έγινε ένας συμβιβασμός με το ζόρι στο πλαίσιο της Γραμματείας του Σύριζα. Άρα για να συστήνει νέες εκλογές ο Δίας Τσίπρας το Κασσελάκη δικαιώνει.

Ο συλλογισμός όμως μπλέκει, χωρίς να ακυρώνεται τελείως ακόμη, για τι η παραίνεση Τσίπρα συνοδεύεται από κατσάδα / ξεχέσιμο του Κασσελάκη και παίρνει άλλη διάσταση από τη στιγμή που η Όλγα Γεροβασίλη ανακοινώσει υποψηφιότητα κατά του Κασσελάκη. Σε αυτή την περίπτωση οι υπόνοιες είναι ότι ο Τσίπρας κατάφερε να εξωθήσει τον Κασσελάκη σε νέες εσωκομματικές εκλογές απέναντι σε δικό του άνθρωπο τον οποίον και θα στηρίξει, αφού ο Στέφανος αποδείχθηκε ακατάλληλος από πολλές πλευρές. Με την επίμονη σημείωση ότι ο Τσίπρας συμμετείχε πολλαπλά στο πλασάρισμα του Κασσελάκη στο κόμμα, αλλά ο τελευταίος αποδείχθηκε λάθος άλογο για τα γούστα του.

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η Γεροβασίλη δεν έχει ανακοινώσει επίσημα την υποψηφιότητά της, αλλά όλα δείχνουν ότι αυτή με την αμέριστη και ανοιχτή υποστήριξη του Τσίπρα τούτη τη φορά, θα αντιμετωπίσει τον Κασσελάκη. Ο οποίος Κασσελάκης όμως έχει ανοίξει δική του περπατησιά και αν κερδίσει με την υποστήριξη των φανατισμένων οπαδών του – τους οποίους φρόντισε να φέρει στο συνέδριο με ανοιχτή σε όλους ομιλία την πρώτη μέρα – ο Σύριζα που ξέραμε τελείωσε. Θα πάει για άλλα, δεν θα θυμίζει σε τίποτα τα παρελθόν, δεν θα είναι κόμμα της Αριστεράς (όπως διαλαλούσε χωρίς να είναι), ο Κασσελάκης θα είναι απόλυτος άρχοντας. Που σημαίνει επίσης ότι τέρμα και ο Τσίπρας στη νέα κομματική μετάλλαξη.

Απέναντι στον Κασσελάκη θα παραταχθεί σύσσωμο το κατεστημένο του Σύριζα και αν νικήσει η Γεροβασίλη του λόγου μου θεωρώ σίγουρο ότι θα επιστρέψουν πολλά, αν όχι όλα, από τα στελέχη που έφυγαν σχηματίζοντας τη «Νέα Αριστερά». Γα ένα διάστημα ο Τσίπρας θα συνεχίσει να παίζει τον σοφό μέντορα – όπως δήλωσε εξάλλου - και μένει να δούμε αν κάποια στιγμή στο μέλλον θελήσει να ξαναπάρει τα ηνία, ανάλογα πως θα πάει το κόμμα και τις δικές του ορέξεις. Μόνο που ούτε ο σημερινός Σύριζα θα βγει και θα παραμείνει ενωμένος και ολόκληρος από τις νέες εκλογές, που ουσιαστικά είναι μάχη ύπαρξης για τους αντίπαλους. Θα μείνει δηλαδή μέσα η Γεροβασίλη και οι υπόλοιποι αν κερδίσει ο Κασσελάκης, ή το αντίστοιχο αν κερδίσει η Γεροβασίλη; Ας είμαστε στοιχειωδώς σοβαροί…

Αυτό το «ανάλογα πως θα πάει το κόμμα» έχει τη σημασία του. Γιατί στο διάστημα όλων των διαδικασιών, ζυμώσεων, συνομωσιών και ανταγωνισμών, δεν αποκλείεται ο Σύριζα να εξαερωθεί στις ευρωεκλογές και μετά να μιλάμε για εξελίξεις σε κουταλάκι του γλυκού και όχι σε φλυτζανάκι του καφέ. Αλλά είπαμε, ο ρόλος του Σύριζα είναι να κάνει αντιπερισπασμούς για λογαριασμό του Μητσοτάκη, για να περνάνε στο ντούκου τα μεγάλα θέματα και προβλήματα.

#ΚΑΣΣΕΛΑΚΗΣ #Τσίπρας #Σταγκος #άποψη #ΣΥΡΙΖΑ