ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΗ

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΗ22.11.2017Άρθρα

Τα γεγονότα του 1973 και οι μομφές περί, τάχα, «σιωπής της Εκκλησίας»

Από τον
Δημήτρη Κ. Σέργιο*

Στις 16/11/17 διάβασα δύο πρωτοσέλιδα άρθρα στην ιστορική «Εστία»: Ενα του διευθυντή της εφημερίδας και κορυφαίου πολιτικού σχολιαστή Μαν. Κοττάκη με τίτλο «Η κρίση της Ιστορίας», που θέτει σοβαρό ερώτημα αν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου 1973 συνιστούσαν «προβοκάτσια», αφού οδήγησαν όχι στην αποκατάσταση του κοινοβουλευτισμού, αλλά σε χειρότερης

μορφής χούντα και στην καταστροφή της Κύπρου. Και ένα του μαεστρικού χρονογράφου Δημ. Καπράνου με τίτλο «Μορφές εναλλακτικού τουρισμού», όπου παρατίθενται στοιχεία από το αστυνομικό ρεπορτάζ ότι, ως φαίνεται, οι μπαχαλάκηδες των Εξαρχείων ενισχύονται στις επιδρομές τους -όχι, βέβαια, κατά κάποιας... χούντας (!), μα κατά του... ελληνικού κράτους (πρβλ. τα συνθήματά τους: «Κάτω το... κράτος» και «να καεί το μπ... η Βουλή» (!)- από ομάδες Δυτικοευρωπαίων. (Σημείωση: Αλλωστε, οι τελευταίοι είναι απευθείας απόγονοι μεσαιωνικών βορειοδυτικών πειρατών εναντίον μας, Νορμανδών, Βησιγότθων, Ούννων, Φράγκων, Καταλανών, Βενετών, κ.ά.)

Στα ανωτέρω θα προσθέσω τα εξής: Ημουν το 1973 επί πτυχίω φοιτητής της Νομικής Αθηνών. Τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους, στην εξέγερση της σχολής μου, βρισκόμουν μέσα στο Αμφιθέατρο Σαριπόλων (β΄ όρ.) μέχρι την εκκένωση του κτιρίου από την Αστυνομία. Θα πω, λοιπόν, καθαρά ότι θεωρώ τα γεγονότα της Νομικής πολύ ριζικότερα, για δύο λόγους: α) Με κάποιον τρόπο οδήγησαν τα πράγματα στο Κίνημα του Ναυτικού τον Μάιο, στην ανακήρυξη από τον Παπαδόπουλο της αβασίλευτης δημοκρατίας την 1η Ιουνίου και στην ανάθεση της διακυβέρνησης στον Σπ. Μαρκεζίνη, που προγραμμάτισε αμέσως εκλογές για τον Φεβρουάριο του 1974. β) Ο σπουδαιότερος, όμως, λόγος για τον οποίο τα γεγονότα της Νομικής υπήρξαν κεφαλαιωδέστερα είναι, θεωρώ, το δεδομένο ότι εκεί δεν υπήρξε ούτε από μακριά «αναρχικό» στίγμα! Αντιθέτως, συνέπραξαν: Δεξιοί (οπαδοί των Καραμανλή - Παν. Κανελλόπουλου, ακόμη και του βασιλιά...), κεντρώοι (οπαδοί των στελεχών της παλαιάς Ενωσης Κέντρου, είτε ακολούθησαν τον Α. Παπανδρέου είτε όχι...) και αριστεροί, οπαδοί των δύο κομμουνιστικών κομμάτων, του «ευρωκομμουνιστικού» (που κυβερνά σήμερα την Ελλάδα...) και του δογματικού ΚΚΕ.

Τη μεγαλύτερη εντύπωση εμποιεί ότι στα γεγονότα της Νομικής είχαν συμμετάσχει και μέλη φοιτητικών σωματείων της Εκκλησίας, ζητώντας άμεση φιλελευθεροποίηση. Θυμάμαι ζωηρά την επίσκεψη στη Νομική προς συμπαράσταση στους εξεγερμένους του τότε βοηθού επισκόπου του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Αναστασίου Γιαννουλάτου, ο οποίος σήμερα είναι ο πασίγνωστος Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας! Τι έχει να πει, άραγε, ο λαλίστατος κ. Ν. Φίλης, που μέμφεται την Εκκλησία ότι, δήθεν, «είχε κλείσει το στόμα της» επί χούντας;

*Δικηγόρος Α.Π. - Συγγραφέας