Ο Ντόριαν Γκρέι θα... χορέψει!

Ο Ντόριαν Γκρέι θα... χορέψει!15.01.2018Τέχνες

Η Τ. Παπαδοπούλου μιλά για την αλλαγή στο «Πορτρέτο» του Οσκαρ Ουάιλντ

Από την
Ελένη Σκάρπου

Θα δούμε «Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι» όπως δεν το έχουμε ξαναδεί. Θα αντιληφθούμε τα λόγια του Οσκαρ Ουάιλντ μέσα από την κίνηση και τον χορό. Από τις 2 έως τις 4 Φεβρουαρίου το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης θα φιλοξενήσει τη γνωστή παράσταση, με τους Χορευτές του Βορρά επί σκηνής.

Οι τελευταίοι δημιουργήθηκαν το 1994

στην πόλη μας και έχουν να επιδείξουν μια πλούσια καλλιτεχνική δραστηριότητα, πάντα σε μοτίβα νεοκλασικά και σύγχρονα, και πάντα με φόντο τις χορευτικές φόρμες. Για τη συγκεκριμένη εμφάνισή τους μιλά η καλλιτεχνική διευθύντρια Τατιάνα Παπαδοπούλου.

Bασικός «ένοχος»

«Οι διαχρονικές ιστορίες δεν χάνουν ποτέ το νόημά τους και τα μηνύματά τους είναι αντιληπτά και αισθητά και από τον πιο απαίδευτο θεατή. Με τόσο επίκαιρα για την εποχή μας θέματα που περιγράφονται στο βιβλίο δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό. Το μεγαλύτερο κίνητρο και πρόσκληση, βέβαια, για εμένα ήταν πώς θα μπορούσε να μεταφερθεί σε χορευτική παράσταση με τέτοιον τρόπο που να είναι προσαρμοσμένος στη σημερινή εποχή, ψάχνοντας την αντιστοιχία του «πορτρέτου», χωρίς όμως να παραποιεί την κλασική ιστορία.

Νομίζω, λοιπόν, ότι κάτι έχουμε καταφέρει ως προς αυτό. Να σημειώσω εδώ ότι ο βασικός “ένοχος” είναι ο Αντώνης Σουσάμογλου, ο οποίος έγραψε και μουσική για την παράσταση» αναφέρει η Τατιάνα και επιμένει ότι το ίδιο το έργο κάνει την παράσταση μοναδική και ότι οι χορευτές έχουν δώσει τον καλύτερο εαυτό τους.

«Οι άνδρες υποδύονται τις γυναίκες και οι γυναίκες τους άνδρες. Επειδή το ένστικτο της έλξης και της αναπαραγωγής είναι ακατανίκητο και επειδή ο ναρκισσισμός δεν κάνει διακρίσεις φύλου, η επιλογή αντιστροφής ρόλων θέλει να καταδείξει ότι τα ζεύγη αντανακλούν το ένα στο άλλο και μέσω του άλλου μέρους και της ανάκλασης αυτής εκφράζουν τις πιο βαθιές σκέψεις τους και επιθυμίες... για αποδοχή, για ύλη, για δόξα» επισημαίνει.

Αυτοέκθεση

Εκείνη πέρασε ώρες ατελείωτες στις πρόβες, στη δημιουργία της χορογραφίας και στις λεπτομέρειες. Ρούχα, θέατρο, φώτα, μουσική, εισιτήρια, δημόσιες σχέσεις πέρασαν από πάνω της και δεν το μετανιώνει.
Αλλωστε, έχει να μοιραστεί μαζί μας κάτι πολύ επίκαιρο στο σανίδι. «Νομίζω ότι η παράσταση αφορά κυρίως τη νέα γενιά, τη γενιά των σέλφι. Επειδή έρχομαι σε επαφή με παιδιά και νέους και λόγω της διδασκαλίας χορού στις σχολές που διατηρώ, παρατηρώ ολοένα και περισσότερο τη νέα γενιά να δίνει τόσο μεγάλη σημασία στην κοινωνική αποδοχή και στα social media, και να καταβάλλει τόση προσπάθεια για την επίτευξη της “τέλειας” φωτογραφίας που θα... σαρώσει. Η τρομακτική σημασία που δίνουν τα νέα παιδιά στην αυτοέκθεση είναι τόσο επικίνδυνη» σημειώνει.

«Εχουν εμμονή με την όψη τους»

«Είναι πολύ ανησυχητικό να βλέπεις νέους και νέες να έχουν εμμονή με την όψη τους και να είναι δέσμιοι του ναρκισσισμού τους, κάτι που έρχεται σε τόσο μεγάλη αντίθεση με τη φρεσκάδα και την ομορφιά της νιότης. Πρέπει η νέα γενιά να δει την παράσταση, για να κατανοήσει ότι το νόημα της ζωής δεν είναι στη σέλφι που θα συγκεντρώσει την περισσότερη αποδοχή, αλλά η αίσθηση της στιγμής με τα πρόσωπα που έχεις κοντά σου.

Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι η εκτίμηση και ο σεβασμός δεν πηγάζουν από το “φαίνεσθαι” αλλά από το “είναι”» συνεχίζει η κυρία Παπαδοπούλου. Η ίδια αισθάνεται τον χορό ως τον απόλυτο τρόπο έκφρασης και ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνις. «Ελευθερία, αυτό σημαίνει για εμένα ο χορός» εξομολογείται και μετά το τόσο σπουδαίο αυτό τόλμημα δεν σκέφτεται κάτι άλλο, παρά μόνο πώς θα το ταξιδέψει σε όσο το δυνατόν περισσότερες πόλεις. «Σε κάθε περίπτωση, ποτέ δεν καταγίνομαι με έργα απλώς για να υπάρχει κάτι στα σκαριά ή απλώς για να πραγματοποιούνται παραστάσεις από τους Χορευτές του Βορρά.

Προέχει για μένα η ποιότητα των παραγωγών και το να έχουν τα έργα κάτι αληθινό και αυθεντικό. Δεν φτιάχνουμε κάτι μόνο για να το φτιάξουμε» καταλήγει η Τατιάνα Παπαδοπούλου.

• Info: Παρασκευή 2, Σάββατο 3, Κυριακή 4 Φεβρουαρίου, στις 21.00.