Κλείνει την πόρτα για ελάφρυνση του χρέους

Κλείνει την πόρτα για ελάφρυνση του χρέους15.01.2018Πρόσωπα

Απόδειξη οι δηλώσεις του Τ. Βίζερ ότι οι δανειστές κατέστρεψαν χωρίς λόγο τη χώρα με τα Μνημόνια

Αλλη μια ηχηρή απόδειξη ότι οι Ευρωπαίοι δανειστές τα... γυρνάνε για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους αλλά και ότι κατέστρεψαν χωρίς λόγο την Ελλάδα με τη μνημονιακή λαίλαπα αποτελούν οι δηλώσεις του απερχόμενου επικεφαλής του Euro Working

Group (EWG) Τόμας Βίζερ.

Ο Αυστριακός οικονομολόγος, που συντόνιζε από την αρχή της κρίσης την ομάδα των τεχνοκρατών της ευρωζώνης (EWG) η οποία προετοιμάζει τις συνεδριάσεις του Eurogroup, σε χθεσινή συνέντευξή του στην «Καθημερινή» έκλεισε την πόρτα της «καθαρής» εξόδου από τα Μνημόνια και της δραστικής αναδιάρθρωσης του χρέους. «Εάν υπάρξει περαιτέρω ελάφρυνση χρέους μετά το τέλος του προγράμματος, τότε λογικό είναι να επιτευχθεί κάποια περαιτέρω συμφωνία» επισήμανε. Δηλαδή, η ελάφρυνση κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι, ενώ, αν γίνει, θα συνοδευτεί από αυστηρές δεσμεύσεις μνημονιακού τύπου.

Το οξύμωρο είναι πως ταυτόχρονα ο κ. Βίζερ αναγνώρισε (κατόπιν εορτής, βεβαίως) ότι χρειαζόταν εξαρχής αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους: «Αν είχαμε μια αναδιάρθρωση χρέους και πιο συνεργάσιμους Ελληνες ομολόγους, τότε πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Επρεπε, δυστυχώς, να μάθουμε με τον δύσκολο τρόπο». Επιπλέον, παραδέχτηκε ότι το μεγαλύτερο λάθος που έκαναν οι Ευρωπαίοι ήταν ο σχεδιασμός της τρόικας: «Εχοντας τρεις οργανισμούς αναμεμειγμένους, δημιουργήσαμε πολύ ανταγωνισμό ανάμεσά τους και ζήλιες. Το πιο αποτελεσματικό θα ήταν να υπάρχει ένας θεσμός, αλλά ποιος θα ήταν αυτός;»

Ο Ευρωπαίος τεχνοκράτης υπενθύμισε ότι, σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανόνες, η Ελλάδα θα είναι υπό ενισχυμένη εποπτεία έως ότου εξοφληθεί το 75% των δανείων, «κάτι που τοποθετείται χρονικά, με τα σημερινά δεδομένα, γύρω στο 2060».
Κατά τα λοιπά, ο κ. Βίζερ υπογράμμισε πως η ελληνική κρίση δεν ήταν δημοσιονομική, αλλά πήγαζε από το πρόβλημα διοίκησης της χώρας, καθώς συγκεκριμένες ομάδες της κοινωνίας από όλα τα κόμματα «παίρνουν κομμάτια από την οικονομία».