Μπορεί αυτό το album να μας... λυτρώσει από το «Last Christmas»;

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ sia-f.jpg Το album που φιλοδοξεί να αλλάξει τις χριστουγεννιάτικες playlists | (Photo by Evan Agostini/Invision/AP, File) 12.12.2017, 19:30 | Ετικέτες: δίσκος, τραγουδιστές, pop Συντάκτης: Γιάννης Καψάσκης

Κοντεύουν να κλείσουν 100 χρόνια από τότε που η χριστουγεννιάτικη μουσική εντάχθηκε δυναμικά στη βιομηχανία του θεάματος. Έκτοτε, οι περισσότεροι από τους σημαντικούς διεθνείς αστέρες έχουν ηχογραφήσει albums με τα κλασικά κομμάτια προσαρμοσμένα στο δικό τους στυλ.

Έχουμε λοιπόν τις λουσάτες εκδοχές της Barbra Streisand, τις νυχτοπερπατημένες των Frank Sinatra / Sammy Davis Jr / Dean Martin, τις κλασικότροπες του Andre Rieu και αμέτρητες άλλες. Το αγοραστικό κοινό είναι σταθερό, η εορταστική περίοδος είναι με διαφορά η πιο εμπορική της χρονιάς και αν υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα, αυτό είναι -τι άλλο;- το περιεχόμενο.

Πόσο ακόμα «Santa Claus Is Coming To Town»; Πόσο «Jingle Bells»; Καταλαβαίνω ότι «It's The Most Wonderful Time Of The Year», αλλά δεν πρέπει κάποτε να πάρουμε απόφαση ότι το «Last Christmas» δεν είναι χριστουγεννιάτικο τραγούδι και ενδεχομένως ούτε ο τρόπος με τον οποίο ήλπιζαν οι Wham να μείνουν στην ιστορία της μουσικής;

Ίσως για τους περισσότερους καταναλωτές τα εποχικά playlist στα εμπορικά κέντρα να προσθέτουν λίγη επίπλαστη «μαγεία χριστουγέννων» και να αποτελούν θεωρητικά ταιριαστή συνοδεία του στολίσματος του δέντρου και των οικογενειακών τραπεζιών (στα οποία κανείς δεν περνάει καλά, να τα λέμε κι αυτά), όμως δε θα έπρεπε κάπως να αντιμετωπιστεί η μονοτονία του ρεπερτορίου; Αν μη τι άλλο, δεν είναι υποχρέωση όλων μας να σώσουμε με κάποιο τρόπο τους ταλαίπωρους εργαζόμενους στα καταστήματα λιανικής που επιπλέον των εξοντωτικών ωραρίων και της υπεραυξημένης κίνησης, αναγκάζονται να ακούν τα ίδια αυτά κομμάτια στο repeat, κάθε μέρα, επί δυο ολόκληρους μήνες;

Θα χρειαζόμασταν έναν ήρωα για κάτι τέτοιο. Ευτυχώς για όλους μας, η σύγχρονη pop μουσική έχει ακόμα μερικούς τέτοιους και στην περίπτωση που συζητάμε, μια «από μηχανής θεά» που έχει κατ' επανάληψη βοηθήσει σε δύσκολες καταστάσεις. Η Sia Kate Isobelle Furler μέχρι πριν λίγα χρόνια θα μπορούσε να αποτελεί μια ακόμα συνηθισμένη pop ιστορία. Με 5 albums σε μια δεκαετία, είχε στα χέρια της μια καλοστεκούμενη καριέρα, μέχρι που το 2010 αποφάσισε ότι το spotlight δεν ταίριαζε με το χαρακτήρα της και αποτραβήχτηκε. Άφησε πίσω της τα φώτα της showbiz και γύρισε σελίδα, γράφοντας hits για άλλους διάσημους αστέρες. Κομμάτια της έχουν κοσμήσει albums των Mariah Carey, Flo Rida, David Guetta, Rihanna και έχουν καταλάβει θέσεις σε charts όλου του κόσμου.

Τίποτα όμως δε διαρκεί για πάντα σε αυτή τη ζωή και όταν 2 μεγάλες ντίβες της επέστρεψαν το “Chandelier” [ https://www.youtube.com/watch?v=2vjPBrBU-TM ] ως όχι αρκετά ενδιαφέρον, κάποιος διακόπτης γύρισε μέσα της.

Ενεργοποίησε ξανά τη solo καριέρα της, κρύφτηκε πίσω από μάσκες και ηθοποιούς και κυκλοφόρησε το «1000 Forms Of Fear» album, γεμάτο με κομμάτια που είχαν κατά καιρούς απορρίψει πρώην πελάτες της. Ο όρος «breakthrough» εφευρέθηκε ακριβώς για περιπτώσεις όπως αυτή, ο μουσικός πλανήτης απέκτησε έναν νέο άξονα γύρω από τον οποίο γυρίζει και μετά από ακόμα ένα υπερεπιτυχημένο δίσκο (το «This Is Acting» του 2016) στον οποίο συνεργάστηκε για ακόμα μια φορά με τον παραγωγό Greg Kurstin, μεταπήδησε στην ιστορική δισκογραφική Atlantic Records και όπως είπαμε στην αρχή, βάλθηκε να σώσει τα μουσικά μας Χριστούγεννα.

Η πρώτη της κυκλοφορία υπό τη νέα στέγη είναι ένα album με ολοκαίνουρια, original, χριστουγεννιάτικα τραγούδια, πράγμα που είναι τόσο προφανώς απαραίτητο που καταφέρνει να περνάει απαρατήρητο. Τέλος οι επανεκτελέσεις, τέλος οι διασκευές, τέλος ο Rudolf, φτάνει πια με τους μάγους και τα δώρα. Το «Everyday Is Christmas» έχει 10 κομμάτια απλοϊκης και εύστοχης εποχικής pop, που απλώνεται σε κάτι παραπάνω από μισή ώρα και προσωπικά χρειάστηκα ακόμα ένα repeat μεχρι να στολίσω το δέντρο μου. Δεν ξέρω που θα φτάσει αυτός ο δίσκος και δε με απασχολεί. Μερικούς ταλαντούχους ακόμα να ακολουθήσουν το παράδειγμά της, μπορούμε να έχουμε παρακαλώ;

[ad-slot]

[related-articles]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ευχαριστούμε για όλα κυρία Sharon Jones... Το one woman show της Tash Sultana Η Tori Amos και οι... γεροντικές αυταπάτες