Κρήτη | Συντυχάκης: Αυστηρότερα κριτήρια για τα φυτοφάρμακα

Χθες, Σάββατο 14/10/2017, ο Μ.Συντυχάκης, μέλος της ΕΠ Κρήτης του ΚΚΕ και βουλευτής Ηρακλείου παραβρέθηκε στη 3η επιστημονική διημερίδα για τα φυτοφάρμακα στην Κρήτη που πραγματοποιήθηκε στο Τυμπάκι όπου και πραγματοποίησε τον παρακάτω χαιρετισμό:

«Κυρίες και κύριοι,
Είναι γεγονός ότι τα φυτοφάρμακα αποτελούν σήμερα σημαντικό εργαλείο στα χέρια των παραγωγών καθώς οι φυτικές αρρώστιες έχουν προκαλέσει

τεράστιες ζημιές στην αγροτική παραγωγή, που σε αρκετές περιπτώσεις ήταν σχεδόν ολικές, αφήνοντας τους παραγωγούς χωρίς εισόδημα.

‘Όπως επίσης γεγονός είναι ότι τα φυτοφάρμακα αποδίδουν τεράστια κέρδη στις φαρμακοβιομηχανίες, οι οποίες προς χάριν εξασφάλισης του μεγαλύτερου δυνατού ποσοστού κέρδους, έχουν εκτινάξει το κόστος παραγωγής των αγροτικών προϊόντων στα ύψη. Αν προστεθεί το ΦΠΑ, καθώς και τα εξίσου πανάκριβα υπόλοιπα μέσα και εφόδια (σπόροι, λιπάσματα, καύσιμα, μηχανήματα, κ.ά.) κάνουν το τελικό προϊόν τόσο απλησίαστο στον φτωχό παραγωγό αλλά και αμφίβολο για την αποτελεσματικότητα του και την επίδραση του σε έμψυχο και φυσικό δυναμικό.

Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τα χαράτσια, τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές (ΟΓΑ, ΕΛΓΑ, κ.λ.π.), συνιστούν ένα ακόμα εργαλείο για να ξεριζωθούν οι μικρομεσαίοι αγρότες και να συγκεντρωθεί η παραγωγή σε μεγάλα χέρια όπως ακριβώς θέλει η ΕΕ.
Σήμερα, τόσο η ΕΕ, οι κυβερνήσεις – πρώην και νυν, οι φαρμακοβιομηχανίες δεν θέλουν να υπάρχει κανένας προστατευτικός έλεγχος για τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Υπάρχει σοβαρό θέμα με τα φυτοφάρμακα και δικαιολογημένα υπάρχουν αντιδράσεις είτε μεμονωμένες πολιτών είτε οργανωμένες συλλογικές.

Για παράδειγμα, σήμερα, δεν υπάρχει δημόσιος οργανισμός παρακολούθησης στη χρήση των φυτοφαρμάκων και λίγο πολύ είναι ανεξέλεγκτη η κατάσταση. Εκ των υστέρων ανακαλύπτονται επιζήμιες επιπτώσεις με τη μόλυνση του περιβάλλοντος και στην ανθρώπινη υγεία (από χρόνια πνευμονολογικά – καρδιακά, δερματολογικά νοσήματα έως καρκίνους και τερατογενέσεις).

Επιπλέον, πρόβλημα αποτελούν και οι αθρόες εισαγωγές αγροτικοκτηνοτροφικών προϊόντων αμφιβόλου ποιότητας όπου βαπτίζονται ελληνικά και ανταγωνίζονται τα ελληνικά λόγω και του χαμηλού τους κόστους.

Διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις και η σημερινή, δεν χάνουν την ευκαιρία να ενσωματώνουν στην ελληνική νομοθεσία ευρωπαϊκές οδηγίες, στην προκειμένη περίπτωση των φυτοφαρμάκων, οι οποίες δεσμεύουν τη χώρα μας με κατάλογο εγκεκριμένων φυτοφαρμάκων και προϊόντων που ελέγχονται από μονοπωλιακούς κολοσσούς και προσαρμόζονται στα κερδοσκοπικά τους συμφέροντα.

Ελλιπή επίσης είναι τα μέτρα αντιμετώπισης της υπολειμματικής δράσης των φυτοφαρμάκων. Κάτω από την πίεση του κινήματος (γεωπόνων, γεωτεχνικών, κ.λ.π.) που έχουν πρωτοστατήσει οι κομμουνιστές, υποχρεώθηκαν οι κυβερνήσεις στη συγκρότηση Ινστιτούτου Ελέγχου ελλειμματικότητας φυτοφαρμάκων. Είχε μάλιστα κατοχυρωθεί η εμπορία φυτοφαρμάκων να γίνεται με ευθύνη γεωπόνων και γεωτεχνικών. Στην πορεία όλα αυτά τορπιλίστηκαν συνειδητά από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, καθώς και από τη σημερινή ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Σήμερα, πρώτον είναι ελλιπής έως ανύπαρκτη η επιστημονική καθοδήγηση που θα βοηθούσε στην σωστή και ορθολογική χρήση των φυτοφαρμάκων, στη φυτοπροστασία, στον έλεγχο και στην επιστημονική στήριξη της καλλιέργειας. Το ινστιτούτο αμπέλου στο Ηράκλειο δεν λειτουργεί πλέον, το ινστιτούτο ελιάς στα Χανιά χαροπαλεύει για την ύπαρξή του, η άρνηση επανίδρυσης της Γεωργικής Σχολής Μεσσαράς, αποδεικνύουν τις προτεραιότητες που βάζει το κεφάλαιο αλλά και το πολιτικό του προσωπικό στη χώρα μας.

Δεύτερον, οι πιστοποιήσεις των αγροτικών προϊόντων γίνονται – επί της ουσίας – από εγχώριους και ευρωπαϊκούς ιδιωτικούς φορείς και μηχανισμούς που στην πλειονότητά τους είναι πλήρως ελεγχόμενοι από τις πολυεθνικές. Είναι δυνατόν για τα εξαγώγιμα προϊόντα οι πιστοποιήσεις να γίνονται από ιδιώτες και όχι από δημόσιους, κρατικούς πιστοποιημένους φορείς;

Τρίτον, η όποια έρευνα των φυτοφαρμάκων είναι προσανατολισμένη στο κέρδος των φαρμακοβιομηχανιών και στην αντιμετώπιση των αλλοίωσεων του προϊόντος προκειμένου να στηριχθεί η εξωστρέφεια των εξαγωγών των μεγαλοπαραγωγών, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τις επιπτώσεις στο περιβάλλον αλλά και στον ανθρώπινο πληθυσμό.

Με λίγα λόγια, συρρικνώθηκε και οδηγήθηκε στην πλήρη ιδιωτικοποίηση η αγροτική έρευνα, η εκπαίδευση και κατάρτιση των αγροτών καθώς και η πιστοποίηση των αγροτικών προϊόντων.

Τέταρτον, στα πλαίσια εφαρμογής της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων, οι εκάστοτε κυβερνήσεις απελευθέρωσαν το γεωπονικό επάγγελμα δίνοντας στον καθένα τη δυνατότητα να εμπορεύεται φυτοφάρμακα μέσω συνταγογράφησης, με όλους τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την δημόσια υγεία, ενώ θεσπίστηκε η ελεύθερη διακίνηση και εμπορία φυτοφαρμάκων από τα σουπερμάρκετ.

Για το ΚΚΕ, το αγροτικό κίνημα πρέπει να θέσει στόχους – ιδιαίτερα σε περιοχές που υπάρχουν εντατικές καλλιέργειες πρώϊμων κηπευτικών (Τυμπάκι, Ιεράπετρα, Κουντούρα) – για την ενίσχυση και προστασία της αγροτικής παραγωγής.

Παράλληλα με τις καλές τιμές των αγροτικών προϊόντων, τη μείωση του κόστους παραγωγής (φυτοφάρμακα, εφόδια, κ.λ.π.), την κατάργηση των χαρατσιών, του ΕΝΦΙΑ και των υψηλών εισφορών στον ΟΓΑ, στον ΕΛΓΑ, για την υγεία, τη μόρφωση των παιδιών, κ.ά. χρειάζεται ανάπτυξη και στελέχωση των δημόσιων υπηρεσιών, που δεν θα έχουν ως αντικείμενο μόνο τις συμβουλές προς τους παραγωγούς, αλλά κυρίως την έρευνα για την υπολειμματική δράση, την αύξηση της συχνότητας των ελέγχων και την εκπαίδευση παραγωγών.

Χρειάζεται αντίστοιχη οργάνωση των υπηρεσιών υγείας, με το αντίστοιχο επιστημονικό και ιατρικό προσωπικό διότι η καλλιέργεια των πρώιμων κηπευτικών έχει πολλούς κινδύνους (καρκινοπάθειες, δερματοπάθειες, πνευμονοπάθειες, κ.ά.).

Επιπλέον, θέσπιση αυστηρότερων κριτηρίων για το ποια φυτοφάρμακα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με την καθοδήγηση των επιστημονικών φορέων.

Η πρόταση του ΚΚΕ περιλαμβάνει μία συνολική αναδιάρθρωση στην αγροτική παραγωγή που σκοπό θα έχει να παράγει φθηνό και ποιοτικό αγροτικό προϊόν που να καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες πρώτα και κύρια του εγχώριου πληθυσμού. Αυτό όμως προϋποθέτει μία κοινωνικοποιημένη παραγωγή που θα την οργανώνει η εργατική εξουσία που σκοπό θα έχει την ικανοποίηση των αναγκών του λαού.

Εφόσον η παραγωγή θα γίνεται με κεντρικό σχεδιασμό και λαϊκό έλεγχο θα υπάρχει και Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων όπου θα εντάσσονται και τα φυτοφάρμακα με συνεχή επιστημονική μέριμνα και βοήθεια προς τους παραγωγούς.

Ο Φορέας αυτός θα υπάγεται στον κεντρικό σχεδιασμό και θα είναι υπεύθυνος για την έρευνα (τι μπορεί να παράγεται σε κάθε αγροτική περιοχή για τις διατροφικές ανάγκες του λαού, τι λίπασμα, φυτοφάρμακα, σπόροι, εφόδια χρειάζονται), τον σχεδιασμό της παραγωγής (με κεντρικό πανεθνικό επιστημονικό σχεδιασμό να παράγεται λίπασμα όλο το χρόνο), τη συσκευασία (που να εγγυάται την καλή ασφάλεια του λιπάσματος), τη διακίνηση, την εμπορία και τη διάθεση.

Έτσι θα έχει ο εργαζόμενος λαός, φθηνά και καλής ποιότητας αγροτικά προϊόντα, που θα καλύπτουν τις διατροφικές ανάγκες του».

zarpanews.gr