Η Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης πραγματοποίησε την παρέμβαση στο Ελληνοτουρκικό Επιμελητήριο (ΦΩΤΟ)

Παρέμβαση στο εμπορικό τμήμα του γενικού προξενείου της τουρκικής δημοκρατίας, που στεγάζεται στο εμπορικό κέντρο Odeon πραγματοποίησε νωρίτερα ομάδα περίπου 10 αντιεξουσιαστών.

Μέλη της Ελευθεριακής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης ανήρτησαν πανό στον τρίτο όροφο και πέταξαν "τρικάκια" "ως ένδειξη αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας, Nuriye Gülmen και Semih Özakça, στους 9 συλληφθέντες της 28ης Νοέμβρη", όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση σε σελίδα

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Η ακαδημαϊκός Nuriye Gülmen και ο δάσκαλος Semih Özakça βρίσκονται σε απεργίας πείνας από τις 9 Μαρτίου 2017. Ήδη από τις 9 και από τις 23 Νοεμβρίου 2016 αντίστοιχα, οι δύο εκπαιδευτικοί ξεκίνησαν καθιστικές διαμαρτυρίες μπροστά από το Μνημείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην λεωφόρο Yüksel της Άγκυρας. Aιτήματά τους είναι η επαναπρόσληψή τους, η άρση των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου που προβλέπουν απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων που δε συμπορεύονται με το καθεστώς του Ερντογάν ή κρίνονται ύποπτοι για αυτό, καθώς και η παύση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί σε γενικευμένο βαθμό στην Τουρκία έπειτα από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016. Όμως σε αυτόν τον αγώνα δεν είναι μόνοι τους. Από την πρώτη κιόλας στιγμή και πολύ περισσότερο μετά την έναρξη της απεργίας πείνας από μέρους τους, αλληλέγγυοι έσπευσαν να τους συμπαρασταθούν και να πλαισιώσουν τον αγώνα τους μέσα από διαμαρτυρίες, συγκεντρώσεις, πορείες, συλλογές υπογραφών, συναυλίες και συμβολικές απεργίες πείνας. Ο δίκαιος αγώνας τους έλαβε διεθνείς διαστάσεις και αντίστοιχα, κινήσεις αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκαν και εκτός Τουρκίας.

Το τουρκικό καθεστώς από την άλλη συνέχισε το κατασταλτικό του έργο με καθημερινό μπαράζ προσαγωγών και διάλυση διαμαρτυριών, επιδιώκοντας να σπείρει ένα κλίμα εκφοβισμού. Στις 21 Μαΐου, την 76η ημέρα της απεργίας πείνας, η αντιτρομοκρατική εισέβαλε στα σπίτια των δύο απεργών, έχοντας ένταλμα σύλληψης τους. Το εισαγγελικό ένταλμα ανέφερε πως η αντίσταση των δύο απεργών, μέσω της απεργίας πείνας, μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο των ίδιων ή σε εξέγερση, όπως αυτή της πλατείας Γκεζί και των καπνεργατών TEKEL το 2010, σε παρότρυνση άλλων σε συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, καθώς και σε άσκηση προπαγάνδας υπέρ αυτής. Οι δύο εκπαιδευτικοί συνέχισαν την απεργία πείνας μέσα από τη φυλακή, κρατούμενοι υπό άθλιες και ανθυγιεινές συνθήκες απομόνωσης, με την υγεία τους να βρίσκεται σε κρίσιμο στάδιο, αντιμετωπίζοντας οι ίδιοι κινητικά προβλήματα λόγω της εξουθένωσης του οργανισμού τους. Σήμερα και οι δύο αγωνιστές έχουν αποφυλακιστεί και συνεχίζουν την απεργία πείνας, με τη ζωή τους πια να βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο.

Στις 13 Σεπτεμβρίου, ένα 24ωρο πριν από την έναρξη της δίκης των δύο απεργών πείνας, το καθεστώς Ερντογάν προχώρησε σε σύλληψη 63 δικηγόρων υπεράσπισης των δύο εκπαιδευτικών, οι οποίοι είναι μέλη του Γραφείου Δικαιωμάτων του Λαού (HBB). Παράλληλα συνελήφθησαν και 56 αλληλέγγυοι έξω από το δικαστήριο. Αξίζει να αναφερθεί ότι 1300 δικηγόροι έχουν δηλώσει διαθέσιμοι να είναι συνήγοροι των δύο κατηγορουμένων. Στις 25 Σεπτεμβρίου η Nuriye, έχοντας τις αισθήσεις της, μεταφέρθηκε χωρίς τη θέλησή της, με χρήση βίας, στα έκτακτα περιστατικά άλλου νοσοκομείου, μακριά από τον έτερο απεργό πείνας, με σκοπό την παύση της απεργίας πείνας που διεξάγει εδώ και μήνες και την υπονόμευση του αγώνα της.

Ο Semih αφέθηκε τελικά ελεύθερος με περιοριστικούς όρους στην εξ αναβολής δικάσιμο της 20ής Οκτώβρη, στην οποία δεν επιτράπηκε για άλλη μια φορά στη Nuriye να μεταβεί στη δικαστική αίθουσα των φυλακών Sincan της Άγκυρας, όπου η ίδια βρίσκεται κρατούμενη. Η Nuriye, αν και καταδικάστηκε, αφέθηκε ελεύθερη μετά το δικαστήριο στις 7 Δεκέμβρη.

Έπειτα από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016, τα μέτρα έκτακτης ανάγκης στην Τουρκία έχουν ενταθεί ακόμα περισσότερο, ενώ ο Ερντογάν, έπειτα από το νοθευμένο δημοψήφισμα του Απριλίου, έχει συγκεντρώσει – και με τη βούλα πλέον- όλες τις εξουσίες στα χέρια του. Από τον Ιούλιο του 2016 και έπειτα έχουν συλληφθεί περισσότεροι από 500.000 άνθρωποι, ενώ έχουν απολυθεί ή τεθεί σε διαθεσιμότητα πάνω από 140.000 δημόσιοι υπάλληλοι, μέσω πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, επειδή κατηγορούνται ως γκιουλενιστές ή ως αντιφρονούντες γενικότερα. Ταυτόχρονα κομμουνιστές και αναρχικοί αγωνιστές, μέλη και βουλευτές του φιλοκουρδικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος HDP, δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί και γενικότερα άνθρωποι που έγκεινται σε αυτό που θα μπορούσαμε σχηματικά να ορίσουμε ως «προοδευτικό χώρο», βρίσκονται αντιμέτωποι με την καταστολή, βασανίζονται, διώκονται και φυλακίζονται, επειδή με τον τρόπο και τις δυνάμεις του ο καθένας ασκεί δηκτική κριτική ή άλλοτε εναντιώνεται με πιο επιθετικούς τρόπους απέναντι στο ολοκληρωτικό καθεστώς του Ερντογάν και στη βιομηχανία των διώξεων που έχει κατασκευάσει για την εξόντωση του εσωτερικού εχθρού.

Ο ολοκληρωτικός έλεγχος και η αυταρχική διακυβέρνηση στο εσωτερικό, συνοδεύονται από ανοίγματα του τουρκικού κράτους, προς όφελος της αντίστοιχης αστικής τάξης, στο εξωτερικό. Η Τουρκία προσπαθεί να επανακαθορίσει τη θέση της στο παγκόσμιο σκηνικό, ανεβαίνοντας σκαλοπάτια μέσω των ιμπεριαλιστικών της σχεδιασμών. Επιδιώκει να καταστεί ένας αυτοδύναμος, ισχυρός και ανταγωνιστικός πόλος που θα είναι σε θέση να κοιτάει στα μάτια τους μεγάλους παίκτες. Αυτός της ο σχεδιασμός περνά μέσα από παράλληλες αντιφατικές συμμαχίες, πρόσκαιρες συμπορεύσεις και τυχοδιωκτισμούς. Γι’ αυτό και η ίδια παλινδρομεί μεταξύ του ευρωατλαντικού μπλοκ και των κρατών του περσικού κόλπου, προσπαθώντας να ανέλθει ως αυτόνομη ιμπεριαλιστική δύναμη, έχοντας παράλληλα ως δικλείδα ασφαλείας την πιθανή ένταξή της στην Ε.Ε. και την πρόσδεσή της στο ευρωατλαντικό σύμπλεγμα.

Παράλληλα, στην Ελλάδα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ δίνει τις διαβεβαιώσεις τις στην ολοκληρωτική κυβέρνηση της γείτονας χώρας, συλλαμβάνοντας εννιά άτομα ως ύποπτα για συμμετοχή στη «τρομοκρατική» οργάνωση DHKP-C, δίνοντας για μία ακόμα φορά της εγγυήσεις ότι το κράτος έχει συνέχεια. Οι ύποπτοι συλλαμβάνονται από τρία διαμερίσματα, σε Νέο Κόσμο και Καλλιθέα, κακοποιούνται άγρια και με εμφανή τα σημάδια του βασανισμού πάνω τους, σέρνονται στα δικαστήρια. Έτσι ο Ερντογάν μπορεί να επισκεφθεί τη χώρα μας, με ασφάλεια και γαλήνη… Για αυτό, άλλωστε, φρόντισε και να απαγορεύσει τις πορείες εχθές, Πέμπτη 7/12, στην Αθήνα, την οποία επισκέπτονταν ο Τούρκος πρόεδρος.

Ως κομμάτι των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας τόσο στη Nuriye, τον Semih και σε όσους αγωνίζονται ενάντια στο ολοκληρωτικό καθεστώς του Ερντογάν, όσο και στους 9 συλληφθέντες. Η δημιουργία και η ενδυνάμωση δεσμών διεθνιστικής αλληλεγγύης, σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη κοινωνική και ταξική οργάνωση και αντεπίθεση από τη βάση είναι αυτές που μπορούν να μας αποδεσμεύσουν από την τυραννία του κράτους και του κεφαλαίου. Οι προλετάριοι όλων των χωρών δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε μεταξύ μας. Βρισκόμαστε στο ίδιο ταξικό στρατόπεδο, παρά τα όσα διαγγέλλουν οι αστικές αφηγήσεις, που θέλουν να διαιωνίσουν την πολιτική ανελευθερία και την οικονομική εκμετάλλευση των από τα κάτω, προς όφελος των κυρίαρχων. Οφείλουμε να απαντήσουμε λοιπόν στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα που καταδυναστεύει τις ζωές μας και μας ξεζουμίζει καθημερινά, οργανώνοντας και διεξάγοντας ακηδεμόνευτα την κοινωνική επανάσταση για την παγκόσμια χειραφέτηση των πληβειακών στρωμάτων, που θα σημάνει τη γενικευμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση.

Ως ένδειξη αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας, Nuriye Gülmen και Semih Özakça, στους 9 συλληφθέντες της 28ης Νοέμβρη και σε όσες και όσους αγωνίζονται στην Τουρκία και το Κουρδιστάν, πραγματοποιήσαμε σήμερα, Παρασκευή 8/12, δεύτερη μέρα της επίσκεψης του Ερντογάν στη χώρα μας, παρέμβαση αλληλεγγύης εντός του Εμπορικού Κέντρου Πλατεία (Τσιμισκή 43), στο Εμπορικό Τμήμα του Προξενείου της Τουρκίας, που στεγάζεται στον 3ο όροφο του κτηρίου.

ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΕΚΤΑ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ 2 ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 9 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ 28/11

Η ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης - μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας

Συσπείρωση αλληλεγγύης με τους τούρκους αγωνιστές»