"Οι γυναίκες του Αυτοκράτορα" από τις εκδόσεις Ωκεανίδα

Η ιστορία του βιβλίου εκτυλίσσεται στον Μεσαίωνα, όταν η Βυζαντινή Αυτοκρατορία αποτελούσε τη μεγαλύτερη δύναμη στον χριστιανικό κόσμο. Kεντρικοί ήρωες είναι ο αυτοκράτορας Λέων ΣΤ΄ ο Σοφός, άνθρωπος με τεράστια δύναμη και μόρφωση, και οι τέσσερις γυναίκες του –η βαθιά θεοσεβούμενη Θεοφανώ Μαρτινιακή, η δυναμική Ζωή Ζαούτζαινα, η πανέμορφη Ευδοκία Βαϊανή και η φιλόδοξη Ζωή Καρβονοψίνα–, τις οποίες παντρεύτηκε διαδοχικά. Η πρώτη σύζυγός του ήταν επιλογή των γονιών του, όταν ήταν μόνο δεκαέξι ετών. Η δεύτερη πιθανόν να ήταν ερωμένη του όσο η πρώτη ζούσε ακόμη, γι’ αυτό και η Εκκλησία τον

αποδοκίμασε. Όταν όμως ο αυτοκράτορας έμεινε χήρος για δεύτερη φορά, ο κλήρος δεν έφερε αντίρρηση σε έναν τρίτο γάμο, καθώς ο Λέων έπρεπε να συνεχίσει τη δυναστεία. Μετά τον θάνατο και της τρίτης γυναίκας του, της Ευδοκίας, και του νεογέννητου γιου τους, κάθε ελπίδα για τον Λέοντα φάνηκε να χάνεται, ενώ ταυτόχρονα ήταν σε μόνιμη αντιπαράθεση με την εκκλησιαστική ηγεσία και τον απειλούσαν ένοπλες εξεγέρσεις στην Ανατολή. Εν τέλει απέκτησε διάδοχο εκτός γάμου, τον μελλοντικό αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Ζ΄ τον Πορφυρογέννητο, με τη μαυρομάτα Ζωή Καρβονοψίνα. Ωστόσο, ο πατριάρχης δεν ενέκρινε τον κατοπινό γάμο τους και συνεπώς τη νομιμότητα του διαδόχου, υποστηρίζοντας χαρακτηριστικά: «Κανείς στο Βυζάντιο δεν έχει διαπράξει ποτέ κάτι τόσο απεχθές όσο έναν τέταρτο γάμο».

Ο συγγραφέας
Ο Πάολο Τσεζαρέτι (Paolo Cesaretti) διδάσκει Βυζαντινή Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Gabriele D' Annunzio στο Κιέτι και Βυζαντινό Πολιτισμό στη Fondazione Cardinale Giovanni Colombo στο Μιλάνο. Είναι διπλωματούχος Βυζαντινής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πίζας και εκπόνησε μία διδακτορική διατριβή στη Φλωρεντία και μία μεταδιδακτορική μελέτη στο Μιλάνο. Έκανε επίσης μελέτες στο εξωτερικό και ιδίως στην Ελλάδα (στη Μονή της Πάτμου) και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα στη Σουηδία, όπου και ολοκλήρωσε τον διδακτορικό κύκλο στις Βυζαντινές σπουδές. Είναι συγγραφέας πολυάριθμων άρθρων και βιβλίων ιστορικού και φιλολογικού περιεχομένου και έχει επιμεληθεί τις ιταλικές εκδόσεις διαφόρων έργων αναφοράς (E. Kitzinger, L' arte bizantina, Μιλάνο · C. Mango, La civilità bizantina, Ρώμη-Μπάρι 1991). Ανάμεσα στα βυζαντινά κείμενα που έχει μεταφράσει συγκαταλέγονται η ιστορία των Βαρλαάμ και Ιωάσαφ (Vita bizantina di Barlaam e Ioasaf, Μιλάνο 1980), οι Βίοι των Συμεών και Ανδρέα (I santi folli di Bisanzio, Μιλάνο 1990), και η Απόκρυφη ιστορία του Προκόπιου (Storie Segrete, Μιλάνο 1996). Aρθρογραφεί σε εφημερίδες και επιστημονικά περιοδικά, όπως επίσης έχει δημοσιεύσει λογοτεχνικά κείμενα και έχει συνεργαστεί επί μακρόν με διάφορους εκδοτικούς οίκους. Από τις εκδόσεις "Ωκεανίδα" έχουν κυκλοφορήσει τα έργα Θεοδώρα. Η άνοδος μιας αυτοκράτειρας και Η χαμένη αυτοκρατορία. Η ζωή της Άννας του Βυζαντίου, μιας βασίλισσας μεταξύ Ανατολής και Δύσης.