"Καυτή" η πολιτική ατζέντα του Γενάρη για την κυβέρνηση της Αριστεράς

Της Βούλας Μαλαίνου

Όταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είχε δηλώσει από το βήμα της Βουλής, σχεδόν στα τέλη του περασμένου Νοεμβρίου, ότι ο Δεκέμβριος, που μόλις μας πέρασε, θα είναι καθοριστικός μήνας για την πορεία της χώρας, ήξερε καλά ότι η αξιολόγηση θα «τραβήξει» πέρα από το χρονικό περιθώριο, που είχε θέσει η κυβέρνηση της Αριστεράς για τα μάτια του κόσμου.

Βέβαια, ο υπουργός Οικονομικών δεν είχε υπολογίσει τον έκτακτο «μποναμά» του Αλέξη Τσίπρα προς συνταξιούχους και νησιώτες, που, όπως τελικά αποδείχτηκε, ήταν το «βούτυρο» στο ψωμί του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος τράβηξε ξανά το «χαρτί» της καθυστέρησης της αξιολόγησης, «παγώνοντας» τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος και «στήνοντας» ένα ολόκληρο «σήριαλ» γύρω από τις προεκλογικές-ίσως-παροχές του πρωθυπουργού.

Τελεσίγραφα, εκατέρωθεν «βολές» και επιστολές έδωσαν αφενός χώρο στον Γερμανό υπουργό Οικονομικών να παίξει με βάση τα συμφέροντα της χώρας του και αφετέρου πολιτικό χρόνο στον κ. Τσίπρα, για να βολιδοσκοπήσει αν και πότε είναι η κατάλληλη στιγμή, για να «δραπετεύσει» από την εξουσία.

Ο Ιανουάριος «καίει» την κυβέρνηση της Αριστεράς, την ώρα που το πολιτικό «θερμόμετρο» έχει ανέβει και στην υπόλοιπη Ευρώπη και μάλιστα ενόψει κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων. Η τζιχαντιστική απειλή και το μεταναστευτικό αποτελούν «βαρίδια» για τη Γερμανία και φυσικά για το δίδυμο Σόιμπλε-Μέρκελ, το οποίο καλείται να περάσει κάθε «σκόπελο» μέχρι το ερχόμενο φθινόπωρο, όταν θα ανοίξουν οι κάλπες. Το Βερολίνο «θωρακίζεται», όχι μόνο ενάντια στην τρομοκρατία, αλλά και ενάντια σε όποιον μπαίνει «σφήνα» στα πολιτικά και οικονομικά του συμφέροντα.

Αυτό τον μήνα δε και συγκεκριμένα στις 22 Ιανουαρίου παίρνει και επίσημα τη σκυτάλη από τον Μπαράκ Ομπάμα ο νέος πλανητάρχης, Ντόναλντ Τραμπ. Σημαντικό γεγονός για την Ελλάδα, την ώρα που η συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα της χώρας είναι στον «αέρα», ενώ Ταμείο και Βερολίνο βρίσκονται σε ανοιχτή κόντρα για τους όρους, που έχουν βάλει οι Αμερικανοί τεχνοκράτες για την ένταξή τους και σε αυτό το μνημόνιο. Κυκλοφορούν σενάρια, τα οποία λένε ότι η Κριστίν Λαγκάρντ αναμένει την ανάληψη των καθηκόντων του νέου προέδρου των ΗΠΑ, για να αποφασίσει, τί θα γίνει με το ελληνικό ζήτημα. Αν αυτό ισχύει, τότε θα βγει ο χειμώνας και η αξιολόγηση ακόμα θα «σέρνεται». Χώρια του ότι ο κ. Τραμπ δεν έχει κάνει-τουλάχιστον μέχρι στιγμής-καμία αναφορά στο ελληνικό πρόβλημα, αλλά έχει αφήσει στίγμα της πολιτικής του, λέγοντας πως θα ήθελε να περιορίσει τη συμμετοχή του ΔΝΤ στα μνημόνια των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.

Τη δεδομένη χρονική στιγμή κυβέρνηση και πρωθυπουργός φαίνεται απλώς να κερδίζουν χρόνο, καθώς γνωρίζουν πως στο Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου δεν θα ληφθεί καμία απόφαση για την Ελλάδα. Αποκλείεται μέσα σε μόλις 23 μέρες να έχει υπάρξει πρόοδος στα Hilton Groups, καθώς το «αγκάθι» των εργασιακών πονάει περισσότερο μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την ΑΤΕ Ηρακλής, η οποία ανοίγει τον δρόμο για τις ομαδικές απολύσεις.

Πριν από το Eurogroup θα διεξαχθεί και EWG, στις 12 του τρέχοντος μηνός, στο οποίο αναμένεται να «ξεπαγώσουν» τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, αφότου ο κ. Τσακαλώτος έβαλε υπογραφή σε ενεργοποίηση του «κόφτη» στις συντάξεις, αν η κυβέρνηση δεν πιάσει τους δημοσιονομικούς στόχους του 2016 λόγω του «μποναμά».

Ο πρωθυπουργός, ο οποίος εξακολουθεί να υποβαθμίζει τη δυστοκία που παρατηρείται στη διαπραγμάτευση, τάζοντας ανάπτυξη το 2017, γυρίζει τώρα τη σελίδα, δίνοντας έμφαση στο Κυπριακό και στη Σύνοδο της Γενεύης, καλώντας σε κατ’ιδίαν συναντήσεις τους πολιτικούς αρχηγούς την ερχόμενη Δευτέρα. Άλλωστε και η έκβαση του Κυπριακού θα επηρεάσει την πορεία της διαπραγμάτευσης, καθώς, σύμφωνα με πηγές από το Μαξίμου, υπάρχουν «σημαντικοί ευρωπαϊκοί κύκλοι» που προκρίνουν τη γεωπολιτική ευστάθεια στην περιοχή έναντι «της λογιστικής».

Κάπου ανάμεσα στο EWG και στο Eurogroup η κυβέρνηση έχει και γενέθλια, γιορτάζοντας τα δύο χρόνια της στο «τιμόνι» της Ελλάδας. Το αν θα πάει και για τρίτο χρόνο στην εξουσία, εξαρτάται από τις συνθήκες, οι οποίες θα διαμορφωθούν σε οικονομία και πολιτική μέσα σε αυτό τον μήνα. Φυσικά, πάντα με το «βλέμμα» στον Γερμανό και Αμερικανό παράγοντα, δεδομένου ότι στις 14 του Γενάρη θα δει το φως της δημοσιότητας η έκθεση του ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, η οποία σίγουρα θα είναι αρνητική και θα πηγαίνει στο τέρμα την κόντρα με το Βερολίνο.

Από τις προβλέψεις του Ταμείου εξαρτώνται και οι κινήσεις του προσώπου εκείνου, που κρατάει ανέκαθεν τα «κλειδιά» του ελληνικού ζητήματος. Ο Μάριο Ντράγκι. Μπήκαμε στο 2017 και η ξεχωριστή έκθεση της ΕΚΤ, την οποία ο Σούπερ Μάριο είχε προαναγγείλει, είναι άφαντη! Χωρίς βιώσιμο χρέος, ο επικεφαλής της Τράπεζας δεν θα δώσει το σήμα για ένταξη των ελληνικών ομολόγων στo QE, που αποτελεί και τον απώτερο σκοπό της Αριστεράς.

Για να συμμετάσχει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, απαιτείται:

1.Να καθοριστούν τώρα τα μεσοπρόθεσμα μέτρα, ενώ η Γερμανία διαφωνεί.

2.Να νομοθετηθούν από τώρα τα μέτρα ύψους 4,5 δισ. για μετά το 2018, όρο, τον οποίο απορρίπτει εν μέρει η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, καθώς ξέρει πως αν υπογράψει, τότε θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη λαϊκή οργή και τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ θα πέσουν σε μονοψήφια νούμερα.

Με βάση όλα τα παραπάνω, ο πρωθυπουργός βρίσκεται και αυτό τον μήνα, μήνα βαρόμετρο, μπροστά σε διλήμματα. «Γραμμή» του προς την κυβέρνησή του είναι να τα δώσει όλα για το χρέος, για έναν συμβιβασμό με τους δανειστές, ο οποίος θα οδηγήσει σε άμεση ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Εξού και η ομολογία του κ. Τσακαλώτου ότι στο Μαξίμου συζητούν τώρα «παράταση» του «κόφτη» για μετά το 2018, ενώ μέχρι πρότινος ξόρκιζαν αυτό το ενδεχόμενο… Η εκλολογία «φουντώνει». Κάλπες βλέπουν και οι πολιτικοί αναλυτές, ενώ και στην Κουμουνδούρου δείχνουν να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις δημοσκοπήσεις…