Παράδειγμα προς μίμηση. Πώς νεαροί πρόσφυγες ενσωματώνονται στην κοινωνία της Νέας Υόρκης

Ο 16χρονος Mukamil Bakhski που άφησε μαζί με την οικογένειά του το Αφγανιστάν αναζητώντας μια καλύτερη ζωή στη Νέα Υόρκη πρόσφατα τραγούδησε για πρώτη φορά μπροστά σε κοινό σε εκδήλωση που διοργάνωσε η διεθνής επιτροπή για τη διάσωση των προσφύγων. Τα χειροκροτήματα που συνόδευσαν την εμφάνισή του ήταν αρκετά για να δώσουν στο νεαρό ώθηση να συνεχίσει και να παλέψει για τις αξίες και τα όνειρά του, αφήνοντας στην άκρη τα τραύματά που τον συγκλόνισαν.

Πολλές φορές είχε τραγουδήσει μόνος του στο ντους, ποτέ όμως σε δημόσιο χώρο, γι' αυτό και η ανασφάλεια που ένιωθε δύσκολα κρυβόταν. Εξάλλου, δεν είναι μυστικό πως η εφηβεία και η ανασφάλεια είναι δύο έννοιες αλληλένδετες. Για τα παιδιά των προσφύγων όμως το βίωμα της εφηβείας έχει εξαρχής άλλες διαστάσεις.

Η επικεφαλής της επιτροπής, Ellen Beattie, σύμφωνα με δημοσίευμα των ΝΥΤ, δήλωσε σχετικά: «Tα παιδιά των προσφύγων απομακρύνθηκαν βίαια από τη γη στην οποία γεννήθηκαν. Πολλά από αυτά δεν έχουν κοντά τους κανένα γνωστό από αυτούς που γνώρισαν στο μεγάλο τους ταξίδι. Έχουν ανάγκη από ερεθίσματα που θα τους χαρίσουν ελπίδα και επιθυμία για ζωή».

Υπενθυμίζεται πως μια από τις βασικές αρμοδιότητες της διεθνούς επιτροπής διάσωσης είναι να βοηθά τους πρόσφυγες να εγκατασταθούν στα νέα τους σπίτια, να εντάσσονται ομαλά στην κοινωνία αλλά και να έχουν πρόσβαση στη μόρφωση.

Οι προκλήσεις που καλούνται να ξεπεράσουν οι πρόσφυγες σε μια νέα χώρα είναι τεράστιες. Εκτός από το αίσθημα της απώλειας που τους κυριεύει, έχουν να αντιμετωπίσουν και τη διακοπή της εκπαίδευσής τους. Πολλοί δεν γνωρίζουν καν την αγγλική γλώσσα επαρκώς ώστε να μπορούν να επικοινωνήσουν. Η κοινότητα βοηθά τα παιδιά να ενσωματωθούν στην κοινωνία, εξηγεί η Beattie.

«Αν οι νεαροί λαμβάνουν αυτό το είδος υποστήριξης μπορούν να προχωρήσουν ακαδημαϊκά, ακόμα και σε ανώτερες μεταπτυχιακές σπουδές», τόνισε η Avigail Ziv, εκτελεστική διευθύντρια της διεθνούς επιτροπής διάσωσης.

Στα καλοκαιρινά μαθήματα που διοργανώθηκαν μέσα στους καταυλισμούς συμμετείχαν 128 παιδιά από περίπου τριάντα χώρες. Τα προγράμματα διήρκεσαν έξι εβδομάδες και προετοίμασαν τους νέους για τη νέα σχολική χρονιά που θα τους διδάξει την καινούρια κουλτούρα.

Η 17χρονη Isatou Ceesay δηλώνει ευγνώμων για όλα όσα της προσφέρουν τα μαθήματα και κάνει λόγο για ένα ιδιαίτερα φιλικό κλίμα, τέτοιο που δεν είχε συναντήσει ούτε στην πατρίδα της, την Γκάμια. Σε συνδυασμό με την προετοιμασία για το σχολικό πρόγραμμα, η κοινότητα διοργανώνει και βραδιές αφιερωμένες στην τέχνη. Χάρη στη συνεργασία της επιτροπής, με διάφορους καθηγητές, καλλιτέχνες και φορείς των τεχνών, τα παιδιά μπορούν δωρεάν να παρακολουθήσουν ανάλογα μαθήματα.