Η Αμερική μόλις απέκτησε τον πρώτο της αντιδραστικό ηγέτη. Και τώρα τι;

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ: Κοιτώντας προς τα πίσω, είναι ξεκάθαρο πού και με ποιο τρόπο ξεκίνησε η νικηφόρα εκλογική εκστρατεία του Ντόναλντ Τραμπ.

Ήταν το 2011 στην Ουάσιγκτον. Σε μια συγκέντρωση συντηρητικών, η οποία αναδείχθηκε σε πρότυπο για τους ηγέτες της δεξιάς παράταξης, ο Τραμπ υποστήριξε χωρίς καμία απόδειξη αλλά υποστηρίζοντάς το επιχείρημά του με το χαρακτηριστικό του μειδίαμα ότι ο Μπαράκ Ομπάμα δεν ήταν Αμερικανός πολίτης και ως εκ τούτου δεν θα έπρεπε να είναι πρόεδρος των ΗΠΑ.

Από
αυτό το κυνικό ψήγμα φόβου και πικρίας, ο Τραμπ έχτισε ένα τεράστιο «κίνημα» παραδοσιακών ψηφοφόρων, στην πλειοψηφία τους λευκών. Και την ημέρα των εκλογών, ήταν αυτοί που βροντοφώναξαν «όχι» σε μια αυξανόμενα πολυπολιτισμική, και διεθνή Αμερική.

Μια νέα Αμερική θα συνεχίσει να αναπτύσσεται και αυτό είναι αναπόφευκτο, τόσο για λόγους δημογραφικούς όσο και τεχνολογικούς. Στο μεταξύ, ο Τραμπ νίκησε υποσχόμενος στους υποστηρικτές του ότι όχι μόνο θα σταματήσει την ανάπτυξη αλλά θα την αναστρέψει κιόλας.

Ο Τραμπ διεξήγαγε την προεκλογική του εκστρατεία και επικράτησε ως ο υποψήφιος που υποσχέθηκε την αλλαγή μέσω της επιστροφής στο παρελθόν. Νίκησε όντας ο ριζοσπαστικός και αντιδραστικός λαϊκιστής υποψήφιος. Αυτός ο τύπος ανθρώπου δεν είναι άγνωστος για την Αμερική, πρώτη φορά στα χρονικά όμως ένας τέτοιος διεκδίκησε την Προεδρία της χώρας.

Αυτό ήταν το γενικό μήνυμα και το κίνητρο πίσω από την νίκη του. Αλλά υπήρξαν και αρκετοί άλλοι λόγοι για την νίκη αυτή:

Η αδυναμία της Χίλαρι Κλίντον
Η Χίλαρι ήταν σε θέσεις εξουσίας και στο κέντρο της δημόσιας ζωής για πολύ καιρό και όπως όλοι γνώριζαν ήταν η ενσάρκωση ενός πολιτικού κατεστημένου που οι περισσότεροι ψηφοφόροι – και όχι μόνο οι υποστηρικτές του Τραμπ – είχαν φτάσει στο σημείο να απεχθάνονται τα τελευταία χρόνια.

Η δυσκολία της τρίτης θητείας
Ο Alan Lichtman, πολιτικός επιστήμονας και καθηγητής στο American University, το έχει επισημάνει στην ιστορική έρευνά του για τις εκλογές. Ένας από τους 13 καθοριστικούς λόγους για την διεκδίκηση της Προεδρίας είναι και το αν ο υποψήφιος που θα εκλεγεί θα εκτίσει την τρίτη διαδοχική θητεία για το κόμμα του. Τρεις συνεχόμενες τετραετίες στον Λευκό Οίκο έχουν συμβεί μόνο δύο φορές στην ιστορία της Αμερικής. Η Κλίντον δεν μπορούσε να υπερβεί το συγκεκριμένο εμπόδιο.

Η εμπρηστική προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ
Με τακτικές πανούργου πωλητή και με πλήρη έλλειψη ηθικών ενδοιασμών, ο Τραμπ ανακάλυψε και πάτησε όλα τα «κουμπιά» της Αμερικής αλλά και ολόκληρης της υφηλίου: φυλετικές διακρίσεις, εθνική ταυτότητα, θρησκεία, η ιερότητα του θεσμού του ΝΑΤΟ, μια άτυπη συμμαχία με τον Ρώσο Προέδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Τα σε υπερθετικό βαθμό προκατειλημμένα σχόλιά του δεν άγγιξαν απλά την εκλογική του βάση. Η απόλυτη ξεδιαντροπιά τους, σε συνδυασμό με την ξεκάθαρη περιφρόνηση του Τραμπ σε οτιδήποτε πολιτικά ορθό, έπεισαν τους ψηφοφόρους του ότι τα εννοούσε πραγματικά. Τώρα βέβαια θα διαπιστώσουμε κατά πόσο ισχύει αυτό.

Ο φόβος στην χώρα των White Flyover People
Η Αμερική διασπάται συνεχώς σε δύο κομμάτια, τα οποία απέχουν μεταξύ τους όχι μόνο ως προς την κουλτούρα και την πολιτική που υιοθετούν αλλά και γεωγραφικά. Η Ανατολική και η Δυτική ακτή, οι οποίες επωφελούνται περισσότερο από την διεθνοποίηση, οικονομική και ιδεολογική, και φιλοξενούν τα καλύτερα πανεπιστήμια της χώρας, οδηγούνται κατά κύριο λόγο προς την κατεύθυνση των Δημοκρατικών. Η υπόλοιπη χώρα, η ενδοχώρα δηλ., κινείται προς την κατεύθυνση των Ρεπουμπλικάνων.

Η Αμερική ως υπερδύναμης
Οι εμπορικές συμφωνίες δεν είναι μόνο ευλογία. Η μετανάστευση στις ΗΠΑ είναι στο υψηλότερο σημείο εδώ και έναν αιώνα, βάζοντας σε δοκιμασία την δυνατότητα της Αμερικάνικης κουλτούρας και κυβέρνησης να κάνουν την δουλειά τους σωστά. Ο Τραμπ ως υποψήφιος αντέδρασε σε «ανόητους πολέμους» και ήταν πραγματικά ανόητοι.

Ο Πούτιν
Οι Αμερικανικές αρχές πιστεύουν ότι υποστηρικτές του Ρώσου Προέδρου χάκαραν την προεκλογική εκστρατεία της Κλίντον. Η συνεχής ροή ηλεκτρονικών μηνυμάτων αναφορικά με τα τεκταινόμενα στο στρατόπεδο της Κλίντον τις τελευταίες εβδομάδες ήταν ολέθρια, μια άνευ προηγουμένου παραβίαση κάθε νομιμότητας.

Ο ρόλος του James Comey
Η απόφαση του αρχηγού του FBI να ανακοινώσει ότι ο προσωπικός υπολογιστής της Huma Abedin είναι αντικείμενο έρευνας δεν στοχοποίησε μόνο την ίδια αλλά και τον σε διάσταση, αντιπαθή και εθισμένο στο σεξ σύζυγό της Anthony Weiner. Ο τελευταίος –κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή- ταυτίστηκε με την Κλίντον, δίνοντας –θεωρητικά- μια πρόγευση του τι θα ακολουθήσει, εάν εκείνη εκλεγεί.

Τα “Mainstream” ΜΜΕ
Τα ΜΜΕ, θεωρώντας τον ως ένα μέσο αύξησης της δημοτικότητάς τους, έδωσαν στον Τραμπ από την αρχή βήμα και χρόνο αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων, στην ουσία νομιμοποιώντας τον. Στην συνέχεια, η πλειονότητα των ΜΜΕ στράφηκε εναντίον του, δίνοντας στον Τραμπ το δικαίωμα να κατηγορήσει «την ελίτ των ΜΜΕ» που επί της ουσίας τον ανέδειξαν.

Ο αποστειρωμένος κόσμος των “Big Data”
Οι Δημοκρατικοί επαναπαύθηκαν με τους αριθμούς και τα αποτελέσματα των ερευνών. Αυτό που τελικά δεν κατάφεραν να κατανοήσουν τα ξεφτέρια του στρατοπέδου της Κλίντον ήταν η ίδια η χώρα.

Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ
Οι Συντηρητικοί και οι υποστηρικτές του Τραμπ γενικότερα ενδιαφέρθηκαν για το θέμα περισσότερο από τους Δημοκρατικούς και τώρα υφίστανται τις συνέπειες. Οι ψηφοφόροι του Τραμπ που ανήκουν στο κόμμα των Ρεπουμπλικάνων θέλουν τώρα να ανατρέψουν την απόφαση που πήρε το Ανώτατο Δικαστήριο το 1973 για νομιμοποίηση των αμβλώσεων. Αριθμητικά υπερέχουν σημαντικά.

Η «Αυθεντικότητα»
Η συνήθεια του Τραμπ να ψεύδεται και να υπερβάλλει είναι εμφανής και αδιαμφισβήτητη. Παρ’ όλα αυτά, η απερισκεψία του αυτή τον έκανε να φαίνεται ως ο πιο «αυθεντικός» από τους δύο υποψηφίους. Αυτό μπορούσε ίσως να ισχύει μόνο με την Κλίντον ως αντίπαλο. Τα ηλεκτρονικά μηνύματα που διέρρευσαν από το στρατόπεδο της Χίλαρυ, αποκάλυψαν ένα απίστευτα προγραμματισμένο υποψήφιο.

Η επικέντρωση της Κλίντον στον Τραμπ και όχι στην πολιτική
Η προεκλογική εκστρατεία της Κλίντον, θέλοντας να αποφύγει τα ρίσκα, αποφάσισε να επικεντρωθεί στην αποδόμηση του Τραμπ και όχι σε νέες οικονομικές προτάσεις ή πολιτικές ιδέες. Η στρατηγική ήταν να καταδειχθεί ο Τραμπ ως εντελώς απαράδεκτος ως υποψήφιος Πρόεδρος. Δεν μπορείς όμως να λες στον Αμερικανικό λαό ότι δεν πρέπει ούτε να διανοείται να ψηφίσει κάποιον. Εάν οι Αμερικανοί δουν μια επιγραφή με την ένδειξη ΚΙΝΔΥΝΟΣ το πιο πιθανό είναι να την αγνοήσουν.

*To άρθρο αυτό έχει μεταφραστεί από την αμερικανική έκδοση της The Huffington Post

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.

Keywords
Τυχαία Θέματα