Georgia O’Keeffe και Henry Moore: Γίγαντες της Σύγχρονης Tέχνης

Στις 10 Φεβρουαρίου κάνει πρεμιέρα η μεγάλη έκθεση αφιερωμένη σε δυο εμβληματικούς καλλιτέχνες του 20ού αιώνα. Μια πρεμιέρα που διοργανώνει το Μουσείο του Τέχνης του Σαν Ντιέγο σε συνεργασία με το MMFA. Η έκθεση αυτή θα παρουσιάσει έναν μοναδικό διάλογο ανάμεσα στο έργο δύο γιγάντων της σύγχρονης τέχνης: της Αμερικανίδας ζωγράφου Georgia O’Keeffe και του Άγγλου γλύπτη Henry Moore. Μια συναρπαστική βουτιά στην καλλιτεχνική προσέγγιση και τη στενή σχέση με τη φύση αυτών των δύο καλλιτεχνών.

Η Georgia O’Keeffe δίπλα στο έργο της “Κρανίο Αλόγου με Λευκό Τριαντάφυλλο” σε έκθεσή της υπό τον τίτλο “Ζωή και Θάνατος”. Credit: Getty ImagesO Henry Moore (1898 – 1986) στο εργαστήριό του,1965. Photo by Tony Evans/Getty Images

Τη δεκαετία του 1930, όταν το διεθνές κίνημα του Σουρεαλισμού κέρδισε την προβολή του, η Georgia O’Keeffe ζούσε στη Νέα Υόρκη και επισκεπτόταν κάθε χρόνο το Νέο Μεξικό, ενώ ο Henry Moore ζούσε στο Hampstead του Λονδίνου. Οι σουρεαλιστές είχαν τεράστιο αντίκτυπο και στους δύο καλλιτέχνες. Η O’Keeffe άρχισε να δημιουργεί ονειρικούς πίνακες- ο Moore δούλευε πάνω στα σχέδια μετασχηματισμού του, στα οποία οι φυσικές μορφές μεταμορφώνονταν σε ανθρώπινες φιγούρες.

Και οι δύο καλλιτέχνες μελετούσαν κοχύλια, οστά, πέτρες ποταμών και φυτά. Σε αυτήν τη σπουδαία έκθεση, η οποία περιλαμβάνει πάνω από 120 έργα, τα αριστουργήματά τους παρουσιάζονται για πρώτη φορά δίπλα-δίπλα, ενώ τα στούντιο και των δύο έχουν αναπαρασταθεί σχολαστικά.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Musée des beaux-arts (@mbamtl)

Αυτή η πρωτοποριακή έκθεση, που διοργανώνεται από το Μουσείο Τέχνης του Σαν Ντιέγκο, δημιουργεί έναν νέο διάλογο μεταξύ του έργου της Georgia O’Keeffe (1887-1986) και του Henry Moore (1898-1986), εξερευνώντας πώς αυτοί οι εμβληματικοί καλλιτέχνες του 20ού αιώνα ανέπτυξαν τη δική τους μορφή μοντέρνας τέχνης που έχει τις ρίζες της στον φυσικό κόσμο.

Ως δύο από τα μεγαλύτερα και πιο αναγνωρισμένα ονόματα στην ιστορία της μοντέρνας τέχνης, η O’Keeffe και ο Moore έχουν αποτελέσει αντικείμενο αναρίθμητων εκθέσεων και δημοσιεύσεων. Τώρα, για πρώτη φορά, η ζωή και η τέχνη τους εξετάζονται παράλληλα σε αυτή την έκθεση που παρουσιάζει πάνω από 120 έργα, μαζί με αναπαραστάσεις του εργαστηρίου του κάθε καλλιτέχνη, χάρη σε μια άνευ προηγουμένου συνεργασία με το Ίδρυμα Henry Moore, Much Hadham, Αγγλία, και το Μουσείο Georgia O’Keeffe, Santa Fe, Νέο Μεξικό. Στον μοναδικό και ισχυρό διάλογο που προκύπτει, οι πίνακες της O’Keeffe και τα γλυπτά του Moore υπογραμμίζουν τη θεμελιώδη σχέση μεταξύ της ανθρωπότητας και του φυσικού κόσμου – ένα θέμα που αναμφίβολα θα έχει απήχηση στο κοινό σήμερα.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Musée des beaux-arts (@mbamtl)

Το πραγματικό και το σουρεαλιστικό

Η έκθεση ξεκινά με μια εισαγωγή στα σχέδια ζωής των καλλιτεχνών και τις πρώτες μελέτες από τη φύση, καθώς και με μια επισκόπηση της επιρροής του υπερρεαλισμού στο ατομικό τους έργο. Το διεθνές κίνημα του Σουρεαλισμού, το οποίο ήταν εξέχον κατά τη δεκαετία του 1930, ενέπνευσε την O’Keeffe να εξερευνήσει ονειρικές εικόνες και τον Moore να δημιουργήσει τα λεγόμενα σχέδια μεταμόρφωσης, που απεικονίζουν φυσικές μορφές που μεταμορφώνονται σε ανθρώπινες φιγούρες, καθώς και τα γλυπτά του Helmet Head.

Τα εργαστήρια των καλλιτεχνών

Στο επίκεντρο της έκθεσης βρίσκονται οι σχολαστικές αναπαραστάσεις των ατομικών εργαστηρίων της O’Keeffe και του Moore, οι οποίες αναδεικνύουν τις αξιοσημείωτες ομοιότητες μεταξύ των τεράστιων συλλογών ευρημάτων κάθε καλλιτέχνη. Η απότομη αποχώρησή τους από τα καλλιτεχνικά κέντρα της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου, αντίστοιχα, συνέβη σε παρόμοιες στιγμές της καλλιτεχνικής τους σταδιοδρομίας. Το 1941, μετά τον βομβαρδισμό που κατέστρεψε το σπίτι και το στούντιό του στο Λονδίνο, ο Moore μετακόμισε στο Hertfordshire της Αγγλίας.

Georgia O’Keeffe (1887-1986), Ροζ κοχύλι με φύκια, περίπου 1938, παστέλ σε χαρτόνι, 54,9 x 69,8 εκ. Μουσείο Τέχνης του Σαν Ντιέγο, δωρεά του ζεύγους Norton S. Walbridge. © Georgia O’Keeffe Museum / Artists Rights Society (ARS), Νέα Υόρκη / CARCC Ottawa 2024

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1946, η O’Keeffe μετακόμισε από τη Νέα Υόρκη στην έρημο του Νέου Μεξικό, όπου είχε περάσει πολλά προηγούμενα καλοκαίρια. Αν και παρέμειναν σε απόσταση αναπνοής από τη ζωή της πόλης και δεν αποσύρθηκαν σε πλήρη κοινωνική απομόνωση, οι καλλιτέχνες επέλεξαν αγροτικές τοποθεσίες που προσέφεραν στον καθένα τους πλήρη εμβάπτιση στον φυσικό κόσμο. Πρωτότυπα και αντίγραφα επίπλων ζωντανεύουν τα ανακατασκευασμένα στούντιο στις γκαλερί που δείχνουν πώς τόσο η Moore όσο και η O’Keeffe επέλεξαν να εργάζονται σε σχετικά μικρούς χώρους, περιτριγυρισμένοι από τα αντικείμενα που συνέλεξαν από τη φύση.