Τέλος εποχής, αρχή περιπέτειας

Ημέρα με την ημέρα, ένα σκληρό φως προσφέρει πεντακάθαρα σε όλους μας την εικόνα της εθνικής μας κατάστασης.

Ψευδαισθήσεις ετών διαλύονται, πολιτικές εμμονές και ιδεοληψίες εξατμίζονται, τα πολιτικά ψεύδη μαραίνονται και πετιούνται στα σκουπίδια της δημόσιας ζωής. Όλα αυτά για έναν απλό λόγο:

Μια οικονομικά και πολιτισμικά κατεστραμμένη χώρα με το Κράτος της σε άθλια κατάσταση υποχρεώνεται να θάψει τα κουφάρια της μεγάλης ήττας ,με την οποίαν έκλεισε μια πολλά υποσχόμενη Μεταπολίτευση το 1974. Ο «παλιός κόσμος» της πολιτικής

διαλύεται ,παρ’ ότι οι εκπρόσωποι του συνεχίζουν να κυκλοφορούν στη σκηνή, όμοιοι με πολιτικά φαντάσματα που σέρνουν τις αλυσίδες των αξιοθρήνητων αποτυχιών τους. Οι οσμές της παρακμής τους δυσκολεύουν την ανάσα της κοινωνίας. Ο «νέος κόσμος» που υπόσχεται μία νέα «ριζοσπαστική» Αριστερά, κινούμενη επί ερειπίων, δεν υπάρχει ακόμα ούτε επί χάρτου .Και η ηγετική ομάδα της θυμίζει παιδάκια που τρεκλίζουν προσπαθώντας να σταθούν όρθια και να κάνουν τα πρώτα βήματα τους. Παρ όλα αυτά, το πολιτικό νήπιο συγκεντρώνει τις συμπάθειες πολλών ,καθώς οι ρήτορες του «παλιού κόσμου» εκνευρίζουν και απελπίζουν το μεγάλο κοινό με την κενότητα του «πολιτικού» λόγου τους.

Όπως κι΄ αν θέλει, πάντως, να δει κανείς τα πράγματα, στις λεπτομέρειες τους, ορατό σε όλους είναι πλέον, ότι η Ελλάδα όπως την γνωρίσαμε από τη Μεταπολίτευση έχει «τελειώσει». Αναπόφευκτα όλα μπαίνουν ήδη στους δρόμους των μεγάλων αλλαγών, που θα συντελούνται σε συνθήκες μεγάλης κακοκαιρίας και χωρίς εγγυήσεις για λυτρωτικές λύσεις και επιτυχίες. Προς το παρόν, ο γαλαζοπράσινος αστικός πολιτικός κόσμος βρίσκεται σε άγρια απελπισία και δείχνει να μην καταλαβαίνει τι του συμβαίνει.

Και η Αριστερά αναλαμβάνοντας την εξουσία, δείχνει, ταραγμένη , από την πλευρά της, έτοιμη να ενταφιάσει βασικές περί αριστεράς αντιλήψεις της, καθώς οι καθημερινές συναντήσεις της με την εθνική πραγματικότητα συντρίβουν τις ιδεοληψίες και τις εύκολες πολιτικές ρητορείες ετών πολλών.

Οι καιροί της ευκολίας τελείωσαν για όλους. Θρύψαλα τα ανέμελα περί «δεξιάς», «αριστεράς», «σοσιαλδημοκρατίας», «κεντροαριστεράς» λόγια. Οι αραχτοί της πολιτικής μας δείχνουν τη γύμνια τους - θέαμα καθόλου ευχάριστο βεβαίως.

Απλετο φώς, λοιπόν, πάνω απ το εθνικό ερείπιο. Και αρχή νέας περιπέτειας. Ολοι θα δοκιμαστούμε. Οι νέοι καιροί δεν υπόσχονται νίκες. Μόνο σκληρή δουλειά για εθνική ανοικοδόμηση ζητούν.