Τα νέα πρόσωπα της πολιτικής

Η κόπωση του εκλογικού σώματος από πρόσωπα και πρακτικές που προσδιορίζουν το λεγόμενο “πολιτικό σύστημα” της χώρας, κατέστη εμφανής στις εκλογικές αναμετρήσεις των δυο τελευταίων ετών.

Έτσι, μετά την, σε μεγάλο βαθμό, ανανέωση του Κοινοβουλίου στις εθνικές εκλογές του Ιουνίου του 2012, οι εκλογές στην Αυτοδιοίκηση και την Ευρωβουλή, επιβεβαίωσαν τη δυναμική ανανέωσης

του πολιτικού προσωπικού σε όλα τα επίπεδα. Στους Δήμους π.χ. μόλις 110 από τους 325 επανεκλέχθηκαν, ενώ στην Ευρωβουλή η ανανέωση ήταν σχεδόν καθολική.

Πρόκειται αναμφισβήτητα για νίκη της Δημοκρατίας, καθώς οι πολίτες έδωσαν την εντολή και συνάμα την ευκαιρία σε νέα πρόσωπα να τους εκπροσωπήσουν στα δημόσια πράγματα.

Αν λοιπόν αναζητείται ακόμα ο νικητής των εκλογών, αυτός δεν βρίσκεται αλλού παρά σε εκείνους που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, με το ένα ή το άλλο (εκλογικό) όχημα, κέρδισαν την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων. Για να το πούμε πιο απλά: “Νικητής των εκλογών είναι αυτός που εκλέχθηκε”...

Και αυτοί που εκλέχθηκαν είναι άνθρωποι τους οποίους οι πολίτες δεν επέλεξαν με βάση την ιδεολογική τους σημαία ή την κομματική τους προέλευση, αλλά επειδή πείστηκαν ότι μπορούν να “κάνουν την δουλειά”. Ίσως χωρίς να το ξέρουν οι ψηφοφόροι σκέφτηκαν όπως ο Μάο, που έλεγε: “Άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια”...

Θεωρώ ότι η σημαντική αυτή μεταβολή στη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος προέκυψε από την εξασθένιση (δυστυχώς, όχι ακόμα κατάρρευση) του “πελατειακού κράτους” και έδωσε πολιτικό χώρο σε όσους αντιλαμβάνονται το “πολιτεύεσθαι” με όρους παραγωγής πολιτικής και όχι με όρους εξυπηρέτησης ή μη προσωπικών αιτημάτων – που είχε ως αποτέλεσμα να προκρίνονται μέτριοι για να διοικήσουν ή κυβερνήσουν.

Εύχομαι η μεταβολή που θέλει “τα πρόσωπα να μετράνε” να μην είναι πρόσκαιρη και συγκυριακή και η συνέχεια να επιβεβαιώσει την τάση πολιτικής ωρίμανσης του εκλογικού σώματος.

Διότι πολιτικά ώριμος πολίτης είναι εκείνος που αντιλαμβάνεται πως το ατομικό του συμφέρον διασφαλίζεται μέσα από το συλλογικό και άρα αναζητά και επιλέγει εκείνα τα πρόσωπα που διαθέτουν τις γνώσεις, την εντιμότητα, την εργατικότητα και κυρίως την κοινή λογική να προτάξουν το συλλογικό συμφέρον πάνω και πέρα από την ικανοποίηση των συμφερόντων ενός ή μιας ομάδας ατόμων.