Ποτέ ξανά καλά νέα για τον Σουμάχερ!

Σχεδόν πέντε μήνες από το ατύχημα του επτά φορές παγκόσμιου πρωταθλητή, Μίκαελ Σουμάχερ και ενώ κανένα νέο για την πορεία της υγείας του δε βγαίνει από το στόμα των συγγενών του, δυσοίωνες είναι οι προβλέψεις του Γκάρι Χάρτστιν, πρώην επικεφαλής της ιατρικής ομάδας της Φόρμουλα 1.

Όπως έγραψε στο μπλογκ του ο Αμερικανός αναισθησιολόγος, το πιθανότερο είναι να μην υπάρξουν ποτέ πια καλά νέα για την υγεία του Σουμάχερ,

ο οποίος νοσηλεύεται στο νοσοκομείο της Γκρενόμπλ.

«Δεκάδες με έχετε ρωτήσει για την τωρινή κατάσταση του Μίκαελ. Προφανώς δεν έχω άμεση ενημέρωση. Ακόμα, όμως, πιστεύω ότι αν υπήρχαν καλά νέα θα τα γνωρίζαμε […] Φοβάμαι (και είμαι σχεδόν σίγουρος) δε θα έχουμε ποτέ πια καλά νέα για τον Μίκαελ. Σε αυτό το σημείο, δε θα είναι παράτολμο να πω ότι η οικογένεια ετοιμάζει ένα δελτίο Τύπου», αναφέρει χαρακτηριστικά στο κείμενό του ο γιατρός.

Επισημαίνει, μάλιστα, πως οι πιθανότητες να ξυπνήσει από το κώμα μειώνονται ημέρα με την ημέρα, τονίζοντας πως κανείς σε κατάσταση φυτού επί ένα χρόνο μπορεί να επανακτήσει τις αισθήσεις του.

Μάλιστα, για να καταστήσει σαφή τη θεωρία του για την φθίνουσα πορεία του πρωταθλητή της Φόρμουλα 1, ο Χάρτστιν παρέθεσε και ένα γράφημα με μία καμπύλη που αποτυπώνει την πιθανότητα επιβίωσης ασθενών που βρίσκονται σε ανάλογη κατάσταση με τον Σουμάχερ.

«Η οριζόντια γραμμή υποδηλώνει, με τον πιο σαφή και θλιβερό τρόπο, ότι έπειτα από έξι μήνες μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό ασθενών σε κατάσταση φυτού ανακτά τις αισθήσεις του. Η κλίση της γραμμής διαχωρίζει το “θάνατο” από την “κατάσταση φυτού” και δείχνει το ποσοστό θανάτου σε αυτούς τους ασθενείς που ανέρχεται γύρω στο 25 - 30% ανά έτος», εξηγεί ο Χάρτστιν.

Βέβαια σε μία προσπάθεια να δει την αισιόδοξη πλευρά της κατάστασης, ο γιατρός ανέφερε ότι αν υπάρχει έστω μία μικρή πιθανότητα ο Σουμάχερ να εμφανίζει στο ελάχιστο σημάδια συνείδησης, τότε το αποτέλεσμα μπορεί να είναι καλύτερο. «Θα μπορούσε να υπάρξει μία χαμηλή, αλλά ρεαλιστική, πιθανότητα βελτίωσης στην ποιότητα της συνείδησης τους επόμενους επτά μήνες. Κάποιοι ασθενείς σε αυτή την κατάσταση, μέσα σε έξι μήνες μιλούν, περπατούν και ντύνονται μόνοι τους», πρόσθεσε.