Πέμη Ζούνη: “Παραιτήθηκα και υπέφερα”

Συνέντευξη στη Σπυριδούλα Τριάντου - [email protected] - ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Σου είναι δύσκολο μέσα σε λίγες γραμμές να περιγράψεις την Πέμη Ζούνη, γιατί βλέποντάς τη σου γεννά τόσες λέξεις, που δεν ξέρεις ποια να πρωτοδιαλέξεις. Με το «καλησπέρα», όμως, σου έρχεται αμέσως μία στο μυαλό: Σεβασμός…

Με την αύρα της και γνωρίζοντας το έργο της, δεν μπορείς παρά να τη θαυμάζεις και να τη σέβεσαι… Οσο για τη γοητεία της, σε καθηλώνει σε σημείο που μερικές φορές σε κάνει να ξεχνάς αυτό

που θέλεις να τη ρωτήσεις. Ηθοποιός, σκηνοθέτις και επιχειρηματίας. Σε έναν ζεστό χώρο, αλήτικο, όπως μου τον περιγράφει η ίδια, στο «El Convento Del Arte», έγινε η συνάντησή μας. Το «Μοναστήρι της Τέχνης» φιλοξενεί εκείνους που έχουν κάτι μαγικό να εξομολογηθούν. Μουσικούς, χορευτές, ακροβάτες, μάγους, performers, ο καθένας ένα ξάφνιασμα ικανοτήτων.

«Τον είχα ερωτευτεί από παλιά αυτόν τον χώρο… Στα τούβλα του έχει ιστορία και με μάγεψε η ατμόσφαιρα. Δεν ψαχνόμουν να κάνω επιχείρηση. Ηρθε. Εδώ θα ψαχνόμουν να αναδείξω ανθρώπους που δεν θα μπορούσαν να αναδειχτούν. Είναι αλήτικος χώρος. Δεν φλερτάρει με το στημένο κυριλέ», εξηγεί.

Τη ρωτώ τι πρέπει να έχει ένας νέος ηθοποιός για να ξεχωρίσει. «Πρέπει να υπάρχει οπωσδήποτε συναισθηματική ευφυΐα, αντοχή και πολύ μεγάλη αγάπη για το αντικείμενο», δηλώνει στο «Secret». Και φτάνω στον σεβασμό που εκείνη τόσο εύκολα αποπνέει. Γιατί έχει χαθεί από πολλούς νέους σήμερα; «Η δική μου η γενιά ήταν η τελευταία που στο σχολείο διδάχτηκε την πειθαρχία και τον σεβασμό. Είναι θέμα παιδείας. Εχει αρχίσει μια μεγάλη κατρακύλα την τελευταία 30ετία. Οι γονείς μπορεί να σου διδάξουν, αλλά τα 12 χρόνια στο σχολείο είναι σημαντικά. Εγώ το γνώρισα αυτό το πραγματάκι, που στην αρχή σε στριμώχνει, αλλά μετά σε οδηγεί στον αυτοσεβασμό. Αν σέβεσαι τον εαυτό σου, έχει όρια το πώς και το πότε θα τον βγάλεις στη δημοσιότητα. Ο αυτοσεβασμός σε βοηθάει να δίνεις όρια».

ΑΦΥΛΑΚΤΟ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ

Η κουβέντα οδηγείται σε όλους όσοι ανεβαίνουν στη σκηνή χωρίς να είναι ηθοποιοί. Αρκετοί αντιδρούν και καταδικάζουν τέτοιες αποφάσεις, αλλά η ίδια δεν ενοχλείται. «Δεν με ενοχλεί γιατί υπάρχει χώρος για όλα. Ας δοκιμάσει ότι να ’ναι ο καθένας. Δεν μπορώ να αλλάξω εγώ τον κόσμο… Το επάγγελμά μας είναι αφύλακτο. Από την Πολιτεία δεν αντιμετωπίζεται με σεβασμό. Εγώ πάλεψα για να υπάρξει ανώτατη εκπαίδευση σε όλες τις άλλες τέχνες και στα εικαστικά. Το πέρασα αυτό πριν παραιτηθώ από τη Βουλή, για να γίνει. Ο χώρος μας, όμως, είναι αφύλακτος. Αρα τι να μου φταίει τώρα εμένα; Ποιος;». Τη σημερινή κυβέρνηση πώς την κρίνει; Η ίδια δήλωνε κατά καιρούς πως πρέπει να αλλάξει το τοπίο: «Είναι συγκινητικό που βλέπεις την Αριστερά στην εξουσία. Οταν συμβεί κάτι για πρώτη φορά, πέρα από το πολιτικό, σου διεγείρει και το θυμικό. Τα τελευταία 5 χρόνια ακροβατούμε τόσο πολύ, που έχω την εντύπωση πως θα γίνουμε καλύτεροι σχοινοβάτες. Στην προσπάθεια αυτή εγώ σταυρώνω τα δάχτυλά μου. Θέλω να είναι για καλό…». Θα κατέβαινε ξανά υποψήφια; «Δεν αποκλείω ποτέ τίποτα. Οι άνθρωποι αλλάζουμε. Μεταμορφωνόμαστε. Πλουτίζει το μέσα μας… Αλλά όχι ότι ψάχνομαι. Οτι μπορώ να ξαναμπώ. Οπως και δεν ψαχνόμουν. Για κάποιο λόγο με χρειάζονταν και με ήθελαν».

ΔΙΑΦΩΝΗΣΕ ΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Η Πέμη Ζούνη παραιτήθηκε με κρότο από το Κοινοβούλιο το 2012, γιατί διαφωνούσε με την υπογραφή του Μνημονίου. Πικράθηκε από όσα άκουσε; «Δεν πικράθηκα, αλλά υπέφερα λόγω συγκυριών! Τη συγκεκριμένη διετία ήρθε ο “Τιτανικός” της χώρας, εκεί που δεν το περιμέναμε. Εσκασε η βόμβα στα χέρια μας. Ηταν πολύ δύσκολη αίσθηση και διαδρομή και δεν χωρά πίκρα εκεί. Εκεί παίζονται όλα, για αυτό και τις προσβλητικές αντιδράσεις τις κατανοούσα, παρόλο που με στεναχωρούσαν. Δεν μετανιώνω που το έζησα. Το να συμμετέχεις σε μια στιγμή, έστω και δύσκολη, της Ιστορίας είναι ένα βίωμα σπουδαίο και περνάς δέκα σχολεία ζωής».

Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Εχοντάς την απέναντί μου, παρατηρώντας την εξονυχιστικά, χωρίς εκείνη να το καταλαβαίνει και όντας μαγεμένη από τις εκφράσεις του προσώπου της, θέλω να τη ρωτήσω αν το ήξερε από μικρή ότι είναι μια γυναίκα τόσο ποθητή: «Οχι, δεν το γνώριζα. Υποτιμούσα τον εαυτό μου. Ημουν ανασφαλής. Δεν ήξερα ότι αρέσω. Αυτό το κατάλαβα κυρίως μέσα από την τηλεόραση. Τότε ζούσα πολύ έντονα τη γενναιοδωρία των ανδρών και ήταν ωραία γεύση, δεδομένου του ότι εγώ ήμουν άλλης νοοτροπίας. Ηταν πολύ ωραίο». Η τηλεόραση της λείπει; «Η τηλεόραση αιμορραγεί και δεν με έλκει καθόλου αυτή τη στιγμή. Η κρίση έφερε μια φτήνια με πολλές εκπτώσεις. Στο θέατρο μπορείς να κάνεις με το τίποτα ακριβά πράγματα. Στην τηλεόραση φαίνεται πως το ζητούμενο, η τηλεθέαση, σε σπρώχνει σε λύσεις φτηνές». Αν και άνθρωπος που δεν της αρέσει το απόλυτο, η Πέμη Ζούνη λέει «όχι» στις αισθητικές επεμβάσεις. «Συμφιλιώνομαι με την ηλικία μεγαλώνοντας» εξηγεί.