Ο Έλληνας που "έσμιξε" τον Αϊνστάιν με τον Αριστοτέλη

Κάποιοι τον αποκαλούν «αγιογράφο των δρόμων» ενώ κάποιοι άλλοι τον χαρακτηρίζουν ως το πιο ιδιότυπο καλλιτέχνη του είδους. Υπάρχουν κι αυτοί που γκρινιάζουν, μην μπορώντας να αντιληφθούν ότι στις μέρες μας, η σπουδαία Βυζαντινή τέχνη είναι ικανή να λάβει ερεθίσματα που ξεπερνούν τα στενά πλαίσια της παράδοσής της. Ο ίδιος, δηλώνει αποφασισμένος να συνεχίσει να ζωγραφίζει μέχρις ότου καταφέρει να βγάλει στην επιφάνεια την μαγεία της τέχνης του, ακόμη κι αν χρειαστεί να χρησιμοποιήσει νεοτερισμούς και ερεθίσματα που φτάνουν μέχρι και την αρχαία ελληνική μυθολογία.

Ο λόγος για τον Φίκο, έναν

νεαρό καλλιτέχνη, έργα του οποίου μπορεί να δει κανείς στους δρόμους της Αθήνας αλλά και σε διάφορες πόλεις του εξωτερικού, απ’όπου κατά καιρούς δέχεται διθυραμβικές κριτικές.

Πρόσφατα, μάλιστα, ένας καθηγητής του Ομοσπονδιακού Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Ζυρίχης - του ξακουστού πανεπιστημίου που φοίτησε ο Αϊνστάιν- του πρότεινε να κάνει από μία τοιχογραφία στον κάθε όροφο του πανεπιστημίου. Επιθυμία του εν λόγω καθηγητή, ήταν να τονώσει με το ελληνικό στοιχείο στον περιβάλλοντα χώρο του πανεπιστημίου.

Ο Αριστοτέλης συνεργάζεται με τον Νεύτωνα. Tοιχογραφία του Φίκου στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Ζυρίχης.

«O συγκεκριμένος καθηγητής είχε διαβάσει για ‘ μενα στους Washington Times, εντυπωσιάστηκε από τη δουλειά μου κι έτσι με προσέγγισε. Ήταν μια αρκετά τιμητική πρόταση για εμένα και δέχθηκα χωρίς δεύτερη σκέψη. Το μόνο που μας προβλημάτιζε στην αρχή ήταν το πώς θα μπορούσα να συνδυάσω τη βυζαντινή ζωγραφική, το αντικείμενο δηλαδή της τέχνης μου, με φυσική, την τεχνολογία, κάτι από την αρχαία Ελλάδα αλλά και κάτι από την Ελβετία», δηλώνει στο parapolitika.gr ο 27χρονος καλλιτέχνης.

Τοιχογραφίες

Έπειτα από αρκετές συζητήσεις με τον φιλότεχνο καθηγητή, η μισή καταγωγή του οποίου είναι από την Ελλάδα, ο Φίκος ταξίδεψε στη Ζυρίχη προκειμένου να αναμορφώσει το χώρο με κάποιες εσωτερικές τοιχογραφίες. Η πιο χαρακτηριστική ίσως είναι εκείνη που ο Αριστοτέλης γράφει και ο Νεύτων κάνει ένα πείραμα με το φως. « Δούλεψα για 15 συνεχόμενες ημέρες στο πανεπιστήμιο και το αποτέλεσμα άφησε ικανοποιημένους τους υπευθύνους. Ήταν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες εμπειρίες της έως τώρα καριέρας μου», υπογραμμίζει.

Η Προσωποποίηση της Θάλασσας στο Τμήμα Έρευνας Συμπεριφοράς Ρευστών Στοιχείων στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Ζυρίχης.

Ιδιαίτερα εμβληματική είναι και η είσοδος του πανεπιστημίου, η οποία πλέον κοσμείται από ένα έργο του Φίκου εμπνευσμένο από το ρητό του Οδυσσέα Ελύτη: «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, θα μείνει ένα καράβι, ένα αμπέλι και μια ελιά». Όπως μας λέει ο ίδιος, ήταν επιθυμία του καθηγητή να μπει ένα ελληνικό καλωσόρισμα στην είσοδο του τεχνολογικού ινστιτούτου. «Το αποτέλεσμα ικανοποίησε τον καθηγητή που μου πρότεινε να ζωγραφίσω τους τοίχους του πανεπιστημίου και νιώθω ιδιαίτερα υπερήφανος γι’αυτή τη δουλειά», αναφέρει.

Tοιχογραφία στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Ζυρίχης εμπνευσμένη από το γνωστό απόφθεγμα του Οδύσσέα Ελύτη : "Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι".

Αντιδράσεις

Ο συνδυασμός της βυζαντινής ζωγραφικής με την τέχνη του δρόμου, είναι μια ιδιαίτερα πρωτόγνωρη μορφή τέχνης για τα ελληνικά δεδομένα. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι φορές που ο Φίκος έχει έρθει αντιμέτωπος με τις ενστάσεις κάποιων ως προς το τι είναι βυζαντινή ζωγραφική.

Όπως επισημαίνει, πολύς κόσμος, κυρίως από τους συντηρητικούς κύκλους, βλέπει με δυσπιστία τις ανανεωτικές κινήσεις πάνω στη βυζαντινή τέχνη. «Βλέποντας κάποιο έργο, κάποιοι μου λένε πως αυτό δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με τη βυζαντινή ζωγραφική μιας και δεν είναι αγιογραφία. Δυστυχώς η βυζαντινή ζωγραφική έχει εμποτιστεί με ένα πνευματικό και θρησκευτικό νόημα κι αυτό είναι μεγάλο λάθος διότι αν το καλοσκεφθεί κανείς, όλοι οι ζωγράφοι της Αναγέννησης , όπως για παράδειγμα ο Μιχαήλ Άγγελος, ο Ελ Γκρέκο ή ο Ραφαήλ, έκαναν θρησκευτικά θέματα, ήταν αγιογράφοι. Κανείς όμως δεν τους λέει αγιογράφους αλλά ζωγράφους. Έτσι λοιπόν κι εγώ ζωγραφίζω και θρησκευτικά και κοσμικά θέματα», εξηγεί.

Η βυζαντινή ζωγραφική στην Ελλάδα

Δυστυχώς για την παράδοσή μας, το επίπεδο ανάπτυξης της βυζαντινής ζωγραφικής στην Ελλάδα είναι, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο καλλιτέχνης, εμβρυακό. Αιτία, κατά τον ίδιο, είναι αφενός η έλλειψη παιδείας και αφετέρου το γεγονός ότι οι έλληνες δεν αποδέχονται εύκολα κάτι που δεν είναι ξενόφερτο. « Για έναν ανεξήγητο λόγο, στη χώρα μας δεν εκτιμάται κάτι αν πρώτα δε γίνει μόδα στο εξωτερικό. Όταν η βυζαντινή ζωγραφική γίνει λαμπρή, τότε θα ασχοληθούν με το αντικείμενο στην πατρίδα μας», δηλώνει με παράπονο τονίζοντας πως θα συνεχίσει με το ίδιο πάθος να διαδίδει την τέχνη του.

«Το μήνυμα της βυζαντινής ζωγραφικής είναι πολύ δυνατό και ενδιαφέρει πάρα πολλούς, κυρίως εκτός συνόρων. Σκοπός μου είναι να κάνω παγκοσμίως γνωστό πως η βυζαντινή ζωγραφική είναι εδώ, υπάρχει και είναι ζωντανή, όχι μόνο στα μουσεία», τονίζει.

"Η παραβολή του καλού Σαμαρείτη" από τον Φίκο

Το μυστικό της επιτυχίας

Σε μια ομολογουμένως δύσκολη εποχή για τους καλλιτέχνες στη χώρα μας, ο Φίκος καταφέρνει όχι μόνο να βιοπορίζεται μέσα από τη ζωγραφική του αλλά να προσκαλείται σε διάφορα φεστιβάλ ανά τον κόσμο προκειμένου να προβάλει τη δουλειά του. Το μυστικό της επιτυχίας του, όπως μας λέει, είναι το πάθος και η πολλή σκληρή δουλειά. « Αν βρεις κάτι που σε ενδιαφέρει πραγματικά, αφοσιωθείς σε αυτό και δουλέψεις πάρα πολύ σκληρά, θα τα καταφέρεις. Χρειάζεται πιστεύω τεράστια υπομονή και επιμονή. Τα καλά δεν έρχονται από τη μια μέρα στην άλλη. Προσωπικά, δουλεύω δέκα χρόνια πάνω στο συγκεκριμένο αντικείμενο και η δουλειά μου τώρα αρχίζει να αναγνωρίζεται διεθνώς», καταλήγει.

Περισσότερες πληροφορίες για τη δουλειά του Φίκου θα βρείτε στο fikos.gr