Κάντο όπως ο Αρβανιτόπουλος

Όπως είχε σημειώσει με νόημα ο Κ. Αρβανιτόπουλος από την αρχή της ανάληψης των καθηκόντων του: «Κάθε μαθητής με το βιβλίο του, κάθε τάξη με τον καθηγητή του». Με αυτήν την λογική φαίνεται ότι πορεύτηκε στις διαπραγματεύσεις ο υπουργός Παιδείας, σχετικά με την κινητικότητα των καθηγητών, τακτική που τελικά έφερε αποτέλεσμα.

Στο ίδιο πλαίσιο σημείωσε, ο υπουργός Παιδείας:

«Αναδιοργάνωση χωρίς ποιοτικά χαρακτηριστικά δεν γίνεται. Πως προσδιορίζεις εκ προοιμίου την διαθεσιμότητα εάν δεν ξέρεις πόσους έχεις, πόσους σου χρειάζονται και πόσοι σου περισσεύουν».

Έπειτα

από μακροχρόνια και συνολική δουλειά και με τα logistics του Υπουργείου στο ipad του, ο ολοκληρωμένος σχεδιασμός του Κ. Αρβανιτόπουλου πρόσφερε ανάσα στον Κ. Μητσοτάκη και χαμόγελα στο Μαξίμου.

Καθηγητές Γαλλικής, Αγγλικής και Γερμανικής Φιλολογίας, καθώς και καθηγητές Πληροφορικής, Μουσικής, Καλλιτεχνικών και Φυσικής Αγωγής που πλεόναζαν σε Γυμνάσια και Λύκεια, μετατάσσονται σε Δημοτικά Σχολεία, σε θέσεις που ως τώρα κάλυπταν αναπληρωτές των ιδίων ειδικοτήτων, γλιτώνοντας τη τοποθέτηση τους στην κινητικότητα και ενδεχόμενη απόλυση

Η συμμετοχή των αναγκαστικών μετατάξεων στη συνολική αναδιοργάνωση του δημοσίου τομέα που έρχεται να λύσει το πρόβλημα να λείπουν καθηγητές μιας ειδικότητας, ενώ κάπου αλλού πλεονάζουν, ήταν μια δημιουργική ιδέα, που φαίνεται να γίνεται δεκτή από την Τρόικα, όχι μόνο για το Υπουργείο Παιδείας, αλλά για όλο το δημόσιο, «γλιτώνοντας» και τα υπόλοιπα υπουργεία από τον βραχνά να βγάλουν σε διαθεσιμότητα.

Με αυτή την ιδέα και με την πλήρη τεκμηρίωση για το ανθρώπινο δυναμικό του Υπουργείου, ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος μείωσε τον αριθμό των υπαλλήλων που τίθενται σε κινητικότητα από 7.500 σε λιγότερους από 2.000