Γενέθλια για την κλωνοποιημένη Ντόλι

Το πρωτοφανές επίτευγμα ήταν αποτέλεσμα μιας μεγάλης προσπάθειας κλωνοποίησης μέσω της διαδικασίας μεταφοράς πυρήνα από ζωντανά ενήλικα κύτταρα, από τους επιστήμονες Ίαν Γουΐλμουτ, Κιθ Κάμπελ και τους συναδέλφους τους στο ινστιτούτο Ρόσλιν, κοντά στο Εδιμβούργο της Σκωτίας.

Η Ντόλι πέθανε το 2003, σε ηλικία έξι ετών με ευθανασία. Το Ινστιτούτο Ρόσλιν ανακοίνωσε ότι οι επιστήμονες τερμάτισαν τη ζωή του εξάχρονου προβάτου αφού διαπίστωσαν προϊούσα πνευμονική ασθένεια.

Η προσπάθειες κλωνοποίησης είχαν αρχίσει

πολλά χρόνια νωρίτερα. Ως πρώτη περίπτωση αναφέρεται αυτή του Γερμανού βιολόγου και φιλόσοφου, Χανς Άντολφ Έντουαρντ Ντρις τη δεκαετία του 1880. Ο Ντρίς ασχολήθηκε με την κλωνοποίηση αχινών και διαχώρισε εμβρυϊκά κύτταρα, ανακαλύπτοντας πως τα κύτταρα εξελίσσονταν σε ολοκληρωμένους αχινούς.

Ο επόμενος σταθμός της κλωνοποίησης είναι το 1952, όταν οι Ρόμπερτ Μπριγκς και Τόμας Κινγκ κλωνοποίησαν γυρίνους.

Το 1986 κλωνοποιήθηκε από Σοβιετικούς επιστήμονες η Μάσα, ένα ποντίκι.Η κλωνοποίηση αυτή έγινε από εμβρυϊκό, όχι ενήλικο κύτταρο, όπως η Ντόλι, δέκα χρόνια αργότερα.

Μετά την Ντόλι το ινστιτούτο Ρόσλιν συνέχισε τις προσπάθειες του στην ίδια κατεύθυνση και το 2000 κλωνοποίησε πέντε γουρούνια με τρόπο πανομοιότυπο με την Ντόλι. Στόχος ήταν η «παραγωγή» οργάνων και κυττάρων που θα μπορούσαν να μεταμοσχευθούν σε ανθρώπους.

Την ίδια χρονιά κλωνοποιήθηκε και η Ομπρέτα ένα είδος αγρίου προβάτου που τελούσε υπό εξαφάνιση, από το ινστιτούτο Ρόσλιν και το ιταλικό πανεπιστήμιο Τεράμο.

Ακολούθησαν πολλές και ενδιαφέρουσες προσπάθειες κλωνοποίησης ενώ διακαής πόθος των επιστημόνων που ασχολούνται με το συγκεκριμένο τομέα είναι η κλωνοποίηση ανθρώπου,ένα εγχείρημα που προκαλεί τεράστια κοινωνικά, νομικά και ηθικά ζητήματα.