Η φυσιολογική χώρα που... δεν θα γίνουμε

του Νίκου Σίμου

Κάθε συνέντευξη πρωθυπουργού έχει ενδιαφέρον. Για τους δημοσιογράφους κυρίως. Διότι για τους πολίτες, που έχουν ακούσει τόσα τ’ αυτιά τους και στην κατάσταση στην οποίαν βρίσκονται μάλλον υπολογίζουν εξ αρχής ότι μία τέτοια συνέντευξη θα τους επιβεβαιώσει όσα ήδη έχουν κατ’ επανάληψη ακούσει.

Απέκλεισε ένα τρίτο Μνημόνιο λ.χ. ο πρωθυπουργός. Το ακούει αυτό ο πολίτης, ο οποίος έχει ακούσει ή έχει διαβάσει επίσης ότι υπάρχει μία μεγάλη διαφορά στους υπολογισμούςε της κυβέρνησης και σ΄αυτούς

της τρόϊκας όσον αφορά στο χρηματοδοτικό κενό των δύο επόμενων ετών. Ακόμη και αν ο πολίτης αυτός παραμένει καλόπιστος και δεν λαμβάνει υπ’ όψιν πόσες φορές τον έχουν γελάσει, δεν είναι δυνατόν να μην υποψιαστεί ότι αυτή η διάσταση στους υπολογισμούς μπορεί να κλείσει κάπου στην μέση, που σημαίνει ότι θα χρειασθούμε νέα δανεικά τα οποία, με μνημόνια ή χωρίς μνημόνια, θα τα πληρώσει πάλι ο ίδιος.

Μακάρι να γίνουμε φυσιολογική χώρα όπως υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός. Μόνο που δεν βλέπω προσωπικώς να γινόμαστε. Χωρίς παραγωγική βάση. Με εξουθενωμένη την κοινωνία και περιορισμένη επομένως την κατανάλωση που θα μπορούσε να κινητοποιήσει την Οικονομία. Με την γραφειοκρατία που όλοι υπόσχονται ότι θα την καταπολεμήσουν, αλλά συνεχίζει καλά να κρατεί αποτρέποντας επενδύσεις. Με ένα φορολογικό σύστημα που ανεξαρτήτως του πόσο έχει αφυδατώσει οικονομικά τους πολίτες, αλλάζει ως ανεμούριο κάθε λίγο και λιγάκι και γι΄αυτό τον λόγο κανένας δεν εμπιστεύεται το κράτος, πόσο μάλλον για επενδύσεις. Με τη διαφθορά να μην έχει περιορισθεί αλλά αντιθέτως εξ αιτίας της έλλειψης εμπιστοσύνης στο κράτος να πληθαίνουν οι επιτήδειοι που την εφευρετικότητά τους την καταναλίσκουν στο πως θα ξεγελάσουν το κράτος-καραγκιόζη. Με όλ΄αυτά να καταγράφονται στην ελληνική πράγματικότητα το μόνο που δεν θα γίνουμε είναι φυσιολογική χώρα.

Και μία τελευταία παρατήρηση, που έχει την επικοινωνιακή της βαρύτητα, καθώς η κυβέρνηση με διάφορες ‘αστοχες δηλώσεις στελεχών της, εκτίθεται. Θα έπρεπε ο πρωθυπουργός να αποφύγει στην συνέντευξή του να αναφερθεί στον ΕΝΦΙΑ, έτσι όπως αναφέρθηκε. Η κάλυψη λ,χ, του κ. Στουρνάρα ότι δεν φταίει γαι τον φόρο αυτό, τη στιγμή που οι διάδοχός του Γκίκας Χαρδούβελης δημοσίως είπε ότι δεν είναι αυτός υπεύθυνος για τον συγκεκριμένο φόρο «καρφώνοντας» ως κεφτέ τον προκάτοχό του, είναι μία κάλυψη που έρχεται σε αντίθεση τόσο με την πραγματικότητα όσο και με το κοινό αίσθημα. Εν πάση δε περιπτώσει για τα συγκεκριμένα τερατώδη λάθη δεν φταίει ο ...Χατζηπετρής! Ακόμη δε μεγαλύτερο ολίσθημα είναι να εκθέτει ένας πρωθυπουργός τους βουλευτές του. Διοτι, όπως είναι ύβρις σε βάρος των βουλευτών –όπως ο κ. Σαμαράς είπε- να λέγεται ότι υπάρχει σχεδιο εξαγοράς τους για να βρεθούν οι 180, άλλο τόση ύβρη αποτελεί το να χαρακτηρίζονται «μικρής σημασίας παραφωνίες» και «στιγμιαία ξεσπάσματα» οι διαφωνίες των βουλευτών, οι οποίοι απηχούν την κοινή γνώμη και τις εύλογες διαμαρτυρίες της κοινωνίας που τους ψηφίζει. Αφήνεται έτσι να εννοηθει ότι μικρής σημασίας είναι και οι αντιδράσεις της κοινωνίας τις οποίες αντιδράσεις μεταφέρουν στη Βουλή οι πολιτικοί της εκπρόσωποι!!

Αλήθεια, ποιος συμβουλεύει τον κ. Σαμαρά;;