Γιώργος Φουντουλάκης: "Υπάρχει ρατσισμός και απαξίωση στην Ελλάδα"

Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής, Γιώργος Φουντουλάκης, μίλησε στον "ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 90.1" και στους Γιώργο Μανιάτη και Γιάννη Φραγκουλόπουλο για την εκδήλωση στις 3 Δεκεμβρίου, όπου θα βραβευτούν αθλητές με αναπηρία, αλλά και για τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν στη χώρα μας στο συγκεκριμένο τομέα.

Για την εκδήλωση: Είναι μια ετήσια εκδήλωση που έχουμε ξεκινήσει από πέρυσι. Φέτος την προγραμματίσαμε για τις 3 Δεκεμβρίου, καθώς είναι η παγκόσμια ημέρα για τα

άτομα με αναπηρία. Εκεί θα βραβεύσουμε τους αθλητές μας οι οποίοι διακρίθηκαν και κατέκτησαν Παγκόσμια, Ευρωπαϊκά μετάλλια και διακρίθηκαν σε διάφορους αγώνες. Θα είναι μια μεγάλη γιορτή, έχουμε καλέσει κόσμο και θα μπορέσουν μέσω του διαδικτύου να την παρακολουθήσουν όλοι.

Για την πορεία της προετοιμασίας των αθλητών εν καιρό κρίσης: Περνάμε και εμείς μια κρίση μεγάλη, όπως όλη η χώρα και η οποία επηρεάζει και τον αθλητισμό. Χάρις την σωστή οργάνωση μας όμως και τη θέληση των αθλητών, που αφιερώνουν περισσότερο χρόνο προπόνησης, γινόμαστε πιο μεθοδικοί προκειμένου να κρατηθούμε σε ένα καλό επίπεδο και το έχουμε καταφέρει. Ήδη στην Ολλανδία πέρυσι, στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα κολύμβησης, πήραμε 14 μετάλλια και 12 πήραμε στο Πανευρωπαϊκό Στίβου στην Αγγλία και μάλιστα τα δύο χρυσά. Θέλω να τονίσω προς τους ακροατές ότι το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός στον κόσμο είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, το δεύτερο είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου και το τρίτο είναι οι Παραολυμπιακοί Αγώνες και αυτό το λέω για να καταλάβει ο κόσμος, πόση οντότητα και πόσο πρεστίζ έχουν οι Παραολυμπιακοί Αγώνες.

Για την στήριξη της πολιτείας: Δεν είναι η αναμενόμενη. Το 2012 όταν γυρίσαμε με τα μετάλλια μας απ' τους Παραολυμπιακούς του Λονδίνου και μας βράβευσε η Βουλή, είχα ζητήσει τη συμβολή των κομμάτων και ειδικότερα της κυβέρνησης που κυβερνάει, γιατί στα υπόλοιπα κόμματα, δεν μπορείς να ζητήσεις ευθύνες. Δυστυχώς δεν είμαι ευχαριστημένος, ούτε εγώ, ούτε οι αθλητές μας. Πιστεύω ότι γενικά υπάρχει ρατσισμός και απαξίωση στο χώρο μας στην Ελλάδα και από την πολιτεία και από πολλούς φορείς. Δυστυχώς όταν βγαίνουμε στο εξωτερικό αισθανόμαστε πιο άνετα απο την χώρα μας. Εκεί μας αντιμετωπίζουν οι ξένοι, οι επίσημοι, οι φορείς, με άλλη τιμή και με άλλη προσοχή. Αν πρόπερσι δεν είχαμε χορηγό τον ΟΠΑΠ, δεν θα τα καταφέρναμε να πάμε στο Λονδίνο. Προσπαθούμε να καλύψουμε τις δαπάνες, οι οποίες είναι πολύ μεγάλες, γιατί έχουμε αγώνες σε μακρινές χώρες, όπως η Κίνα, ο Καναδάς το Μεξικό και μάλιστα δεν κόβουμε εισιτήρια πρώτης θέσης για τα άτομα με βαριά αναπηρία, γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα και ταλαιπωρούνται οι αθλητές μας για δεκαπέντε ώρες σε μια θέση κοινή. Πολλές φορές σχηματίζεται μια απογοήτευση στα παιδιά, αλλά δεν το βάζουμε κάτω. Εγώ καταλαβαίνω την κατάσταση και ήμουνα ο πρώτος Πρόεδρος Ομοσπονδίας, που είπα να μειωθούν τα πριμ των αθλητών που έχει θεσπίσει η πολιτεία και είναι ούτως η άλλος περιορισμένα, αλλά τουλάχιστον, να μας δίνουν το κατάλληλο οξυγόνο για να μπορούμε να αναπνέουμε. Για μένα δεν είναι στόχος το μετάλλιο μόνο, για μένα ο στόχος είναι να βγουν όλα τα άτομα με αναπηρία από το σπίτι τους και να αθληθούν. Επίσης θέλω να εκφράσω και ένα ακόμα παράπονο με αφορμή την 3η Δεκεμβρίου, που είναι η παγκόσμια μέρα για τα άτομα με αναπηρίες και αφορά το κομμάτι της εργασίας, στο οποίο υπάρχει μεγάλη δυσκολία για αυτά τα παιδιά. Σας πληροφορώ ότι μετά από την κρίση δεν προσελήφθη ούτε ένας ανάπηρος στο δημόσιο και το λέω γιατί υπήρχε ένα κίνητρο για τους αθλητές που διακρίνονταν στους Παραολυμπιακούς και μιλάμε για 20 άτομα κάθε τέσσερα χρόνια, που τους έπαιρναν σε θέσεις του δημοσίου τομέα. Έ αυτή την παράγραφο την έσβησαν, έκοψαν τις προσλήψεις, λες και τα 4 άτομα το χρόνο δημιουργούσαν πρόβλημα στον κρατικό προϋπολογισμό. Ήταν λάθος. Και να μην μιλήσω για το κομμάτι της προσβασιμότητας , το οποίο είναι απαράδεκτο. Ράμπες με δυο και τρία σκαλοπάτια, στις οποίες δεν μπορεί να περάσει ούτε το αναπηρικό καροτσάκι, ούτε οι ηλικιωμένοι. Απαράδεκτη κατάσταση. Πληρώσαμε κάποια έργα και είναι άχρηστα.