Από τη Δύση στα... BRICS

Του Μάνου Οικονομίδη

Την Άνοιξη του 2013, η Κύπρος και ο "τελευταίος κομμουνιστής ηγέτης της Ευρώπης" Δημήτρης Χριστόφιας γνώρισαν την... γονική εγκατάλειψη. Αν φυσικά μπορεί κανείς να περιγράψει την μετά-καπιταλιστική Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν ως "μητέρα-πατρίδα" της πολιτικής και ιστορικής διαθήκης του μαρξισμού και του λενινισμού.

Εκείνες τις δύσκολες μέρες λοιπόν, που... ξενυχτούσαμε για τα αποτελέσματα των συνεδριάσεων του Eurogroup,

και οι Έλληνες της Κύπρου ξενυχτούσαν για να πληροφορηθούν την τύχη των καταθέσεών τους, η μαρτυρική Μεγαλόνησος προσδοκούσε στη βοήθεια της Ρωσίας του Βλαντιμίρ Πούτιν.

Τη συνέχεια τη θυμόμαστε. Έγινε άλλωστε ζώσα Ιστορία. Επί της ουσίας, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, στη σκιά μιας "εγκάρδιας συνεννόησης" με την Άνγκελα Μέρκελ και τους υπόλοιπους (δεύτερους...) ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άφησε την Κύπρο (του "αδελφού" Χριστόφια) ορφανή. Και δεν δίστασε να θυσιάσει ακόμη και μερικούς Ρώσους ολιγάρχες, που προφανώς δεν του ήταν αρεστοί. Δηλαδή, δεν είχαν συνεργαστεί (όπως ο Αμπράμοβιτς) ή δεν είχαν... αφοπλιστεί (όπως ο Χοντορκόφσκι).

Το "κούρεμα καταθέσεων" που ακολούθησε, στοιχειώνει μέχρι και σήμερα την Κύπρο, την Ελλάδα, ίσως συνολικά τον (προβληματικό) ευρωπαϊκό Νότο. Είναι αυτό που λέμε... δεν ξεχνώ.

Στη σημερινή... σεζόν της εθνικής κρίσης της Ελλάδας λοιπόν, η Ρωσία βρίσκεται και πάλι στο επίκεντρο. Ως διαρκής, αν και λίγο θολή, εναλλακτική λύση. Όχι μόνο με τις ζυμώσεις των μηνών που προηγήθηκαν, ή με την προσδοκία του ρευστού από έναν αγωγό ο οποίος... ακόμη δεν έχει ξεκινήσει.

Αλλά πολύ συγκεκριμένα, με τη χθεσινή πρόταση για συμμετοχή της Ελλάδας στην επενδυτική τράπεζα των "BRICS", δηλαδή της Βραζιλίας, της Ρωσίας, της Ινδίας, της Κίνας και της Νότιας Αφρικής.

Το... υπονοούμενο αφορά στη χρηματοδότηση επενδυτικών προγραμμάτων και δράσεων στην Ελλάδα, πέρα και ανεξάρτητα από την ευρωζώνη. Δηλαδή περίπου ως... συμπλήρωμα διατροφής των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ, όταν θα αποκατασταθεί η ομαλή ροή της χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας στη χώρα μας.

Ακόμη βέβαια κανείς δεν... βάζει το χέρι του στη φωτιά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συναινέσει σε έναν τέτοιο "παράλληλο ανταγωνισμό". Ή ότι τα χρήματα... θα εκταμιευθούν και πράγματι θα φτάσουν στην Ελλάδα. Πολύ περισσότερο ως... ευρώ, και όχι ως ρούβλια ή κάποιο άλλο αντίστοιχης (μη) δυναμικής νόμισμα.

Πολύ... Κύπρο, δεν θυμίζει όλη αυτή η Ιστορία; Λες και το φάντασμα του Δημήτρη Χριστόφια σεργιανίζει στο Μέγαρο Μαξίμου, θυμίζοντας στον Αλέξη Τσίπρα το δικό του πάθημα-μάθημα.

Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν είναι αν το Μαξίμου... ακούει. Και φυσικά, αν... καταλαβαίνει. Ή έστω αν θυμάται την ιστορική ρήση του Λένιν για την πραγματικότητα και το... πόσο πεισματάρα είναι, ώστε να μην μπορεί κανείς να την αγνοήσει.