Τι δουλειά κάνει ένας πρώην βουλευτής;

Τι κάνει ένας πολιτικός όταν πια δεν κατοικεί το Εθνικό ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Αν ήταν δημόσιος υπάλληλος ή υπάλληλος του ευρύτερου δημόσιου τομέα επιστρέφει στα «πάτρια εδάφη» και διεκδικεί μια διευθυντική θέση με καλό μισθό μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Για παράδειγμα, πρώην βουλευτές ή και πρώην υπουργοί γιατροί και οδοντίατροι βρέθηκαν σε προσωποπαγείς θέσεις διευθυντών σε νοσοκομεία κυρίως της Αθήνας. Ανάλογες καταστάσεις καταγράφονται

Αυτά στο Δημόσιο γιατί στον ιδιωτικό τομέα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Συνήθως οι πρώην βουλευτές επιλέγουν να ασχοληθούν με την παροχή συμβουλών – ανάλογα και με τα προηγούμενα χαρτοφυλάκια ή κοινοβουλευτικές ενασχολήσεις- σε μεγάλες επιχειρήσεις.

Όλα αυτά τα σκέφτηκα εκ των υστέρων βλέποντας τον παλαιό ευρωβουλευτή και σημερινό πρόεδρο του μικρού φιλελεύθερου πολιτικού σχηματισμού «Δράση» Θόδωρο Σκυλακάκη να στέκεται πίσω τον πάγκο του περιπτέρου της εταιρείας του (σε μια μεγάλη έκθεση για τρόφιμα-ποτά στην περιοχή του Αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος») και να προβάλει – προωθεί τα προϊόντα της νέας δραστηριότητας του. Μια δραστηριότητα που σχετίζεται με την πρωτογενή παραγωγή στην περιοχή της Δυτικής Πελοποννήσου, την καλλιέργεια, συσκευασία και εμπορία κρίταμου. Το επώνυμο συσκευασμένο προϊόν βρίσκεται πλέον σε μια σειρά γνωστών σούπερ μάρκετ και ο πρώην φιλελεύθερος ευρωβουλευτής αισιοδοξεί για τη συνέχεια – κυρίως για τις εξαγωγές του προϊόντος του.

Ο Σκυλακάκης πάντως ποτέ δεν ήταν ανεπάγγελτος – στέλεχος της αγοράς παροχής υπηρεσιών επικοινωνίας και διαφήμισης ήταν πριν εμπλακεί για τα καλά με την καθημερινή πολιτική. Σήμερα, έχει επιλέξει να παραμείνει στη ενεργό πολιτική – η «Δράση» που είναι επικεφαλής συνεργάσθηκε με «Το Ποτάμι» στις δύο τελευταίες εκλογές και τα στελέχη της κατέβηκαν με τις εκλογικές της λίστες- αλλά έχοντας μια διακριτή επιχειρηματική δραστηριότητα που δεν ακολουθεί την πεπατημένη. Άλλωστε, το κρίταμο για τους περισσότερους θαμώνες των κομματικών γραφείων είναι μια «άγνωστη χώρα».
Με λίγα λόγια, ένας μάχιμος επιχειρηματίας και ένας μάχιμος πολιτικός ( με χαρακτηριστικά ενεργού πολίτη και όχι μέλους γραφειοκρατικού κομματικού μηχανισμού) όπου ο λόγος και η πράξη δεν συγκροτούν αποκλίνουσες συμπεριφορές. Έτσι, όταν ο Σκυλακάκης γράφει στο προφίλ του στο facebook για την αντίθεση του στην αύξηση των φόρων (και γίνεται και με ευθύνη της Τρόικας) καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι άλλη μια συνήθης πολιτική δήλωση. Ακόμη περισσότερο αν συνεχίσουμε και διαβάσουμε και τα παρακάτω του πόστ: «Οι Έλληνες, ιδιώτες και επιχειρήσεις, ήδη υπερφορολογούνται, και μάλιστα, όπως έχει κρίνει το Συμβούλιο της Επικρατείας μετά από σχετική προσφυγή της Δράσης αναφορικά με τη φορολόγηση ειδικά των ακινήτων, παρανόμως, με βάση ανύπαρκτες περιουσίες. Ταυτοχρόνως, οι υπηρεσίες που παρέχει το κράτος σε αντάλλαγμα αυτής της υπερφορολόγησης είναι χειρίστης ποιότητας – στην υγεία, στην παιδεία, στη δημόσια ασφάλεια, στην απονομή της δικαιοσύνης. Συντηρούνται όμως χιλιάδες στους κομματικούς στρατούς.

Πρέπει επί τέλους να καταλάβουμε ότι μόνη οδός για την ανάπτυξη είναι η μείωση των κρατικών δαπανών και όχι η αύξηση των κρατικών εσόδων. Δεν περιμένουμε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να το κατανοήσει, για λόγους ιδεολογίας, ανικανότητας και πολιτικού καιροσκοπισμού. Θεωρούμε όμως ότι τεράστια ευθύνη φέρει και η τρόικα, η οποία συνεχίζει να προτείνει ή να αποδέχεται αυξήσεις φόρων, ενώ πλέον περισσότεροι από τους μισούς φορολογούμενοι έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη στην Εφορία. Φαίνεται ότι τελικά, καθώς παρακμάζει, η Ελλάδα έχει και τους δανειστές που της αξίζουν. Κρίμα».

Απλά πράγματα, καθαρές αλήθειες. Το παν είναι από μια μεριά κοιτάς τον κόσμο. Αν τον κοιτάς από τα υπόγεια του Μαξίμου, το περιστύλιο της Βουλής και τα «γυάλινα τείχη» των κομματικών γραφείων... Η συνέχεια δική σας.