Πυροτέχνημα σε λάθος χέρια

Ο Αλέξης Τσίπρας κάνει το ίδιο λάθος που έκανε πριν κι από δύο χρόνια ο Αντώνης Σαμαράς.

Χρησιμοποιεί την Αναθεώρηση του Συντάγματος ως πυροτέχνημα. Κι ως γνωστόν τα πυροτεχνήματα προκαλούν επιφωνήματα θαυμασμού μόνο για δευτερόλεπτα, ενώ στην συνέχεια σβήνουν και δεν τα θυμάται ξανά κανένας.

Μπορεί να προκαλούν θαυμασμό οι προτάσεις για εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από

τον λαό, για κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας ή για δημοψηφίσματα που θα ακυρώνουν ψηφισμένους νόμους, αλλά θα προκαλούσαν μεγαλύτερο θαυμασμό, αν συγκέντρωναν και την απαιτούμενη πλειοψηφία για να γίνουν πράξη.
Τέτοια πλειοψηφία δεν υπάρχει. Δεν υπήρξε στην αλλαγή του εκλογικού νόμου, δεν πρόκειται να υπάρξει και στο Σύνταγμα.

Μπορεί να ακούγεται θεαματική η εξαγγελία, οτι οι βουλευτές θα αποσύρονται υποχρεωτικά έπειτα από οκτώ χρόνια, αλλά δεν θα βρεθεί ούτε ένας βουλευτής να την ψηφίσει.

Μπορεί να ακούγονται εντυπωσιακές οι προτάσεις όπως η συνταγματική κατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα των υποδομών ενέργειας και των υδάτινων πόρων, αλλά μέχρι να ψηφιστούν, το πιθανότερο είναι οτι θα έχει ιδιωτικοποιηθεί η ΔΕΗ. Κι επιπλέον τέτοιες διατάξεις αντιβαίνουν το κοινοτικό δίκαιο, που ως γνωστόν κατισχύει του Συντάγματος, όσο η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρώπης.

Βρισκόμαστε λοιπόν από χθες ενώπιον μιας διαδικασίας που ο πρωθυπουργός λειτουργεί ακόμη ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Καταθέτει προτάσεις, απλώς για να μπορεί να πει στην επόμενη προεκλογική εκστρατεία οτι τις κατέθεσε. Γνωρίζει οτι θα τεθούν σε ψηφοφορία μόνον εφόσον η κυβέρνηση εξαντλήσει την τετραετία. Και βεβαίως γνωρίζει, οτι δεν τις ψηφίζει κανείς πλην του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και των ΑΝ.ΕΛ. Ακόμη και τον Λεβέντη που χειροκροτούσε χθες, δεν τον έχει σίγουρο..

Όσο φιλότιμη και ειλικρινής κι αν είναι η προσπάθειά του, είναι καταδικασμένη να αποτύχει.

Η χθεσινή απουσία όλων των πολιτικών αρχηγών πλην του Βασίλη Λεβέντη, προδικάζει οτι η απαιτούμενη πλειοψηφία των 180 βουλευτών για την επικύρωση των κυβερνητικών προτάσεων, δεν μπορεί να υπάρξει, ούτε στην παρούσα, αλλά ούτε και από την επόμενη Βουλή.

Κι αν μάλιστα η κυβέρνηση επιχειρήσει να ψηφίσει τις διατάξεις που εισηγείται από την παρούσα Βουλή, μόνο με την πλειοψηφία των 153+9 που διαθέτει, τότε ματαιώνει και κάθε άλλη προσπάθεια Αναθεώρησης του Συντάγματος που θα μπορούσε ενδεχομένως να ξεκινήσει στα επόμενα έξι χρόνια.

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση με την πρωτοβουλία της, δεν ακυρώνει μόνο το δικό της σχέδιο αλλαγής του Καταστατικού Χάρτη της Χώρας, αλλά και όποιο άλλο σχέδιο των επόμενων κυβερνήσεων, διατηρώντας σε ισχύ ένα Σύνταγμα που έχει ξεπεραστεί πια από τον χρόνο και την αλλαγή της φυσιογνωμίας της χώρας και που προστατεύει υπερβολικά τους πολιτικούς, οι οποίοι διακηρύσσουν οτι δεν θέλουν τέτοια προστασία!

Με άλλα λόγια, η Αναθεώρηση του Συντάγματος που ξεκινά η κυβέρνηση, δεν είναι απλώς ένα πυροτέχνημα. Είναι ένα επικίνδυνο πυροτέχνημα που όταν χρησιμοποιείται σε λάθος χρόνο κι από λάθος χέρια, μπορεί να προκαλέσει αντί για θέαμα, την καταστροφή...