Πώς το «λαομίσητο ΔΝΤ» έγινε... ο καλύτερος φίλος της κυβέρνησης

Ιστορική ειρωνεία είναι το γεγονός ότι το «λαομίσητο ΔΝΤ» έφτασε να είναι ο καλύτερος φίλος της Ελλάδας στην υπόθεση του χρέους.

Τη διάσταση αυτή έχουν αντιληφθεί πλήρως στην κυβέρνηση, έστω και με καθυστέρηση και παρά το γεγονός ότι ορισμένοι, όπως ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος το είχαν επισημάνει εδώ και πολύ καιρό.

Όλες οι προτάσεις για ελάφρυνση του

χρέους σκοντάφτουν στην πεισματική επιμονή του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος επιμένει ότι η Ελλάδα θα παράγει υψηλά πλεονάσματα για πολλά χρόνια και επομένως δεν χρειάζεται ελάφρυνση χρέους. Επιπλέον, αρνείται κάθετα να γίνει συζήτηση για πάγωμα των επιτοκίων στο ελληνικό χρέος, όπως ζητεί το ΔΝΤ.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν θέλει ούτε δεσμεύσεις για το χρέος, ούτε ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση, την οποία ούτως ή άλλως μισεί, ενώ δεν θέλει να μεταφερθεί στο ευρωσύστημα κι άλλο ρίσκο από ελληνικά ομόλογα.

Ευτυχώς για την ελληνική πλευρά, το ΔΝΤ δεν δέχεται τις γερμανικές θέσεις και αυτό εμπόδισε, μέχρι στιγμής, τη λήψη μια γενικόλογης και επομένως άχρηστης απόφασης από το Eurogroup.

Το μόνο που φοβάται η Γερμανία είναι να αποχωρήσει το ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα, διότι κάτι τέτοιο θα έφερνε σε δύσκολη πολιτικά θέση τον κ. Σόιμπλε, ενώ θα φόρτωνε την Άνγκελα Μέρκελ με μια αναζοπύρωση της κρίσης, τη στιγμή που θέλει να εμφανίσει ένα success story στους ψηφοφόρους της.

Βέβαια, ουδείς γνωρίζει εάν στο μυαλό του κ. Σόιμπλε το μεγαλύτερο πολιτικό κόστος έχει η αποχώρηση του ΔΝΤ ή μια δέσμευση της Γερμανίας για το ελληνικό χρέος.
Για την ελληνική πλευρά, μπορεί επισήμως η γραμμή να είναι ότι εάν φύγει το ΔΝΤ θα φύγουν και τα μέτρα, αλλά στην πραγματικότητα, αρκετοί στο κυβερνητικό επιτελείο βλέπουν με ανησυχία το ενδεχόμενο αποχώρησης του ΔΝΤ.

Και τούτο όχι μόνο επειδή θα λείψει θα λείψει ο μόνος παίκτης που πιέζει για ελάφρυνση του χρέους και η Ελλάδα θα μείνει τελείως στα χέρια της ευρωζώνης και επομένως του Γερμανού υπουργού Οικονομικών -όποιος και να είναι αυτός.

Αλλά και επειδή συνειδητοποιούν ότι όλο το νέο αφήγημα που έχουν στήσει περί ανάκαμψης και προσέλκυσης επενδύσεων στηρίζεται ακριβώς στο γεγονός ότι η κυβέρνηση ψήφισε τα σκληρά μέτρα και υιοθετεί πλέον την γραμμή των μεταρρυθμίσεων.

Στο πλαίσιο αυτό, η παραμονή του ΔΝΤ και βέβαια η εφαρμογή των μέτρων είναι η εγγύηση των επενδυτών για να δουν με άλλο μάτι την Ελλάδα, είτε πρόκειται για θεσμικούς επενδυτές που θα αγοράσουν ομόλογα, είτε για κινέζικες εταιρείες που βολιδοσκοπούν την ελληνική αγορά.

Γ. ΣΩΖΟΣ
[email protected]