Πώς επανέρχεται από το «παράθυρο» το λοκ άουτ

της Μαίρης Λαμπαδίτη

Στο μέτωπο του εργασιακού, η κυβέρνηση πέτυχε να μην αυξηθεί το όριο των απολύσεων. Ωστόσο η πραγματοποίηση ομαδικών απολύσεων διευκολύνεται καθώς καταργείται η προέγκρισή τους από την κυβέρνηση. Η προέγκριση αντικαθίσταται από μια διαδικασία απλής κοινοποίησης μέγιστης διάρκειας τριών μηνών.

Την απόφαση για τις ομαδικές απολύσεις θα λαμβάνει μία τριμερή επιτροπή (με 4 εκπροσώπους της κυβέρνησης, 4 εκπροσώπους των εργαζομένων και 4 εκπροσώπους των εργοδοτών) που θα συνιστά το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας με στόχο να ελέγξει μόνο τη νομιμότητα της απόφασης

Για να είναι νόμιμες οι απολύσεις πρέπει:

-Να έχει προηγηθεί διαβούλευση 30 ημερών με τους εκπροσώπους των εργαζόμενων.
-Η εταιρεία να ανακοινώσει στον ΟΑΕΔ τη λίστα των απολυθέντων υπαλλήλων, προκειμένου να εγγραφούν για να επιδοτηθούν.
- Κατά τη διαβούλευση με το σωματείο, η εταιρία πρέπει να υποβάλει ένα «κοινωνικό σχέδιο», το οποίο θα περιγράφει συνοδευτικά μέτρα για τον περιορισμό των κοινωνικών συνεπειών των απολύσεων.

Έτσι, ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες της επιχείρησης ,το κοινωνικό σχέδιο μπορεί να περιλαμβάνει μέτρα ανακατανομής ή επανεκπαίδευση, κατάρτιση, παροχή συμβουλών, έξτρα αποζημίωση καθώς και η δέσμευση για πρόσληψη των απολυμένων κατά προτεραιότητα αν βελτιωθούν οι οικονομικές συνθήκες.

Το κείμενο συνιστά να χρησιμοποιείται η ίδια δικαστική διαδικασία που κρίνει την απεργία παράνομη και καταχρηστική για να κριθεί η νομιμότητα τυχόν διαφορών που προκύπτουν από την εφαρμογή του άρθρου 656 του Αστικού Κώδικα σε περιπτώσεις απεργιών.

Αυτό σημαίνει ότι το κείμενο υιοθετεί το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων που είχαν προτείνει οι μη απεργοί να μην πληρώνονται αν δεν μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται επειδή μια απεργία βρίσκεται σε εξέλιξη στην επιχείρηση ή στις εγκαταστάσεις της . Επομένως, το μνημόνιο κλείνει το μάτι στην εργοδοσία , «αποκαλύπτοντάς» της ότι η υπάρχουσα νομοθεσία (άρθρο 656 του Αστικού Κώδικα) μπορεί να έχει τα ίδια αποτελέσματα με το λοκ άουτ.

Το κείμενο αναφέρει ότι οι περιορισμοί στις συλλογικές συμβάσεις θα ισχύουν έως το τέλος του 2018, συμπεριλαμβανομένων της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της αρχής της επεκτασιμότητας. Στο μνημόνιο δεν γίνεται ρητή αναφορά – όπως επιθυμούσε η υπουργός εργασίας κ. Εφη Αχτσιόγλου στην επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων το 2019.
Αντίθετα , προστίθενται και νέες προϋποθέσεις για τις συμβάσεις. Το μνημόνιο ορίζει ότι έως το Σεπτέμβριο του 2017 θα πρέπει να δημιουργηθεί σε συμφωνία με τους θεσμούς ένα σύστημα παρακολούθησης και ελέγχου της αντιπροσωπευτικότητας των κοινωνικών εταίρων που υπογράφουν τις κλαδικές συμβάσεις.

Το μνημόνιο προβλέπει επίσης αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982 μετά από διαβουλεύσεις με τους κοινωνικούς εταίρους.
-Δημιουργία ψηφιακού μητρώου για τις συνδικαλιστικές οργανώσεις ·
- Επανεξέταση των αιτιολογημένων λόγων καταγγελίας της σύμβασης
εργαζομένων που προστατεύονται ως μέλη των συνδικαλιστικών οργανώσεων

Προβλέπει δηλαδή να επεκτείνονται οι αιτίες απόλυσης των συνδικαλιστών ( ποινικό αδίκημα, υπεξαίρεση) και να εξορθολογισθεί το σύστημα αδειών των συνδικαλιστών.
Στην επόμενη αναθεώρηση θα εξεταστεί ο τρόπος λήψης απόφασης για τις απεργίες . Οι θεσμοί ζητούν η απόφαση να λαμβάνεται με πλειοψηφία πάνω από 50% στο σύνολο των εργαζόμενων.

Ζητούν επίσης ανεξάρτητη αρχή να συντάξει πόρισμα έως το Δεκέμβριο του 2017 για το ρόλο της διαιτησίας στις συλλογικές διαπραγματεύσεις προκειμένου να αναθεωρηθούν οι ισχύουσες διαδικασίες διαμεσολάβησης και διαιτησίας έως τον Φεβρουάριο του 2018
Το τελικό κείμενο προβλέπει επίσης την απλοποίηση της εργατικής νομοθεσίας και την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας.