Οι κοινωνικοί εταίροι και ο δημόσιος λόγος τους

Στη Μικρή Βίβλο Υπερφορολόγησης του ΣΕΒ βρήκα ένα σχετικά μικρό απόσπασμα το οποία φρόντισα να συγκρατήσω για τις επισημάνσεις του στη σκέψη μου. Λίγες παράγραφοι όλο και όλο αλλά παράγραφοι που με επιμονή και με τεκμηρίωση αποτυπώνουν μια σειρά από αλήθειες που πολλές φορές – τις περισσότερες δίχως άλλο- το υφιστάμενο πολιτικό προσωπικό αυτής της χώρας, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις αρνείται καν να διατυπώσει και να εκφράσει στο δημόσιο λόγο του.

Αυτό το μικρό απόσπασμα το μοιράζομαι μαζί σας. «Ο ΣΕΒ

επιμένει πως ένα κράτος πρέπει να προσφέρει ένα σταθερό και αξιόπιστο φορολογικό πλαίσιο για την επιχειρηματική δράση. Ταυτόχρονα, πρέπει να παρέχει υπηρεσίες αδειοδότησης, απονομής δικαιοσύνης, εποπτείας της αγοράς, καθώς και υψηλής ποιότητας κοινωνικές υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης αντίστοιχου επιπέδου των πλέον ανεπτυγμένων χωρών της Ε.Ε., εφόσον επιθυμεί να τιμολογεί με τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές της Ευρώπης.

Για να διατυπώσει η χώρα μια πειστική πρόταση σε επενδυτές και εργαζόμενες οικογένειες δεν είναι απαραίτητο να έχει τους χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές. Αλλά πρέπει να αποφύγει τις αντιπαραγωγικές υπερβολές και ταυτόχρονα να εγγυάται την ανταποδοτικότητα που αρμόζει σε μια χώρα της Ε.Ε.

Η χώρα μπορεί να ανακάμψει δυναμικά με την προϋπόθεση να προωθηθούν οι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που δεν περιλήφθηκαν ποτέ στα προγράμματα προσαρμογής, να υλοποιηθούν σωστά αυτές που εκκρεμούν, να μειωθεί η φορολογική αβεβαιότητα και το μη μισθολογικό κόστος που επιβαρύνει ειδικά τη μισθωτή εργασία και τις εργαζόμενες οικογένειες του ιδιωτικό τομέα και να εκλογικευτούν μια σειρά από φορολογικές υπερβολές που δρουν ανασταλτικά στις επενδύσεις.

Έτσι θα αποκτήσει μακροπρόθεσμους ρυθμούς ανάπτυξης και μια δημογραφική δυναμική που θα είναι συμβατή, μεταξύ άλλων, με τη μακροχρόνια δημοσιονομική φερεγγυότητα της χώρας και την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους».

Ένας μεστός πολιτικός λόγος για τα δημόσια πράγματα μακριά από την κομματική διαμάχη και τις σκοπιμότητες της συγκυρίας. Ναι, ένας πολιτικός λόγος τον οποίο οφείλει να έχει και να διατυπώνει ένας κοινωνικός εταίρος που θεωρεί την ανάκαμψη και την προκοπή της οικονομίας, της χώρας και των πολιτών ως μια κοινή υπόθεση που όλοι έχουν το δικό τους μερτικό σε αυτήν.