Οι καταγγελίες, το νοσηρό κλίμα και η ...οικονομική παράλυση

Του Αλέξανδρου Κασιμάτη

Ενα τοξικό περιβάλλον έχει δημιουργηθεί στις τράπεζες. Οι διώξεις για την υπόθεση του ΔΟΛ, οι συνεχιζόμενες έρευνες για τις χρηματοδοτήσεις που έλαβαν τα media, η έρευνα του SSM, οι φημολογίες που επανήλθαν τελευταία στην αγορά περί επικείμενων δικαστικών εξελίξεων και για την υπόθεση της ΠΑΝΓΑΙΑ έχουν κατακλύσει την αγορά δημιουργώντας κλίμα παράλυσης.

Ποιος τραπεζίτης

κάθεται σοβαρά να συζητήσει για την αναδιάρθρωση ενός μεγάλου δανείου; Ποιος ριψοκινδυνεύει να εγκρίνει τη χρηματοδότησης μιας εταιρείας που αντιμετωπίζει προβλήματα και καίγεται για ρευστότητα; Δεν είναι ότι υπάρχει κάποιο τερατώδες σκάνδαλο που προσπαθούν να κρύψουν. Άλλωστε στις τράπεζες υπάρχουν ειδικά τμήματα, επιτροπές, μελέτες και εσωτερικοί έλεγχοι που εγκρίνουν τα μεγάλα δάνεια. Είναι πολύ εύκολο για κάποιον που είναι της δουλειάς να καταλάβει αμέσως αν τηρήθηκαν ή όχι οι απαραίτητες διαδικασίες.

Με το κλίμα της εργασιακής ανασφάλειας που επικρατεί σήμερα σε όλο τον ιδιωτικό τομέα ποιος ρισκάρει να εμπλακεί σε μια μακρά δικαστική διαδικασία που θα τον ακολουθεί τα επόμενα χρόνια της ζωής του όταν μάλιστα είναι πολύ πιθανόν να αλλάξει εργοδότη ή και δουλειά; Οι συνθήκες της ήδη χαμηλής χρηματοδότησης της ιδιωτικής οικονομίας επιδεινώνονται ακόμη περισσότερο και η δυσλειτουργία του τραπεζικού τομέα γίνεται ένα επιπλέον ουσιαστικό εμπόδιο στην προσπάθεια να επιστρέψει η οικονομία στην ανάπτυξη.

Έχει ιδιαίτερη σημασία ότι το κλίμα αυτό τροφοδοτείται εκ των έσω. Φατρίες, ομάδες, συστήματα που ουσιαστικά πυροβολούν τα πόδια τους, σε μια ατέρμονη σύγκρουση με κίνητρο κυρίως τον ελληνικό φθόνο πασπαλισμένο με κάθε είδους στρεβλώσεις. Εκτός κι αν αυτό το νοσηρό κλίμα που παραλύει τον τραπεζικό τομέα τροφοδοτείται από οργανωμένα συμφέροντα και δεν είναι παρά ένας άλλος τρόπος να «σορτάρουν» τη χώρα, είτε πολιτικά, είτε οικονομικά.