Ευρώ πάντως δεν πρόκειται να βρέξει!

Η πολυαναμενόμενη έκθεση του ΔΝΤ για την πορεία της Ελληνικής οικονομίας, έχει πολλές αναγνώσεις και ανάλογα πως βολεύεται κανείς, βλέπει τα πράγματα.

Δηλαδή από την αισιόδοξη ή την απαισιόδοξη πλευρά. Και τούτο γιατί, ναι μεν κάνει θετικές αναφορές για την εξέλιξη κάποιων μεγεθών της οικονομίας, όπως η διαφαινόμενη έξοδος από την ύφεση μετά από 6 χρόνια και η δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος, από την άλλη όμως κτυπάει για άλλη μια φορά καμπάνες, για την εξέλιξη του χρέους, την πορεία των μεταρρυθμίσεων, των ιδιωτικοποιήσεων,

των χαμηλών εξαγωγών, αλλά και την ανάγκη περαιτέρω μείωσης των θέσεων εργασίας στο Δημόσιο.

Όπως επίσης εκφράζει φόβους για το τραπεζικό μας σύστημα, το οποίο δεν θεωρεί ότι είναι πλήρως θωρακισμένο και, ούτε λίγο ούτε πολύ, εκτιμά ότι τα stress test του Φθινοπώρου, θα εμφανίσουν ανάγκες ενίσχυσης της κεφαλαιακής τους επάρκειας που θα κυμαίνονται από 6,4 -9,2 δισ. ευρώ, καθώς τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αυξάνονται συνεχώς και αποτελούν έναν διαρκή κίνδυνο.

Δεν παραλείπει φυσικά να υπενθυμίσει στους Ευρωπαίους εταίρους τη δέσμευσή τους από το 2012 να μειώσουν περαιτέρω το χρέος, εφ' όσον η χώρα επιτύγχανε πρωτογενές πλεόνασμα.

Την ίδια ώρα που το ΔΝΤ λέει αυτά στην έκθεσή του, στο εσωτερικό της χώρας αυτό που συμβαίνει δείχνει ότι η κυβέρνηση και πολύ περισσότερο η αντιπολίτευση, μοιάζουν να βρίσκονται σε μια υπερβατική κατάσταση. Ερμηνεύουν και υλοποιούν το μήνυμα των εκλογών με βάση το κομματικά τους συμφέροντα και σχεδιάζουν μια... στροφή στην κοινωνία, αλλά με άδεια χέρια επί του παρόντος.

Κανείς φυσικά δεν διαφωνεί πως η φορολογία πρέπει να μειωθεί, να ενισχυθεί η ρευστότητα στην αγορά, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας μέσω επενδύσεων και το κοινωνικό κράτος να γίνει αισθητό από τους πολίτες. Το θέμα όμως είναι με ποιο τρόπο και κυρίως με ποια κεφάλαια, όταν ο κορσές των δανειστών είναι τόσο σφιχτός και οι απαιτήσεις- δεσμεύσεις για το επόμενο διάστημα εξίσου σκληρές.

Για ποια ελάφρυνση μιλάει η κυβέρνηση όταν, για παράδειγμα, από το φθινόπωρο και με βάση τους ψηφισμένους νόμους, θα προκύψουν αλγεβρικά νέες μειώσεις στις συντάξεις και από τον επόμενο μήνα μειώσεις στις επικουρικές; Μήπως οι νέοι υπουργοί είναι μάγοι και θα βγάλουν από τα καπέλα τους ευρώ και θα τα μοιράσουν στους πολύπαθους πολίτες;

Μήπως αυτοί που έφυγαν κι έκαναν όλη τη βρώμικη δουλειά, ήταν σαδιστές και ευχαριστιόνταν με τα δεινά που φόρτωναν στους πολίτες; Προφανώς όχι. Κάθε πολιτικός θα ήθελε να είναι αρεστός με τις αποφάσεις του έτσι ώστε να προσδοκά στην επανεκλογή του. Δυστυχώς όμως αυτά που ήταν υποχρεωμένοι οι προηγούμενοι αλλά και οι νέοι να εφαρμόσουν μέσα από νόμους και διατάξεις που επέβαλλαν οι δανειστές, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο ελιγμών. Η πεπατημένη θα ακολουθηθεί και μόνο ρετουσαρίσματα σε περιπτωσιολογίες μπορούμε να ελπίζουμε.

Όλα τ' άλλα τα ακούμε βερεσέ και καλό είναι να μην τα δένουμε κόμπο. Η προσπάθεια της επιβίωσης συνεχίζεται και το πιθανότερο σενάριο είναι πως μέσα στο φθινόπωρο όταν τα πράγματα θα οδηγηθούν στο μη περαιτέρω καθώς διάθεση ελαστικοποίησης από την πλευρά των δανειστών δεν διαφαίνεται, να οδηγηθούμε σε εθνικές εκλογές, οπότε και πάλι, γαία πυρί μειχθήτω.

Blogger Βασίλης Στεφανακίδης