Δέκα χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες: Κέρδη και ζημιές

Ένας αριθμός είναι ένα μαθηματικό αντικείμενο που χρησιμοποιείται για υπολογισμό, κατάταξη στοιχείων και μέτρηση. Θα χρησιμοποιήσουμε λοιπόν αριθμούς για να υπολογίσουμε και να σας βοηθήσουμε να κατατάξετε τους Ολυμπιακούς αγώνες στην Αθήνα το 2004.

Δέκα χρόνια, λοιπόν, μετά τους Ολυμπιακούς του 2004 κάνουμε σκέψεις αν όλα όσα έγιναν αξίζανε ή όχι. Το ΙΟΒΕ

θα κάνει έρευνα ,μια αξιοσημείωτη ενέργεια από ένα αξιόπιστο φορέα, η Οξφόρδη παρουσίασε μελέτη για όλους τους Ολυμπιακούς από το 1896 και τις πρώτες 740.000 δραχμές που κόστισαν, τα κανάλια ξεχύθηκαν στα εγκαταλειμμένα Ολυμπιακά ακίνητα και ο κόσμος αναρωτιέται αν κερδίσαμε κάτι ή ζημιωθήκαμε μόνο όπως σε όλα όσα κάναμε τα τελευταία χρόνια.

Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Ο αρχικός προϋπολογισμός το 2004 αυξήθηκε κατά 60% ( σε πραγματικές τιμές) όταν στην Ατλάντα η αύξηση ήταν 147% , στην δε Βαρκελώνη 417%!!! (oxford june 2012) . Λίγες μέρες πιο πριν η Βραζιλία ανακοίνωσε αύξηση 25% στον προϋπολογισμό της, σχεδόν δυο χρόνια πριν την διεξαγωγή τους. Συμπέρασμα πρώτο λοιπόν , ότι έξω πέσανε σχεδόν όλες οι πόλεις που αναλάμβανε Ολυμπιακούς.

Οι πέντε ακριβότεροι Ολυμπιακοί αγώνες ήταν αυτοί του Πεκίνου που κόστισαν κοντά στα 40 δις δολάρια ακολουθεί η Αθήνα με το ποσό να κυμαίνεται από 11 έως 15 δις δολάρια μετά το Ναγκανο (η μόνη περίπτωση χειμερινών ολυμπιακών) με 15 επίσης, η Βαρκελώνη με 15 δις πάλι πάνω κάτω και το Λονδίνο με το ίδιο ποσό. Να σημειωθεί όμως με μεγάλα γράμματα ότι η Βαρκελώνη είχε πάνω από 5 δις κέρδη , όπως και το Λονδίνο.

Δεν πρέπει να μένουμε μόνο σε αυτά τα κέρδη . Θα πρέπει να δούμε και κάποιες παραμέτρους που επηρεάζουν τα έσοδα σε μια ολυμπιάδα ( Τα χρήματα το 2004 που ξοδεύτηκαν στον αθλητισμό ήταν 27 δις ενώ το 2012 πάνω από 52!!) . Ένας παράγοντας τέτοιος είναι η επιρροή της νέας τεχνολογίας. Στην Αθήνα μπορεί να αναγκαστήκαμε να βάλουμε οπτικές ίνες, να εκσυγχρονίσουμε πολλές βασικές παροχές μας , οι οποίες φυσικά μας βοηθήσανε, αλλά δεν είχαμε την επιπλέον βοήθεια κυρίως του ίντερνετ και των social media . Οι χρήστες του facebook στο Πεκίνο (2008) ήταν 100 εκ, στο Λονδίνο 900εκκ, στην δε Αθήνα μόλις κάτι λιγότερο από 1 εκατομμύριο. Αποτέλεσμα οι αγώνες του Λονδίνου να είναι το μεγαλύτερο αντικείμενο συζήτησης την χρονιά εκείνη ακόμα και από το debate του Ομπάμα αλλά και να το δούνε μέσω τηλεόρασης και ίντερνετ περίπου 4.8 δις άνθρωποι δηλαδή τα 3/4 του πλανήτη, όταν στην Αθήνα ήταν 3.9 δις. Τι λέτε το 20% που τρέχει ο αθλητικός τουρισμός στην Αγγλία το 2014 δεν οφείλεται και στους Ολυμπιακούς, ένα κατεξοχήν αθλητικό γεγονός για ανθρώπους (τουρίστες) που ταξιδεύουν και αγαπάνε τα σπορ.

Το Σίδνεϊ από την μεριά του το 2000 δεν πρόλαβε να χαρεί τις επιπτώσεις μιας και τα γεγονότα την 11/9 επηρεάσανε πολύ τα μεγάλα σε απόσταση ταξίδια και σίγουρα και την Αθήνα το 2004. Η ανάπτυξη σε τουρίστες που η πολιτεία υπολόγισε σε 20 εκ το 2010 (ΙΤΕΠ (1999) με τα προβλήματα της ύφεσης, της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη αλλά και με επιπρόσθετες ενέργειες ήρθε το 2014.

Το Σίδνεϊ είχε επίσης απώλειες κοντά στα 2δις όπως και το Μόντρεαλ. Οι Καναδοί όμως κάνανε περίπου 30 χρόνια να καλύψουν το χρέος ενώ οι Αυστραλοί δεν εκμεταλλεύτηκαν και εκείνοι της Ολυμπιακές εγκαταστάσεις τους. Κάτι που κάνανε οι Λονδρέζοι με την βοήθεια όμως της ΔΟΕ. Το ολυμπιακό πάρκο είχε τις 3 από τις 4 εισόδους του σε mall, το γήπεδο μπάσκετ ήταν τεχνητό και μεταφέρεται στο Ρίο καθώς και ένα συνεδριακό κέντρο χωρίστηκε σε γήπεδα για τις ανάγκες κάποιων σπορ, πράγματα αδιανόητα να συμβούν από για προηγούμενες Πόλεις. Να τονίσουμε όμως ότι αρκετές ολυμπιακές εγκαταστάσεις πήγανε σε ιδιώτες, ενώ στην Βαρκελώνη(1992) χρειάζεται μια νέα επένδυση το 2015 στα ολυμπιακά έργα, αξίας 26 εκ δολ., για να αποφέρουν τα έργα στην πόλη έσοδα 53 εκ ετησίως , δίνοντας το συμβόλαιο σε ιδιώτες για τα επόμενα πέντε χρόνια. Πόσες ελληνικές ομάδες ξέρετε που έχουν ζητήσει ολυμπιακό ακίνητο και τους έχουν αρνηθεί ; Η απάντηση αρκετές. Μόνο στο μπάσκετ σε Ολυμπιακό κ Παναθηναϊκό είχαμε ανάλογα αιτήματα τα τελευταία χρόνια.

Τηρουμένων των αναλογιών, δεν πήγαμε άσχημα. Οργανωτικά ήμασταν πολύ καλοί. Η τελετή έναρξης ακόμα συζητιέται ενώ λίγες εβδομάδες πριν, μεγάλα ξένα media μιλάγανε για φιάσκο, ο δε Σάμαρανκ μας είχε «βγάλει» κίτρινη κάρτα αλλά ξάφνου όπως και ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης πήρε την δεύτερη θέση στο ταε κβο ντο, από το πουθενά (και μετά από ένα σπασμένο πόδι το 2000 ο δις αργυρός μας ολυμπιονίκης), επανήλθαμε δυναμικά και φτάσαμε σε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Είχαμε έργα που συντελέστηκαν σε περιοχές της Αττικής που μέχρι τη διοργάνωση των Αγώνων ήταν υποβαθμισμένες, σημαντικότατα έργα υποδομής που έγιναν, η τεχνολογία που αποκτήθηκε, ο επιβαλλόμενος εκσυγχρονισμός του τρόπου λειτουργίας των δημόσιων και ιδιωτικών μονάδων σε σημαντικούς τομείς της οικονομίας, η υποχρέωση αναβάθμισης της ποιότητας των κάθε είδους παρεχόμενων υπηρεσιών και προϊόντων αποτελούν την τεράστια προστιθέμενη αξία που δώσανε οι αγώνες, αλλά δεν χειριστήκαμε καλά κάποια ζωτικής οικονομικής σημασίας θέματα . Είμαστε οι πρώτοι ή οι τελευταίοι;

Συνέβησαν πολλά ή λίγα από το 2004 έως σήμερα; Άλλαξε ο οικονομικός χάρτης σε όλο το κόσμο ή όχι; Όπως είπε ο αποθανών Ρόμπιν Γουλιαμς στο συνεχώς οικονομικά μεταβαλλόμενο κόσμο μας, το μόνο που μας μένει είναι αυτό που έχουμε κληρονομήσει η ταυτότητα μας ως Έλληνες. Να μένουμε σε ένα τόπο ευλογημένο, με ένα ιστορικό παρελθόν και πρέπει εμείς να δώσουμε γνώση στις νέες γενιές να μην επαναλάβουνε τα λάθη του παρελθόντος αλλά και να δώσουμε το έναυσμα για ένα καλύτερο ελληνικό αύριο.

Blogger Άκης Τσόλης