Χιλιάδες «Πετζετάκιδες» αναζητούν λύση...

του Κώστα Τσαούση

Τα περιουσιακά στοιχεία (ακίνητα και άλλα) χιλιάδων "Πετζετάκιδων" σε όλη τη χώρα αναζητούν επειγόντως μια δεύτερη ευκαιρία για να μην καταλήξουν άδεια κουφάρια...

Η αναγγελία του πλειστηριασμού του μεγάλου ακινήτου της βιομηχανίας "Πετζετάκις"- βρίσκεται σε καθεστώς πτώχευσης απο το 2015- στην ευρύτερη περιοχή των Θηβών έφερε με δραματικό τρόπο στην επιφάνεια ένα κρίσιμο ζήτημα για την επιζητούμενη ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας: Εκείνο της τύχης που θα μπορούσαν κάτω απο προϋποθέσεις να έχουν σημαντικά περιουσιακά στοιχεία επιχειρήσεων που έχουν καταρρεύσει

πριν φθάσουν κομμάτι κομμάτι στην αναγκαστική διαδικασία του πλειστηριασμού (ασφαλής μονόδρομος για τράπεζες – πιστωτές).

Και όμως, θα μπορούσε να υπάρχει μια διαφορετική τύχη για όλα αυτά τα περιουσιακά στοιχεία που θα επέτρεπε αφενός στις ίδιες τις τράπεζες να επανακτήσουν σε εύλογο χρονικό διάστημα μέρος της αξίας τους που σε διαφορετική περίπτωση χάνεται ή "σβήνει" αφετέρου στην οικονομία της περιοχής να ξαναβρεί ένα ικανό εφαλτήριο για την ανάκαμψη της μέσα απο την επενδυτική τροφοδότηση νέων δραστηριοτήτων.

Αλλά, για να συμβεί κάτι τέτοιο για τα περιουσιακά στοιχεία χιλιάδων "Πετζετάκιδων" - επιχειρήσεων που βρέθηκαν σε αυτήν την θέση τα τελευταία δέκα με δεκαπέντε χρόνια, κυρίως μετά το 2005- θα χρειαστούν τομές και μάλιστα, τομές στο παρόντα χρόνο. Προς αυτήν την κατεύθυνση όπως επισημαίνουν έμπειρα τραπεζικά στελέχη θα χρειαζόταν αφενός η διαμόρφωση ενός νέου, σύγχρονου θεσμικού πλαισίου για την διαχείριση τέτοιου είδους περιουσιακών στοιχείων και αφετέρου η δημιουργία ειδικών μηχανισμών στις ίδιες τις τράπεζες που θα επιχειρούσαν έγκαιρα και έγκυρα μια πιο ενεργητική διαχείριση πριν έλθει το ... τέλος.

"Δεν μιλάμε απλώς και μόνο για κάποιες αποσπασματικές τροπολογίες", λένε, αλλά " για ένα θεσμικό πλαίσιο που θα επιτρέπει και θα ενθαρρύνει αποτελεσματικές λύσεις". Τα ίδια στελέχη προειδοποιούν ότι "αν μείνουμε στο φόβο και στην αδράνεια όλα αυτά τα περιουσιακά στοιχεία που η στοχευμένη αξιοποίηση του θα έδινε κάτι πίσω στην οικονομία θα ακολουθήσουν την πεπατημένη δηλαδή το κλείσιμο που θα φέρει την απαξίωση και την οριστική κατάληξη της υπόθεσης που θα είναι ένα κουφάρι παραδομένο στους αγέρηδες και τις συμμορίες. Μια κατάληξη που πολλαπλασιάζει τη ζημιά όλων των εμπλεκομένων αλλά προπαντός την ζημιά της ελληνικής οικονομίας".

Βεβαίως, δύο- τρία βασικά πράγματα που θα χρειασθεί να συνοδεύουν το νέο θεσμικό πλαίσιο και θα συνδέονται με ένα είδος εξωδικαστικού συμβιβασμού δεν μπορεί παρά να αφορούν την ισχυρή νομική προστασία των τραπεζικών στελεχών, την φορολογική μεταχείριση των διαγραφών/ πωλήσεων με ζημιά κλπ ενώ παράλληλα ο οφειλέτης κερδίζει από τη μη απαξίωση της περιουσίας του.

Πάντως, σε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο πέραν των παραπάνω διασφαλίσεων για τις τράπεζες και τα στελέχη τους θα πρέπει να προβλέπονται και ορισμένες λεπτομέρειες που όμως καθορίζουν την ουσία των πραγμάτων. Οπως για παράδειγμα είναι η αντιμετώπιση του πρώτου στην λίστα των προσημειωτών όταν ο ίδιος δεν επιθυμεί να προσφύγει στην έσχατη λύση του πλειστηριασμού. "Ο πρώτος πρέπει να ικανοποιείται στο σύνολο της απαίτησης του χωρίς να παραμένουν βάρη και εκκρεμότητες στο ακίνητο. Τα υπόλοιπα αφορούν τεχνικές λεπτομέρειες για τους μη επαΐοντες.

Μια δεύτερη λεπτομέρεια που κάνει ίσως την διαφορά και επαναφέρει τα πράγματα στο έδαφος της πραγματικότητας είναι η εξής: Ακριβείς εκτιμήσεις για τα ακίνητα. Και ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί κάτι τέτοιο είναι η ελευθερία πρόσβασης των εκτιμητών στο ίδιο το ακίνητο και η ανεμπόδιστη εργασία στους χώρους του. Επιπλέον, η ίδια η εκτίμηση πρέπει να βρεθεί τρόπος για να πιστοποιείται ότι έχει προέλθει απο μια τέτοια διαδικασία.

Οι λεπτομέρειες όμως εξακολουθούν και είναι λεπτομέρεις. Η ουσία βρίσκεται στο επιτακτικό αίτημα μιας πιο ενεργούς διαχείρισης της ακίνητης περιουσίας των επιχειρήσεων που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους και στα πολλαπλά βάρη που έχουν φορτωθεί στις πλάτες τους. Μια διαχείριση που να προλαμβάνει καταστάσεις και να δίνει λύσεις. Σε μια τέτοια προοπτική οι τράπεζες θα μπορούσαν να δουλέψουν πιο αποτελεσματικά μέσα απο σχήματα εταιρειών ειδικού σκοπού προσελκύοντας επενδυτικά κεφάλαια απο το εξωτερικό ( ιδιώτες και θεσμικοί επενδυτές, διεθνείς χρηματοδοτικοί οργανισμοί).