gamescom 2013 – ημέρα 2: Πόσο (και τι) μπορεί να πιει κανείς;

Η ερώτηση στον τίτλο είναι καθαρά ρητορική. Δεν περιμένω σαφή απάντηση. Για την ακρίβεια δεν περιμένω καν απάντηση αφού το κεφάλι μου ελάχιστα διαφέρει από κομοδίνο την προκειμένη στιγμή, οπότε οποιαδήποτε επεξεργασία πρότασης που υπερβαίνει τη μία λέξη, είναι αδύνατη. Οι μέρες στην Κολωνία κυλούν με τον ίδιο τρόπο: μέχρι τις 5-6 το απόγευμα οι εσπρέσο διαδέχονται ο ένας τον άλλο (χθες σταμάτησα στους πέντε). Μετά αναλαμβάνουν δράση στα Red Bull και τα Monster

(τρία σύνολο έγραψε το κοντέρ) και τις βραδινές ώρες κουμάντο κάνει το αλκοόλ (εδώ το μέτρημα χάνεται).

Υποθέτω όμως ότι δεν μπήκες στο παρόν άρθρο για να διαβάσεις τον βίο και την πολιτεία του Ορέστη Μακρή, σωστά; Γιαααα πάμε σιγά-σιγά…

Πολύ θα το ήθελες. Πολύ. Θα. Το ήθελες.

Βάλε Φαντασία

Η μέρα ξεκίνησε σούπερ και συγκεκριμένα με το Disney Fantasia. Τη θυμάσαι την κλασσική ταινία-μιούζικαλ της Disney, Fantasia ή Φαντασία (πλάκα-πλάκα είναι από το 1940!); Ε… ξέχνα τη! Για κακή σου τύχη, η συγκεκριμένη παρουσίαση είχε εμπάργκο, που σημαίνει ότι για την ώρα δεν μπορούμε να σου πούμε παραπάνω. Έχε τον νου σου όμως…

World of Activision

Το μενού στη συνέχεια περιελάμβανε μια… αρμένικη βίζιτα στον τεράστιο business χώρο των Blizzard και Activision (της Activision Blizzard :P). Εκεί, χαζέψαμε το «Out Here in the Wild» τρέιλερ του Destiny παίρνοντας έτσι μια γερή γεύση από τον κόσμο του παιχνιδιού. Οι άνθρωποι της Bungie εξ’ άλλου μας είπαν ότι πρωταρχικός τους στόχος ήταν να δημιουργήσουν ένα σύμπαν, μέρος του οποίου ο παίκτης θα ήθελε να είναι. Η αλληλεπίδραση μεταξύ των παικτών εξ’ άλλου είναι ζωτικής σημασίας αφού ανά πάσα ώρα και στιγμή, εκείνοι έχουν τη δυνατότητα είτε να παίξουν παρέα με άλλους που συναντούν στο διάβα τους, είτε να σολάρουν ασύστολα. Και όχι, στις public areas του τίτλου, πιστολίδι δεν παίζει (PvP υπάρχει αλλά σε συγκεκριμένες τοποθεσίες). Gameplay δεν είδαμε, εξ’ άλλου το παιχνίδι είναι ακόμα σε pre-alpha έκδοση, ωστόσο μάθαμε ότι τα public events θα υποστηρίζουν μέχρι 7-10 παίκτες μάξιμουμ.

Αν ενδιαφέρεσαι, τα γενέθλιά μου είναι στις 25 Οκτωβρίου…

Χρειάστηκε να κάνω οκτώ βήματα μέχρι να φτάσω στον επόμενο στόχο μου που βρισκόταν… στο απέναντι δωμάτιο. Ποιος ήταν; Το Angry Birds: Star Wars το οποίο κυκλοφορεί στις 20 Νοεμβρίου για τις οικιακές κονσόλες. Βασικά πρόκειται για την έκδοση που διατίθεται ήδη σε κινητά σε tablets αλλά με 20 επιπλέον αποκλειστικά επίπεδα, κάμποσα collectibles και unlockables, υποστήριξη Kinect στο Xbox και StreetPass/near σε 3DS και PS Vita για την ανταλλαγή «αυτοκόλλητων». Δοκιμάσαμε το co-op και το versus τοπικό multiplayer του παιχνιδιού και αμφότερα ήταν διασκεδαστικότατα: στο πρώτο οι παίκτες καλούνται να συνεργαστούν για να ολοκληρώσουν ένα επίπεδο ASAP, στο δεύτερο ο καθένας παίζει τη δικιά του εκδοχή της πίστας. Χειρισμός κομπλέ, physics άψογα, διασκέδαση στον Θεό.

Πριν φύγω από την Activision πέρασα μια βόλτα και από το Skylanders στο οποίο άραξα αρκετή ώρα. Καθόμουν, βλέπεις, και πειραματιζόμουν με τις νέες φιγούρες του παιχνιδιού, αλλάζοντας το πάνω με το κάτω μέρος τους και τσεκάροντας τους συνδυασμούς που προέκυπταν. Τα σχέδια της Activision όσον αφορά το Skylanders περιλαμβάνουν επιπλέον υποστήριξη με φιγούρες και νέους μηχανισμούς και το βέβαιο είναι ότι δεν πρόκειται να βαρεθούμε ποτέ! Έχει άστρο η άτιμη με το franchise του Skylanders και το δουλεύει καλά…

Τα energy drinks σε events όπως η gamescom είναι απαραίτητα. Σε οποιαδήποτε μορφή…

Και το σκατό πήγε στην κάλτσα…

Μπαίνω στη Warner. Περιμένω για τα The LEGO Movie και LEGO Marvel Super Heroes. Το τσακίρικο μάτι μου (το δεξί) πιάνει με την άκρη του λίγο από Dying Light. Ασυναίσθητα κατευθύνομαι προς τον χώρο του demoing και αρχίζω να παρακολουθώ έναν τυπάκο που παίζει. Λίγα λεπτά αργότερα, αισθάνομαι ένα χέρι στον ώμο μου και ένας τύπος με ρωτά: «Wanna play»? Θέλει και ρώτημα ρε θείο; Κάθομαι. Παίρνω το χειριστήριο ανά χείρας και ξεκινώ. Δέκα λεπτά μετά, το demo έχει τελειώσει. Εγώ έχω πετάξει το χειριστήριο και πιάνω με τα χέρια το κεφάλι μου. Έχω ιδρώσει και τρέμω. Αυτή είναι η εμπειρία του Dying Light. Το παιχνίδι επαναπροσδιορίζει την έννοια του survival horror. Διαθέτει κύκλο ημέρας-νύχτας με τα ζόμπι τη νύχτα να γίνονται επιθετικότερα, πιο δυνατά, πιο γρήγορα και να αποκτούν τη δυνατότητα να σκαρφαλώνουν! Το παιχνίδι είναι πρώτου προσώπου, έχει κάμποσα στοιχεία παρκούρ (θυμίζοντας έτσι και κάτι από Mirror’s Edge) και έναν φοβερό κόσμο ο οποίος σου επιτρέπει να πάρεις άπειρες διαδρομές. Αρκεί όταν πέσει η νύχτα να ‘χεις γυρίσει στο καταφύγιό σου. Γραφικά και animation σπέρνουν και γενικώς… σημείωσέ το. Δημιούργημα της Techland, κυκλοφορεί –δυστυχώς- το 2014 σε PS3, PS4, Xbox One, Xbox 360 και PC.

Το παιδί και το αμάξι

Μετά το Dying Light, σειρά πήρε ένα παιχνιδάκι που δεν περίμενα ότι θα ‘βγαινε τόσο καλό: το Mad Max. Στην ουσία πρόκειται για ένα open-world action παιχνίδι με κάμποση οδήγηση μέσα –το αυτοκίνητο του Max εξ’ άλλου είναι ένα καθαρό… «war machine». Μπορείς να τροποποιήσεις τόσο τον ίδιο τον πρωταγωνιστή όσο και το «εργαλείο» του, το δεύτερο με εξαρτήματα και βελτιώσεις που θα βρίσκεις είτε διάσπαρτες στη Wasteland (ωραίος κόσμος btw, μου θύμισε κάτι απ” αυτόν του Red Faction: Guerrilla), είτε σε συνεργεία που θα σε φιλοξενούν προσωρινά. Οι κατηγορίες εξαρτημάτων στο αυτοκίνητο ήταν 9 στην έκδοση που είδαμε, αν και οι άνθρωποι της Avalanche Studios μας είπαν ότι ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί κατακόρυφα. Οι μάχες είναι πολύ δυνατές, με μεγάλο ρεπερτόριο κινήσεων και ασύλληπτα… χορευτικά ενώ τη μονοτονία της οδήγησης θα σπάσουν τα διάφορα τυχαία γεγονότα που σε περιμένουν σε κάθε γωνία. Keep an eye on it λοιπόν…

Baaaatmaaaan

Συνεχίζουμε στη Warner για το Batman: Arkham Origins που αν και τρίτο στη σειρά των περιπετειών του «νυχτερίδα», έχει χαρακτήρα prequel αφού τα γεγονότα του εξελίσσονται μια πενταετία πριν απ’ αυτά του Arkham Asylum. Η δε πλοκή του διαρκεί στην ουσία μία νύχτα, κατά την οποία ολόκληρο το Arkham συνωμοτεί για να ξεπαστρέψει τον Batman! Αυτό σημαίνει μάχες με τεράστια ποικιλία αντιπάλων (είδαμε κάμποσες) αλλά και επιπλέον ευκαιρίες για τον ποζερά ήρωα να επιδείξει τα νέα του όπλα, όπως για παράδειγμα το Remote Glove που μας παρουσιάστηκε (μπλοκάρει επιθέσεις με ηλεκτρισμό και παράλληλα ακινητοποιεί τους αντιπάλους). Ορισμένες από τις γκατζετιές του Batman είναι ήδη γνωστές από τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, άλλες είναι φρέσκιες προσθήκες. Στους playable χαρακτήρες, έστω και… πλαγίως (challenge maps) συμπεριλαμβάνονται, τέλος, οι Deathstroke και Robin. Για να πω την αλήθεια πάντως, με εξαίρεση το στόρι, δεν ξέρω τι το καινούριο έχει να προσφέρει στη σειρά το συγκεκριμένο Batman…

Τα… σύνεργα!

South Park διάολε!

Το πρόγραμμα εν συνεχεία περιελάμβανε Ubisoft και South Park. Στο ενδιάμεσο μεσολάβησαν μία συνέντευξη των Τομ Τσίλτον και Κόρεϊ Στόκτον της Blizzard για το World of Warcraft καθώς και μία υπερεπική παρουσίαση του NBA 2K14 για τα οποία όμως θα διαβάσεις οσονούπω. South Park: The Stick of Truth λοιπόν και τα μυαλά στα κάγκελα! Είσαι ένας «φρέσκος» χαρακτήρας στην πόλη του South Park με βλέψεις για… ψηλά, πολύ ψηλά. Ως εκ τούτου λοιπόν θα πρέπει να διεκδικήσεις την άνοδό σου στην κλίμακα της ιεραρχίας, κάτι που θα κάνεις μέσω turn-based μαχών. Το παιχνίδι έχει ένα διεστραμμένα χαριτωμένο 2D παρουσιαστικό (όπως ακριβώς η σειρά), με κάμποση εξερεύνηση, εξοπλισμό, skills, διαλόγους και ξύλο. Κοινός παρονομαστής όλων των παραπάνω; Η υπέρτατη καφρίλα που τα χαρακτηρίζει. Ο τίτλος δείχνει (διότι δεν παίξαμε) εθιστικότατος και στη Ubisoft μάλλον πρέπει να ανάψουν καμιά λαμπάδα ίσα με το μπόι μου για την καλή τους τύχη (το παιχνίδι ανήκε αρχικά στην THQ μέχρι που η τελευταία έκλεισε…).

Βγάλε τον δημιουργό που κρύβεις μέσα σου

Διάλειμμα για λίγες γραμμές από τα videogames με κάτι ελαφρώς… διαφορετικό. Το Project Spark δεν είναι παιχνίδι. Είναι μια εφαρμογή που κάνει τη δημιουργία ενός παιχνιδιού να μοιάζει με παιχνίδι :P Στην ουσία χρησιμοποιείς το Kinect και το SmartGlass για να δημιουργήσεις έναν κόσμο, από τα περιβάλλοντα μέχρι τις μάχες. Οι μηχανισμοί είναι αρκετά απλοί (τουλάχιστον στο demo έτσι έδειχναν) ενώ οι παίκτες απολαμβάνουν μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων. Χαζεύοντας τους ανθρώπους της Microsoft να μας το παρουσιάζουν, ο νους μας πήγε σε LittleBigPlanet και Minecraft καταστάσεις και η αλήθεια είναι ότι το Project Spark δεν διαφέρει και πολύ. Η πιο σοφιστικέ εμφάνισή του ωστόσο, μάλλον του δίνει πόντους έναντί τους… Ο Τίμος πάντως ξετρελάθηκε –δεν ξεκόλλαγε.

Επί το έργον…

(yb3e|2pun|Το παιχνίδι που επανέφερε το cyberpunk στη μόδα σε ό,τι αφορά το gaming, επιστρέφει! Ο λόγος για το Deus Ex: Human Revolution – Director’s Cut το οποίο έρχεται στο εγγύς μέλλον σε όλες τις οικιακές κονσόλες. Διαθέτει πάμπολλες διορθώσεις σε σχέση με το αρχικό παιχνίδι σε πολλά σημεία (βλ. boss fights :P), καλύτερα γραφικά και animation, νέο σύστημα φωτισμού και physics και καινούρια augmentations, ενώ πλαισιώνεται από πάμπολλα εξτραδάκια και το The Missing Link. Έπαιξα το demo της E3, προφανώς στο WiiU αφού εκεί το παιχνίδι δίνει ρέστα. Όπως ίσως θα περίμενες, γίνεται πλήρης χρήση της οθόνης του GamePad αφού εκεί πλέον βρίσκονται τόσο ο χάρτης (μεγαλύτερος και με περισσότερη πληροφορία) όσο και το inventory. Αποτέλεσμα; Καθαρότερο interface αλλά και νέες δυνατότητες, όπως για παράδειγμα οι πάσης φύσεως σημειώσεις πάνω στον χάρτη και η αποστολή τους στους φίλους σου online! Το παιχνίδι έχει καλύτερο feeling σε γενικές γραμμές και εύκολα ξαναπαίζεται αφού φαντάζει μια ολότελα καινούρια εμπειρία, τουλάχιστον στην περίπτωση του WiiU.

«Oy mate, so I’m gonna pick Manchester City; ’tis my favourite team back in the UK». Είπε το γατάκι που μου μπαστακώθηκε δίπλα. Ένα δεκάλεπτο μετά…

Come on Barbie, let’s go party

Αν υπήρχε ένα παιχνίδι με το οποίο ασχολήθηκα μέχρι τελικής πτώσεως χθες, ήταν το FIFA 14. Εντάξει, «έλιωσα» ξανά και το NBA 2K14 αλλά του FIFA του πέταξα τα μάτια έξω! Θα σου πω γι’ αυτό σε ξεχωριστό κειμενάκι. Κάπως έτσι όμως η ώρα πέρασε και χρειάστηκε να τρέξουμε για να προλάβουμε το πριβέ πάρτι της gamescom! Φαΐ, ποτό, φαΐ, μουσική, κι άλλο φαΐ ήταν τα όσα παίχτηκαν σε έναν πολυχώρο στην όχθη του Ρήνου και όλα αυτά με τη συνοδεία μουσικής από το διπλανό beach bar. Είχε και DJ το μενού αλλά προτιμήσαμε τη θαλπωρή του ξενοδοχείου. Όχι τίποτε άλλο αλλά σήμερα είναι η τελευταία μας μέρα στην Κολωνία και τη gamescom και δεν «ψηνόμασταν» να την περάσουμε στο κρεβάτι…