Review: Sniper Elite: Nazi Zombie Army

Brains, Mon Führer!

Πληροφορίες:

Εταιρία ανάπτυξης: Rebelion Oxford

Studio ανάπτυξης: Rebellion Developments

Διάθεση: Enarxis Dynamic Media

Είδος: Tactical shooter, stealth

Κυκλοφορία: 4/5/2012

Το είδαμε σε: PC

Κυκλοφορεί επίσης: -

Official SiteΣυζήτηση στο Forum

Μιας και κάθε τίτλος shooter που σέβεται τον εαυτό του και το όπλο του έχει πλέον ένα expansion (ελληνιστί επέκταση) που σχετίζεται με τη σφαγή ζόμπι, και μιας

και η μόδα των τελευταίων γίνεται όλο και εντονότερη, έτσι και το Sniper Elite V2, είπε να μπει κι αυτό στο χορό. Έτσι δημιουργήθηκε το Sniper Elite: Nazi Zombie Αrmy, ένα expansion βασισμένο στα ζόμπι προφανώς. Ο πυρήνας του Sniper Elite: Nazi Zombie Army είναι ένας τίτλος survival shooter τρίτου προσώπου, σε αντίθεση με το stealth-based shooter τρίτου προσώπου επίσης, που είναι το Sniper Elite V2. Πρόκειται για μια έξυπνη κίνηση της εταιρείας να παρατείνει τη ζωή του αρχικού τίτλου καθώς και να προσεγγίσει μεγαλύτερο μέρος του gaming κοινού. Θα τα καταφέρει όμως;

Σενάριο; Νein!

Μιας και το Nazi Zombie Army αποτελεί stand-alone expansion, κάτι που έχει στοιχεία που θυμίζουν έντονα τίτλους από τη διάσημη σειρά Call of Duty, η υπόθεσή του είναι σχεδόν ανύπαρκτη, όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις που το παιχνίδι επικεντρώνεται στην ανελέητη σφαγή τεράτων κάθε λογής. Έτσι απλά, ο Χίτλερ αποφασίζει να γεμίσει το Βερολίνο ζόμπι για να νικήσει τους εχθρούς του, κι εσείς αναλαμβάνετε να τα σκοτώσετε όλα.

Gameplay

Το παιχνίδι, έχει δύο μεγάλα μέρη, το single player και το co-op τεσσάρων ατόμων. Στο πρώτο, είστε εσείς και ο εαυτός σας μόνο, οπλισμένοι σαν αστακοί –νάρκες, sniper, αυτόματα, πιστόλι, δυναμίτες κλπ- και προχωράτε στην κάθε πίστα (5 στο σύνολο) σκοτώνοντας μέχρι και το τελευταίο ζόμπι. Τον εξοπλισμό αυτό που χρησιμοποιείτε μπορείτε να τον επιλέξετε πριν την έναρξη της κάθε αποστολής, και όπως είναι αναμενόμενο, κάθε τουφέκι και κάθε πιστόλι έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες του. Ορισμένα όπλα έχουν για παράδειγμα ταχύτερο ρυθμό ριπών υποφέροντας όμως από σχετικά μικρό γεμιστήρα ή μεγαλύτερο «κλώτσημα», ενώ άλλα έχουν μικρότερο bullet drop σε μεγάλες αποστάσεις. Αυτή η ποικιλία των χαρακτηριστικών των όπλων δεν εξυπηρετεί κάποια κριτήρια για το παιχνίδι, όλα εξαρτώνται από το τι θα σας ταιριάξει καλύτερα. Κι αν διαλέξατε ένα όπλο που τελικά δε σας αρέσει, θα έρθει να σας ανακουφίσει η ύπαρξη των safe rooms, τα οποία είναι τοποθετημένα συχνά πυκνά στο single player και είναι γεμάτα πυρομαχικά και όλων των ειδών τα όπλα απ’ τα οποία μπορείτε να αλλάξετε! Κι αν ανησυχείτε για το αν θα σας τελειώσουν τα πυρομαχικά, δε χρειάζεται. Στο Nazi Zombie Army, έχετε τη δυνατότητα να ψάχνετε τις σωρούς των (ξανα)πεθαμένων ζόμπι για σφαίρες ή άλλα «αντρικά» αξεσουάρ, έτσι ώστε να μπορείτε πάντα να γαζώνετε τους σιχαμένους απέθαντους εχθρούς σας! Αντικείμενα όπως χειροβομβίδες, νάρκες και λοιπές εκρηκτικές ύλες, μπορούν να σας βοηθήσουν να ξεφύγετε από δύσκολες καταστάσεις, ή και να σας αποτρέψουν απ’ το να μπείτε σε αυτές, εκτός αν θέλετε να ανατινάξετε καμιά 15αριά ζόμπι μαζί, μόνο και μόνο για να χαζέψετε τα κουφάρια τους να πετούν στον αέρα.

Το παιχνίδι έχει την τάση να γίνεται μονότονο από ένα σημείο και μετά, ειδικά όταν παίζει κανείς μόνος. Στοχεύστε κεφάλι, πυροβολήστε, σκοτώστε και ξανά απ’ την αρχή. Βέβαια, η δομή των επιπέδων του τείνει να ενθαρρύνει την επιθυμία να βρείτε ένα σημείο να καλυφθείτε ενόσω εξοντώνετε τους εχθρούς και να τη βγάλετε πιο εύκολα καθαρή, και γενικότερα να βάλετε στρατηγική στον τρόπο επιβίωσής σας, αλλά αυτή η προσέγγιση του gameplay χάνει την λάμψη της νωρίτερα από ό,τι θα θελε κανείς.

Αντίθετα, η προσθήκη του co-op multiplayer, δίνει μια άλλη πνοή στο παιχνίδι και απομακρύνει την αίσθηση «μουντάδας» που αυτό αφήνει μετά από ενασχόληση με το single player για αρκετή ώρα. To multiplayer αυτό διατίθεται για έως και τέσσερα άτομα και θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι ζωτικής σημασίας για τον τίτλο-expansion, ενώ είναι ο πλέον προτιμητέος τρόπος για να παίξετε. Καθώς οι ενέργειές σας είναι ως επί το πλείστον οι ίδιες, η ανδρεναλίνη φτάνει σε ψηλότερα σημεία όταν ο αριθμός των εχθρών είναι μεγαλύτερος και έχετε τους φίλους-συμμάχους σας για να τα βγάλετε πέρα. Βρείτε τρείς συμμάχους σας, μοιράστε τους ρόλους που θα έχει ο καθένας στο πεδίο της μάχης (για λειτουργικότερους τρόπους παιχνιδιού και όχι spray ‘n’ pray), ανεβάστε στο μέγιστο το επίπεδο δυσκολίας, και έχετε ένα πλήρως ανταγωνιστικό και διασκεδαστικό παιχνίδι επιβίωσης πέντε επιπέδων, που θα σας πάρει περίπου πέντε ώρες για να το φέρετε εις πέρας και θα σας κρατήσει τον ενθουσιασμό στα ύψη –κάτι που δε θα κάνει όμως τόσο το ΑΙ των εχθρών σας.

Γραφικά και στυλ

Το Sniper Elite: Nazi Zombie Army, δυστυχώς ή ευτυχώς, δε φέρει τα χαρακτηριστικά του κύριου τίτλου του, ο οποίος έγινε γνωστός για τη ρεαλιστικότητα στο sniping. Πιο συγκεκριμένα, πλέον μην περιμένετε να κουνιέται η διόπτρα όσο στοχεύετε ή να πρέπει να υπολογίσετε την απόσταση και την ταχύτητα του αέρα στο στόχαστρο του sniper. Απλά στοχεύστε, βάλτε το κεφάλι του ζόμπι στο κέντρο του στόχου και απολαύστε ένα από τα πιο καλοφταγμένα και «πορωτικά» killcam –ο τύπος του οποίου εισήχθη στο χώρο από τον βασικό τίτλο Sniper Elite V2. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι ό,τι πρέπει για ένα παιχνίδι που ο βασικός σκοπός είναι όχι να απολαύσεις στο μέγιστο τη sniping εμπειρία μπαίνοντας όσο το δυνατόν περισσότερο στη ψυχολογία του ελεύθερου σκοπευτή, αλλά να κάνεις σουρωτήρι ό,τι κινείται και να επιβιώσεις καταστρέφοντας ό,τι κατασρέφεται γύρω σου. Έτσι διευκολύνεται περισσότερο η επιβίωση του εκάστοτε παίχτη, δίνοντας επιπλέον ένα «βαρύτερο» τόνο survival στο εν λόγω παιχνίδι. Τα γραφικά του τελευταίου είναι πολύ ωραία και καλοσχεδιασμένα τόσο στα στατικά μέρη τους όσο και στα animations. Τα χρώματα και οι φωτισμός ταιριάζουν απόλυτα και τονίζουν την ατμόσφαιρα που επικρατεί τόσο στην υπόθεση της εγκατελειλημένης και ερειπωμένης Γερμανίας όσο και στη διάθεση στην οποία μας βάζει το παιχνίδι. Υπάρχουν ωστόσο κάποια μικροκολλήματα στην κίνηση των νεκρών ζόμπι αλλά συμβαίνουν σπάνια και δεν επηρρεάζουν το συνολικό παιχνίδι. Ο ήχος δεν έχει κάτι το εξεζητημένο, καλύπτοντας παρόλα αυτά όλα τα γούστα με μπόλικα ηχητικά εφέ και δυνατή μουσική, έχοντας φυσιολογικούς ήχους για όλα τα όπλα.

Συμπέρασμα

Πρόκειται για ένα συμπαθητικό παιχνίδι με αντικείμενο ένα πολυαγαπημένο απ’ το κοινό θέμα. Έχει απλούς χειρισμούς και είναι αρκετά φιλικό προς τον οποιοδήποτε νέο παίκτη. Όμορφα γραφικά, αναρίθμητες εξοντώσεις και δράση που δε σταματά ούτε στιγμή, είναι η συνταγή που κάνει ένα standalone expansion αρκετά ενδιαφέρον, τόσο όσο ένας μέσος τίτλος. Επιπροσθέτως, ο συγκεκριμένος είναι ικανός να προσφέρει αρκετές ώρες διασκέδασης και συγκίνησης με φίλους και μη, καθώς υπόσχεται ατελείωτη σφαγή ζόμπι, με τρόμο σε φυσιολογικά όρια –ίσως και χαμηλότερα- σε περιβάλλον που μαγνητίζει. Σίγουρα μεγάλο πλεονέκτημα είναι και η χαμηλή τιμή του αλλά θα καταφέρει να σας αποσπάσει απ’ τον τίτλο-«μαμά» του;
Auf Wiedersehen!

{youtube}kCbUq7B4Vm4{/youtube}

Δημήτρης ΑθανασόπουλοςΘετικά:Όμορφα γραφικάΚαθηλωτικό killcamΠοικιλία όπλων και εχθρώνΣύστημα κάλυψηςΕυκολία στο χειρισμόCo-op multiplayerΑρνητικά:Έλλειψη υπόθεσηςΚάποια οπτικά κολλήματαΜονότονο single player