Η Μήδεια των δαιμόνων

Το σκηνικό έχει ήδη στηθεί στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Λιτό, με το απομεινάρι της «Αργώς» στο πίσω μέρος, θα αποτελέσει τόπο συνάντησης της Αμαλίας Μουτούση ως Μήδειας με τον Ιάσονα - Χρήστο Λούλη αύριο και το Σαββάτο. Οι πρόβες έχουν μπει στην τελική ευθεία για τη φεστιβαλική παράσταση του Αντώνη Αντύπα που μεταφέρει αυτούσιο το κείμενο του Ευριπίδη. Παρουσιάζοντας, ωστόσο, τον θίασο ως ομάδα προσκυνητών που έχουν χάσει παιδιά και κάθε χρόνο εμφανίζονται εκεί και αφηγούνται την ιστορία της Μήδειας. Της ηρωίδας που ήρθε στη ζωή της Αμαλίας Μουτούση όπως κάθε ρόλος που έχει ερμηνεύσει έως σήμερα. «Απλά, κάπως παρορμητικά, έτσι όπως ερωτεύεται κανείς», όπως λέει.Ως ερωτευμένη, ταυτισμένη θα λέγαμε, με κάθε ρόλο που αναλαμβάνει, χρησιμοποιεί τη λέξη δημιουργία, αντί για τη δουλειά. «Ο δικός μου τρόπος να διατηρώ πολιτική στάση απέναντι σε όσα συμβαίνουν σήμερα έχει να κάνει με την ατομική ευθύνη. Προσπαθώ να αντιστέκομαι, παραμένοντας δημιουργική. Η δημιουργία είναι αντίσταση και η αντίσταση δημιουργία», λέει στα «ΝΕΑ» η Αμαλία Μουτούση.Με τον Χρήστο Λούλη είχαν συνεργαστεί ξανά πριν από δέκα χρόνια στην παράσταση του έργου της Σάρας Κέιν «Καθαροί πια», σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή. «Είναι ωραίο να βλέπεις την Αμαλία να δουλεύει. Σε μαγνητίζει. Ολα όσα θαύμαζα σε εκείνη, από την πρώτη μας συνεργασία, έχουν μείνει αναλλοίωτα. Εχει διατηρήσει την περιέργεια για τα πράγματα, για τη δουλειά. Κάτι που δεν συμβαίνει με όλους τους ηθοποιούς έπειτα από τόσα χρόνια στο θέατρο», λέει στα «ΝΕΑ» ο ηθοποιός.Ντυμένοι με μαύρα, λευκά και γκρίζα ενδύματα, οι ήρωες της παράστασης δεν ταυτίζονται με κάποια συγκεκριμένη εποχή.«Μέσα από τη Μήδεια έρχονται στην επιφάνεια οι δαίμονες και παίρνουν μορφή. Ολοι μας τους δαίμονες κάνουμε ότι δεν τους βλέπουμε. Τους αρνούμαστε. Τους απωθούμε. Γι' αυτό και φτάσαμε ώς εδώ» εξηγεί στα «ΝΕΑ» η πρωταγωνίστρια - που λέγεται πως λόγω εκείνης έχει καλή προπώληση η παράσταση - Αμαλία Μουτούση. Αυτή τη φορά καταπιάνεται με μια γυναίκα που νιώθει προδομένη όταν ο σύζυγός της εγκαταλείπει εκείνη και τα παιδιά τους για να παντρευτεί τη Γλαύκη - Κρέουσα, κόρη του βασιλιά της Κορίνθου Κρέοντα. Για να τον εκδικηθεί σφάζει τα παιδιά τους.«Με έλκει η συνδιαλλαγή της με το απόλυτο, με το ανέφικτο. Η απόλυτη σχέση της με την ήττα. Είναι η ηττημένη. Ξεκινάει από το σημείο μηδέν. Γι' αυτό και βουτάει μέσα στη φρίκη άφοβα», εξηγεί.