1973 «Δώσ’ μου το χέρι σου»

Το καλοκαίρι του 1973 ήταν το καλοκαίρι τού "Δώσ' μου το χέρι σου" και της πιο γνήσιας εκπροσώπου της γενιάς των παιδιών των λουλουδιών, της Δέσποινας Γλέζου. Τελευταίο καλοκαίρι πριν από την κυπριακή σύρραξη και με τη δικτατορία να μετράει με την μεζούρα τον ποδόγυρο στις ποδιές των κοριτσιών, το έδαφος διψούσε για κείνες τις φωνές που θα μετέφεραν ζωντανά τα μηνύματα της νέας δεκαετίας (μηνύματα που σε μας έφταναν πάντα με καθυστέρηση).Τα χρόνια του '60 έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί, το "make love no war" (αδελφοσύνη, αγάπη, ειρήνη), σήμα κατατεθέν εκείνης της δεκαετίας, δίνει σιγά σιγά την θέση του σε πιο δυναμικές διεκδικήσεις, ενώ εν Ελλάδι ο ατμός του νέου ροκ βρίσκει χαραμάδες ανοιχτές και εξαπλώνεται μέσα από δίσκους σαν τον "Μπάλλο" (1971) και το "Βρώμικο ψωμί" (1972) που αμφισβητούν, προτείνουν, σαρκάζουν και αυτοσαρκάζονται. Τα πιο ανήσυχα νιάτα εκείνων των χρόνων συχνάζουν στο "Ροντέο" και στο "Κύτταρο", οι κιθάρες του Φρανκ Ζάππα και του Τζίμι Χέντριξ κοσμούν τα εφηβικά δωμάτια μαζί με τον Γιώργο Νταλάρα και τον Γιώργο Καλαντζή ενώ γκρουπ σαν τους Socrates Drank the Conium, Δάμων και Φιντίας (τουτέστιν Παύλος Σιδηρόπουλος και Παντελής Δεληγιαννίδης), Εξαδάκτυλος μαζί με ονόματα όπως του Θανάση Γκαϊφύλια, του Δημήτρη Πουλικάκου, της Δέσποινας Γλέζου, του Γιώργου Ρωμανού, του Βλάση Μπονάτσου κάνουν βόλτα μέσα στις παρέες που παρακολουθούν το ροκ από κοντά. Οι Νοστράδαμος δημιουργήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1970 από τον Στέλιο Φωτιάδη, τον Ιπποκράτη Εξαρχόπουλο και την Chris King. Δεν έβγαιναν βέβαια μέσα από το ρεύμα των πολιτικοποιημένων τροβαδούρων της εποχής (Λοΐζος, Μαρκόπουλος, Μικρούτσικος), δεν είχαν την αριστερή ταυτότητα των τραγουδιών του Θεοδωράκη (τότε ήταν εξόριστος στο Παρίσι) ή τη δημοτικότητα των τραγουδιών του Σταύρου Κουγιουμτζή. Ηταν κάτι σαν τους Poll. Οι πιο main stream απ' τους "μοντέρνους". Οι πιο κοντινοί των πρώτων εφηβικών πάρτι (με την ανοχή των μεγαλύτερων της παρέας που παρακολουθούσαν φανατικά Ντίλαν, Σαββόπουλο ή Santana). Η Δέσποινα Γλέζου, που είχε προϊστορία στο ελληνικό ροκ, προστέθηκε στο group τον Αύγουστο του 1972 με τη συμφωνία να παραμείνει μόνο δύο μήνες ώστε να πάρουν μέρος στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης. Και πραγματικά, το "Δώσ' μου το χέρι σου" διαγωνίστηκε (Σεπτέμβρης '72) στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και κέρδισε το δεύτερο βραβείο του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου συνθέτη και εκτελεστή (το βραβείο το απένειμε η Μαρινέλλα). Το single που κυκλοφόρησε αμέσως μετά γνώρισε μεγάλη εμπορική αποδοχή, πουλώντας μέσα σε έναν μήνα εννιά χιλιάδες αντίτυπα (δόξα που τότε κρατούσε όλη την σεζόν). Το '72 κυκλοφόρησαν και τον δίσκο τους (λονγκ πλέι) με τον ομώνυμο τίτλο («Νοστράδαμος») ενώ ακολούθησαν εφτά singles μέχρι και το '74. («Δώσ' μου το χέρι σου» / «Τα παραμύθια της γιαγιάς» ('72), «Μαγική πολιτεία» / «Τι συμβαίνει» ('73), «Ηταν δώδεκα παιδιά» / «Μη μιλάς γι' αυτούς» ('73), «Φίλε μου» / «Το παιδί» ('73), «Ονειρο» / «Δέκα μέρες πριν πεθάνω» (1974), «Ελα κοντά μου» / «Χλωμό φεγγάρι» ('74) «Κ