Εισπρακτικές εταιρείες για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές

Ιδιώτες φοροεισπράκτορες για τα ληξιπρόθεσμα χρέη των 42 δισ. ευρώ επιστρατεύει το υπουργείο Οικονομικών, αναθέτοντας σε εισπρακτικές εταιρείες, όπως αυτές που κυνηγούν σήμερα την είσπραξη ληξιπρόθεσμων τραπεζικών δανείων, να λύσουν τουλάχιστον ένα μέρος από τον γόρδιο δεσμό της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα. Τα σχέδια του υπουργείου Οικονομικών αποκάλυψε ο ίδιος ο υπουργός Ευάγγελος Βενιζέλος από το βήμα της Βουλής, όταν απαντώντας σε ερώτηση της προέδρου της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρας Μπακογιάννη είπε ότι «οργανώνουμε τη συνεργασία μας με τις μεγάλες εισπρακτικές εταιρείες, οι οποίες εξειδικεύονται στην είσπραξη ιδιωτικών χρεών και τραπεζικών χρεών». Μάλιστα ο κ. Βενιζέλος έκανε ένα βήμα παραπέρα τονίζοντας ότι «χρειαζόμαστε έναν παράπλευρο μηχανισμό, χρειαζόμαστε όλους τους παράπλευρους μηχανισμούς και τους ιδιώτες και τις τράπεζες και τις εισπρακτικές εταιρείες και φυσικά μηχανισμούς όπως είναι η ΔΕΗ που λειτουργεί με μεγάλη αποτελεσματικότητα». Η εμπλοκή ιδιωτών στο εγχείρημα είσπραξης των ληξιπρόθεσμων χρεών μελετάται εδώ και μήνες από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών και μάλιστα, όπως λένε αρμόδιες πηγές, είναι θέμα εβδομάδων η ενεργοποίησή τους. Σε πρώτη φάση είχε ανακοινωθεί ότι αναζητούνται 28 ελεγκτικές εταιρείες και 50 δικηγορικά γραφεία, το έργο των οποίων όμως θα αφορούσε τον εντοπισμό των μεγαλοοφειλετών και των περιουσιακών στοιχείων τους τα οποία θα μπορούσαν να κατασχεθούν και να εκποιηθούν προκειμένου να εισπραχθούν τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο. Κατηγορηματικά, δε, αρμόδια στελέχη του υπουργείου Οικονομικών έλεγαν ότι αυτοί οι ιδιώτες δεν θα είχαν αρμοδιότητες είσπραξης των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Σύμφωνα με τον νόμο, οι εισπρακτικές εταιρείες δεν έχουν αρμοδιότητα είσπραξης χρημάτων σε φυσική μορφή. Είναι γνωστές όμως οι πρακτικές τους και η πίεση που ασκούν με αλλεπάλληλες τηλεφωνικές οχλήσεις ή ακόμα και φυσική παρουσία στην εργασία του οφειλέτη προκειμένου να πληρώσει το χρέος του.
Για το «4-4-2». Η χθεσινή τοποθέτηση του κ. Βενιζέλου προκάλεσε αίσθηση, ιδίως όταν είναι ακόμα νωπές οι αναφορές του τέως γενικού γραμματέα Πληροφορικών Συστημάτων Διομήδη Σπινέλλη για το σύστημα «4-4-2», δηλαδή την «παρακράτηση» του 40% του οικονομικού αποτελέσματος ενός φορολογικού ελέγχου από εφοριακούς υπαλλήλους, με όφελος τη μείωση του προστίμου κατά 40% για τον ελεγχόμενο και τελική απόδοση του 20% του προστίμου στο Δημόσιο. «Αυτό το ακούω και εγώ, το ακούτε και εσείς, μπορεί να λέγεται μεταξύ τυρού και αχλαδιού, δεν μπορεί να το λέει ένας πρώην δημόσιος λειτουργός που μόλις αποχώρησε από την Υπηρεσία χωρίς να το έχει πει και χωρίς να το έχει τεκμηριώσει μόλις προηγουμένως και ένα εν ενεργεία στέλεχος της Υπηρεσίας. Αν όμως από αυτό μπορεί να προκύψει έστω και ένα συγκεκριμένο στοιχείο και να πιάσουμε την άκρη ενός νήματος που οδηγεί σε συγκεκριμένο κύκλωμα, αυτό θα γίνει» είπε εμφανώς ενοχλημένος ο κ. Βενιζέλος, επαναλαμβάνοντας ότι ζήτησε τη διενέργεια άμεσης προκαταρκτικής εξέτασης από τον εισαγγελέα Οικονομικο