[AΝΑΛΩΣΙΜΑ] Οποιο άγαλµα κι αν είδα, το λυπήθηκα

Στη Λισαβώνα ο Πεσόα κάθεταιγια πάντα σε καφενείο. Γλυπτό µπρούντζινο, σε φυσικό µέγεθος, περιλαµβάνει τραπεζάκι και καρέκλα άδεια δίπλα του, όπου µπορείς νακαθήσεις να συνοµιλήσεις µαζί του, να φωτογραφηθείς αν θέλεις. Ο διασηµότερος πορτογάλος ποιητής δεν φοβάται να συµφύρεται µε τονκόσµο στην αθανασία του. Εµείς εδώ όµως δεν κάναµε σε κανέναν τέτοιο άγαλµα. Οι ποιητές µας είναι λευκοί, µαρµάρινοι, καταθλιπτικοί, ακίνητοι. Οιπολιτικοί διαφέρουν, είναι ολόσωµοι.